Locked

Nieuw huis

Ik doe mijn ogen open en ga rechtop zitten. Noor is in haar kamer aan het gamen en Eef en Sven zitten aan tafel hun ontbijt te nuttigen. Ik wrijf in mijn ogen en sta op. 'Mogu mijn priend!' Zegt Sven met zijn mond vol. Als de helft van zijn cornflakes uit zijn mond kiepert begint Eef te lachen. 'Eet dan je mond leeg femminuccia!' Zegt Eef lachend. Sven slikt zijn te grote hap door en antwoord:'Ik ben geen sukkel! Ik heb degene gevonden die ons heeft helpen ontsnappen!' Eef knikt. 'Maar Samuel, er moeten boodschappen gedaan worden en aangezien jij niet zo bekend bent mag jij dat doen. Oja er ligt nog een zakje haarverf in de medicijn kast in de badkamer. Smeer die maar in de haar dan ben je onherkenbaar! En ik maakte net een rijm is dat niet fijn?' Eef en Sven beginnen te lachen en ik loop hoofd schuddend naar de badkamer. Rare types denk ik. Maar wel fijn gezelschap, beter dan die Noor. Ik open het medicijnkastje en zie het zakje met bruine haarverf liggen. Ik pak het en begin mijn blonde haar bruin te maken. Als ik klaar ben zet ik een zonnebril en een petje op die ik heb gevonden in een keukenkastje. Ik pak een rugzak van de kapstok en loop rustig naar buiten. Terwijl ik naar het winkelcentrum loop denk ik na over wat ik nu wil gaan doen. Ik moet sowieso mijn onschuld bewijzen anders kan ik helemaal niks doen. Een baan kan ik ook wel vergeten als ik mijn onschuld niet bewijs. Met een strafblad kun je gewoon niks Samuel zeg ik tegen mezelf. Ik loop door en stap de winkel in. Gelijk hoor ik de radio. "Vier gevangenen zijn gisteren om een uur of één ontsnapt en zijn nog steeds op vrije voeten. De politie doet er alles aan om de twee jongens en meisjes terug te krijgen. We spraken met een bewaker. Meneer had u dit verwacht? Nee, ik had vertrouwen in die jongen. Ik was bijna geneigd zijn onschuld te geloven." Ik trok het petje iets meer over mijn ogen heen toen ik de stem van Chef hoorde. Ik liep gauw door naar de spullen die ik nodig had. Ik griste ze van de plank en liep door naar de toonbank. Ik pakte de creditcard die ik had gekregen en betaalde. 'Zo zo jongen hoor jij niet op school te zitten?' Vroeg de caissière. 'Nee ehhh... Ik heb studiedag,' zei ik stotterend. Ik pakte de spullen en deed ze snel in mijn rugzak. Ik zou zo moeten kunnen wegrennen als er een conflict kwam. 'Mmmmmmh, ga maar snel voor ik toch van gedachten verander en de politie bel. Maar wees voorzichtig er zijn vier misdadigers op vrije voeten!' Als zij toch eens wist wat ik wist. Dacht ik en ik liep de winkel uit.