Locked

Sven's geheim

Ik word wakker zonder warm lichaam naast me. Ik open mijn ogen en kijk naast me om te zien dat Noor uit het bed is gerold. Ik stap slaperig uit bed en kijk op het nachtkastje naast me. 1:28 staat er in grote rode letters. Ik gaap, maar word onderbroken door snel gefluister uit de gang. Mijn ogen worden groot en ik schud Noor zacht wakker. Ik houd mijn hand voor haar mond zodat ze niet gaat schreeuwen. Ze schrikt bang wakker en wil mijn hand boos weg slaan als ze het gefluister ook hoort. Ik gebaar dat ze me stil moet volgen en ik loop op mijn tenen naar de deur. Bij de deur leg ik mijn oor tegen het witte hout en probeer te luisteren. '.....wil je weten? Ze liggen allemaal te slapen dus ik kan u ontmoeten? Nee, sir I don't want to bother you but it's the perfect time to meet,' zegt tde stem van Sven zenuwachtig aan de andere kant van de deur. 'Nee nee, dat is niet nodig. Ik vraag er niet meer naar,' zegt Sven angstig. Ik heb genoeg gehoord en zwaai de deur met een klap open. Van de schrik laat Sven de telefoon vallen. Zodra het ding de grond raakt breekt het in twee stukken en het beeld gaat op zwart. Ik duw hem tegen de muur terwijl ik zijn arm achter zijn rug houd. 'Noor, ga de andere even wakker maken, we hebben iets te bespreken,' zeg ik terwijl ik Sven nog steviger vast pak omdat hij zich probeert los te rukken. Micheal, Eef en Noor kwamen de gang weer oprennen en ik liet Sven weer los. 'Leg maar uit,' zei Noor met een trilling van woede in haar stem. 'Ik...ik...ik heb niets uit te leggen,' zei Sven niet erg overtuigend. Ik zette wat druk op zijn arm en hij begon te schreeuwen. 'Idioot! Wil je m'n arm breken?' Schreeuwde hij en hij probeerde zich los te rukken waardoor zijn arm alleen nog maar meer pijn begon te doen. 'Okay I'll tell every thing just let me go,' zei hij met trillende stem. Ik liet zijn arm los en hij draaide zich om. 'Ik heb sinds onze ontsnapping contact met iemand. Ik weet niet wie, meer kan ik niet zeggen, echt niet,' zei hij angstig. Ik was een kop groter dan hem en ik duwde hem naar achteren. Ik wou hem slaan, maar Eef was me voor. 'Jij vuile traditore! Ik vertrouwde je,' zei ze boos en ze tufte naast hem op de grond. 'Ik walg van je,' zei ze en ze liep terug naar Micheal die met een pijnlijke uitdrukking Eef in een troostende omhelzing nam. 'Wat de fuck Sven. Ik dacht dat je onze vriend was, ik hoef je niet meer te zien,' zei Micheal en hij liep met Eef in zijn armen terug naar zijn kamer. Plots deed Sven een uithaal en hij raakte mij vol op mijn neus. Ik struikelde door mijn been dat in het gips zat en viel met een luide bonk op de grond. Noor was in twee stappen bij me en boog bezorgt over me heen. 'Gaat het?' Vroeg ze met angstige stem. Maar ik maakte me even geen zorgen over mijn welzijn, want Sven was langs Noor geglipt en rende nu richting de trap. 'Hou hem tegen!' Riep ik en Noor sprong op. Ze was te laat, tegen de tijd dat ze onderaan de trap stond had Sven de deur al dicht geslagen. Sven was ontsnapt.

POV 3de persoon
Sven rende de straat uit, terwijl warme tranen over zijn wangen stroomde. Denk na Sven, dacht hij terwijl hij even halt hield om uit te rusten. Hij had niks bij zich. Geen eten, telefoon of zelfs een beetje geld. 'Shit,' vloekte hij. Een paar mensen die hadden besloten om er nog op uit te gaan keken geïrriteerd naar de jongen die de stilte had verbroken. Sven keek angstig om zich heen en zette snel de hoodie van zijn sweater op. Hij begon weer te lopen om een plekje te vinden voor de nacht. Mensen keken hem aan terwijl hij verschillende winkels passeerde. Vroeger zou hij één van die legubere caféetjes in zijn gegaan en net zoveel gedronken totdat hij, of flauw viel op de grond of zo dronken was dat hij moest kotsen. Hij bleef staan voor een raam van een donker uitziend café, dat maar al te bekend was bij hem. Na even aarzelen opende hij de deur en stapte de warmte van de kroeg in. 'Svenos, lang niet gezien maat! Ik dacht dat jij je stomme kop hier niet meer wou laten zien, of ben je weer toe aan een snelle fuck,' zei een stem met dubbele tong. 'Ik heb geen behoefte aan jouw Matthew. Ik heb die periode achter me gelaten, en bovendien je bent mijn vriendje niet meer,' zei Sven en hij liep naar de bar. De bar man keek hem aan. Sven dacht even na en bestelde toen het sterkste drankje dat hij kon bedenken. 'Het sterkste dat je hebt,' zei hij. Een schuld gevoel begin zich omhoog te werken naar zijn keel terwijl hij er steeds meer spijt van kreeg dat hij het café überhaubt in was gelopen. Hij had zich voor genomen om niet meer te drinken, maar toen de barman het drankje op tafel zette kon hij de drang niet meer weerstaan en nam een grote slok uit het glas. De alcohol brandde zich een weg door zijn keel en gaf hem een veilig en vertrouwd gevoel. 'Dat is dan twee euro,' zei de barman toen hij zijn lege glas op de bar zette. Hij had een licht gevoel in zijn hoofd, maar was nog net nuchter genoeg om te beseffen dat hij verdoemd was. 'Ikuhhh heb geen geld,' zei hij met een lichte dubbele tong. Een hand werd op de bar geslagen en legde zes euro op de bar. 'Ik betaal voor je, geef je zelfs nog een glaasje, maar dan moet je me beloven dat we later vannacht een pleziertje hebben,' zei Matthew met een geniepige grijns op zijn lippen. Sven dacht even na en knikte toen met zijn hoofd. Hij had toch niemand meer en veel erger kon zijn dag niet worden, misschien zou hij zelfs nog een leuke tijd hebben met Matthew. Hij schoof het geld naar de barman en knikte nog een keer. 'Oke,' zei hij zacht zodat alleen Matthew hem kon horen, maar zodra Matthew hem een kleien kus gaf in zijn nek, klom kippenvel zijn rug op en kon hij zich wel voor zijn kop slaan. In wat voor een shit had hij zich zelf gewerkt?

Sorry voor lang niet updaten, maar hier is weer een nieuw hoofdstukje. Ik ga me even verstoppen oke? In ieder geval een iets intiemer hoofdstukje. Dan gaan we gelijk maar even door naar een liedje. Drumrolls pleas.......thank you. Oke ben je er klaar voor? Het is *drumrolls* disease van Hollywood Undead. Het is een beetje een ruig nummer dus zet je geluid niet te hard. Ik ben erg into de rock tegenwoordig! O ja en Pentatonix natuurlijk. In ieder geval ik hoop dat dit hoofdstukje leuk was om te lezen en ik spreek jullie later!
Groetjes van het schrijvertje!