..ΚΑΚΟ ΚΟΡΙΤΣΙ..

...ΕΥΧΗ...

-"Ειστε στην πισω σειρά.."

Γαμωτο και εδω ηταν η τελεια θεση...

Ν-"Ποσα θες για να μας αφήσεις εδω?.."

Ειπε ο Νότης και τοτε εισα μπροστά μου αυτον που δεν περίμενα...νομίζω πως θα λιποθυμησω...το προσωπο του,το βλέμμα του ειναι ξανά μπροστα μου και με κάνουν να νιώσω αδυναμη...

D-"Ολα καλα με τις θέσεις?.."

Γύρισε το βλέμμα του πανω μου και εμεινα παγωμένη...ειχα ξεχάσει την αντίδραση του πανω μου...σηκώθηκα ορθια και εκανα νοημα στον Νοτη...προσπάθησε να επιμείνει αλλα του ειπα πως οι θέσεις μας ειναι μια χαρα...καθίσαμε στις σωστές θέσεις μας και τοτε εκείνος κάθισε μπροστα απο μενα...διπλα του εχει μια κενή θέση και περίμενα να δω με ποιον ή με ποια εχει ερθει εδώ...η πορτα της αίθουσας εκλεισε και τοτε ειδα τον Lorman να καθεται διπλα στον David...προσπαθησα να μην με δει οσο κιαν θελω να του μιλησω και να δω αν ειναι καλά...φοβαμαι...δεν θελω να ακούσω κατι για τον David...η ταινια ξεκινησε και πραγματικά ειναι ακομα καλυτερη απο οσο ποστευα...περασε μιάμιση ωρα και άνοιξαν τα φωτα για το διάλειμμα...πήρα το τσαντακι μου και μονη μου πηγα στις τουαλέτες...ύστερα βγηκα και στάθηκα στον χώρο υποδοχής....εχουν μεινει ακομα πεντε λεπτά και δεν θελω να γυρίσω στην αιθουσα σιγουρα θα με δει ο Lorman,ετσι χάζεβα τα αυτοκίνητα μεσα απο την μεγαλη τζαμαρια του κινηματογράφου....

D-"Ωραία βραδιά.."

Αυτή η φωνή...αυτην η φωνή που στοιχειώνει τα ονειρά μου και κανει την καρδια μου να χτυπαει δυνατά...δεν γύρισα...δεν θελω να τον κοιταξω...

D-"Αστερισμός λέγεται.."

Ξ-"Αστερισμός?.."

Ειπα δειλά και ενιωσα το κορμι του πιο κοντά στο δικό μου...

D-"Μια φορά στα 4 χρόνια..ο ουρανός αφηνει τα αστέρια του να πέσουν στην γή.."

Εκλεισα τα μάτια μου και άφησα την φωνή του να με ταξιδέψει...

D-"Πρεπει να κανεις μια ευχή.."

Μια ευχή...*Μακάρι να με ηθελε οπως τον θελω εγώ*...ευχήθηκα και εκλεισα τα ματια μου ξανά...τοτε ακουσα τον γνωστό ήχο απο την αιθουσα οτι η ξεκινάει η ταινια...γύρισα και περασα απο διπλα του τοτε ενιωσα το χέρι του να με σταματάει...

D-"Είσαι καλά?.."

Ξ-"Δεν θεωρείς την ερώτηση σου περιττή?..αν σε ενδιέφερε πραγματικά ηξερες πως να το μάθεις.."

Ειπα και τράβηξα το χέρι μου...τα βλέμματα μας ενώθηκαν...ενιωσα μια φλόγα και εναν μαγνήτη αναμεσα μας...

Ν-"Ξανθή?..η ταινια αρχιζει.."

Γυρίσαμε και οι δυο και κοιτάξαμε τον Νότη...περπατησα και εφτασα κοντα του...μπηκαμε μαζι ξανα στην αιθουσα και καθίσαμε στις θέσεις μας...η ταινια φτάνει στο τελος της και εγω δεν παρακολούθησα τιποτα...το μυαλο μου ειναι κολλημένο στο βλέμμα του...γαμωτο!!!..δεν επρεπε να τον δω ξανά...η παρουσία του αναστατώνει ολη μου την ύπαρξη...άνοιξαν τα φωτα ξανά και η ταινια τελειωσε...τράβηξα τον Νοτη και βγήκαμε εξω απο τους πρώτους...μπηκαμε στο αυτοκιντο του και κατευθυνθήκαμε προς το σπιτι μου...μολις φτάσαμε απέξω σταμάτησε το αυτοκινητο και έσβησε την μηχανή...

Ξ-"Σε ευχαριστώ πολύ για την ταινια..θα τα πουμε αύριο στην δουλειά.."

Ν-"Έλεγα αν ηθελες να ερχόμουν για ενα ποτάκι.."

Ειπε με το υφακι του πεφτουλα...και ανοιξα την πορτα...

Ξ-"Καληνύχτα Νότη..."

Ειπα και αφού βγηκα απο το αυτοκινητο,μπηκα μέσα στο σπιτι μου...πηγα στο σαλόνι και άφησα το τσαντακι μου πανω στο τραπεζάκι...εβαλα σε ενα ποτήρι λίγη τεκιλα και κάθισα στον καναπε μου...τοτε ακουσα τον ήχο μηνύματος στο κινητο μου...το εβγαλα απο το τσαντακι και ανοιξα το μηνυμα...

**Αν θες να μάθεις την δικη μου ευχή..ξερεις που θα με βρεις..**

Ο David...σιγουρα ειναι στην παραλια εκει που τον ειδα πρωτη φορά...τα ποδια μου σχεδόν τρέμουν ομως οχι...δεν πρεπει να παω...άφησα το ποτήρι στο τραπεζάκι και ανεβηκα τρέχοντας στο δωματιο μου...άλλαξα ρουχα και ξάπλωσα στο κρεβατι μου...εκλεισα τα μάτια μου και επαναλαμβάνοντας την φράση "Δεν πρεπει"...εκλεισα τα μάτια μου και κοιμηθηκα...
Ακουσα εναν δυνατο θόρυβο και ανοιξα τα ματια μου...κοιταξα το ρολοι και ειναι 4 τα χαράματα...
D-"Ανοιξεεεεεε"
Τι κανει εδω ο David?...κατεβηκα τις σκαλες και ανοιξα την πορτα...

Ξ-"Πας καλα?..τι θες εδώ τέσσερις τα χαράματα.?.."

Silia Stefanou...