Locked

Brand

'Kom op, rennen!' Schreeuwt Micheal en we beginnen te rennen. De menigte wijkt bang voor ons uit een en we rennen als een gek het plein af. 'Opsplitsen als we veilig zijn nemen we contact op met elkaar,' zegt Sven en we splitsen in twee groepjes. In de verte klinken de sirenes al. Ik ren met Noor richting het westen van de stad terwijl de andere drie de andere kant op rennen. 'Waar nu heen,' zeg ik hijgend. Noor antwoord niet en rent hard voor me uit. Na wat een eeuwigheid rennen lijkt, stop Noor even, zet haar hoodie en zonnebril op en rijkt mij ook een zonnebril uit haar rugzak aan. Ik zet de zonnebril op en kijk in de weerspiegeling van een vieze ruit. 'Luister, we gaan zometeen weer de stad in. Doe alsof ik je vriendin ben en dat we een dagje shoppen zijn ofzo,' zegt Noor terwijl ze haar rugzak weer over haar schouder zwaait. Ik knik en grijp haar hand vast. 'We kunnen maar beter beginnen met acteren dan,' zeg ik grijnzend. Noor glimlacht terug en gaat dicht tegen me aan staan. We lopen ons steegje uit en lopen een drukke winkelstraat op. Noor trekt mij mee en ik volg haar gehoorzaam. Naarmate we verder lopen wordt de straat minder druk en de mensen steeds groezeliger. 'Waar zijn we?' Vraag ik fluisterend en Noor kijk me aan. 'Where i jused to live,' was het enige wat ze zei. Ze liep naar een gebouw en haalde een sleutel uit haar zak. Nadat ze de sleutel in het gat had gestoken draaide ze hem om en de deur vloog open. Ze stapte naar binnen en ik volgde haar. We liepen de stoffige trap op en ze opende nog een deur. Eenmaal daarbinnen werd het minder stoffig en ik zag overal apparatuur staan. Ik keek met grote ogen rond, overal computers, internet kabels en nog veel meer. Noor wees naar een kamertje aan de linkerkant. 'Daar is een slaapkamer, er is nog een deur en die leid naar de badkamer,' zei ze en ze begon met het aan zetten van de apparatuur. 'Hoe lang ben je hier al niet meer geweest?' Vraag ik terwijl ik met mijn vinger over de bovenkant van een computer ga. 'Gister nog geweest om de boel een beetje schoon te maken en op te knappen,' zegt ze schouder ophalend. Ik schud mijn hoofd en loop de slaapkamer in. In de kamer staan twee een persoons bedden met een gammele kledingkast tegen de muur gedrapeerd. Ik gooi mijn tas op een van de bedden en loop de badkamer in. In de badkamer trek ik mijn shirt over mijn hoofd en leun op de wasbak. Dan kijk ik op en zie ik mezelf in de spiegel. Ik ben afgevallen, en heb grote wallen onder mijn ogen. Ik kijk weer naar mijn handen die op de wasbak steunen en zucht. Een koude tocht vlaag komt de badkamer in als Noor de deur open doet. 'Alles oké? Je zag er een beetje moe uit,' zegt Noor bezorgt en ze komt naast me staan. De vlinders in mijn buik zijn terug en ik begin te blozen, ik tenslotte mijn T-shirt uit. Noor begint te lachen. 'Nee, toch?' Zegt ze lachend. Ik kijk beschaamd weg van haar. 'Wat, o nee toch?' Vraag ik verbaasd. 'Noch nooit sex gehad of in ieder geval gezoend ofzo? Je bent nog steeds een maagd?!' Zei ze lachend. 'Jij dan wel?' Vraag ik terwijl ik nog heftiger begin te blozen. Haar glimlach verdwijnt. Ze zucht en gaat met hand door haar haar. Ze kijkt me aan met haar diep blauwe ogen en ik smelt. 'Helaas wel. Wij alle vier wel een keer gezoend en voor zover ik weet ben ik niet de enige die sex heeft gehad. We waren allemaal probleem jongeren. Onze ouders hadden ons het huis uit geschopt, omdat we niet meer naar school gingen. We deden waar we zin in hadden, we werden dronken of stoned en we sloegen random kinderen in elkaar als we dan toch een keertje op school kwamen opdagen. We kregen wat geld mee en moesten het verder maar uitzoeken. Het meeste van het geld ging op aan drank en die avond sliepen de andere op straat en ik lag ergens bij een of andere jongen thuis. Ik heb hem daarna nooit meer gezien. Na die avond hebben we ingezien hoe diep we nu eigenlijk wel niet in de shit zaten en we hebben nooit meer gedronken of drugs gebruikt,' zegt ze en ik hou mijn adem in. Vergeleken met dat was mijn verhaal helemaal niet indruk wekkend. 'Hoe zijn jullie dan in de gevangenis beland?' Vraag ik zacht. 'Dat was nadat onze ouders hadden besloten ons toch maar weer in huis te nemen. We gaven om onze ouders, en dat gevoel was wederzijds. We gingen bij een of andere bende om wat extra geld te verdienen. Toen we er achter kwamen waar we onze talenten voor inzetten wouden we stoppen maar ze chanteerde ons en we moesten door gaan. Uiteindelijk zijn we opgepakt,' zei ze en ze ging nogmaals met een hand door haar haar. 'En je hebt sindsdien niet meer geehhhh...' Zeg ik vragend. Ze schud haar hoofd kort en komt wat dichterbij mij staan. 'Maar er is nu wel iemand die ik leuk vind,' zegt ze zacht en ze begint me te kussen. Eerst ben ik verbaasd maar dan besef ik met wie ik aan het zoenen en ik zoen terug. Een warm gevoel dat begint bij mijn lippen verspreid zich door mijn lichaam. Noor legt haar handen op mijn blote borst en ik pak haar schouders vast. Na een paar seconden gaat haar telefoon af en we stoppen geschrokken met zoenen. Ze grijp in haar achterzak en haalt haar telefoon eruit. Ze opent de telefoon en gaat naar haar berichten. "Misschien moet je ff het nieuws checken, oja en geen gekke dingen doen ;)" luid het berichtje en Noor grinnikt. 'Nee dat doen we zeker niet,' zegt ze zacht lachend. Ze opent internet en gaat naar een plaatselijke nieuws site. "BRAND IN ZIEKENHUIS VEROORZAAKT DOOR PAS ONTSNAPTE MOORDENAARS. De brand in een ziekenhuis in het centrum van de stad is waarschijnlijk veroorzaakt door de moordenaars die bijna een week geleden zijn ontsnapt. De jongeren zijn vanmiddag gespot in het centrum en waren mogelijk opweg naar het ziekenhuis.  De jongeren moesten hun werk waarschijnlijk nog afmaken want de jongen die bijna vermoord is ligt ook in dat ziekenhuis. Blijf op de hoogte door de gratis nieuws app te downloaden." Niet te geloven! Ze gaven ons alweer de schuld. Toen besefte ik iets. De jongen die ik zogenaamd had vermoord, lag in dat ziekenhuis. Het enige bewijs dat ik onschuldig was. Ik trok snel mijn T-shirt weer over mijn hoofd. 'Hoe lang geleden is dit geplaatst?' Vraag ik snel terwijl ik mijn schoenen aan trek. 'Drie minuten geleden,' zegt Noor en ze pakt mijn arm vast. 'Waar ga je heen?' Zegt ze smekend. 'Ik moet dat jochie redden, hij is enige bewijs dat ik onschuldig ben,' zeg ik hopeloos. Noor rent op me af en kust me vol op mijn mond. Ik ontspan en pak haar gezicht met bijde handen vast. 'Beloof me dat je me niet achterna komt,' zeg ik zacht. Ze knikt met haar hoofd en ik laat haar gezicht los. 'Succes,' fluistert ze zacht en ik kus haar nog eens. Met die laatste kus op mijn lippen gebrand loop ik gespannen de deur uit. Ik moet en zal dat jochie redden.