..ΚΑΚΟ ΚΟΡΙΤΣΙ..

...ΛΟΓΟΣ...

Ο Lorman σηκώθηκε και προσπάθησε να με κρύψει στο μπαλκόνι ομως ξαφνικά ακούσαμε μια δυνατή φωνή...

D-"Τι κάνεις εσύ εδώ?.."

Είπε με αυστηρό τόνο και δεν έπερνε τα μάτια του απο πάνω μου....

L-"Εγώ την κάλεσα..μου έφερε ενα δωρο απο το ταξιδι της.."

D-"Και ποιος σου είπε πως μπορεις να καλείς κοσμο στο σπιτι μου χωρις να ειμαι ενημερωμένος.."

Δεν μπορώ να βλεπω την Lorman να την πληρώνει εξαιτίας του...άλλωστε εγω μονη μου ήρθα εδώ...αλλα πανω που πηγα να μιλησω πετάχτηκε αυτη...

Ν-"Μωρό μου ηρεμήσε..ειναι και ξένος κοσμος μπροστά.."

Ειπε και του χάιδεψε τον ώμο επιδεικτικά...ξένος κοσμος?..βεβαια Ξανθή ξένη εισαι εδω μέσα...

Ξ-"Lorman όποτε θελεις σε περιμένω στο σπιτι μου.."

Ειπα και περπατησα προσπερνώντας τους δίχως να τους ρίξω βλέμμα...πηγα μεχρι την πόρτα και βγήκα εξω...εφτασα μεχρι το μηχανάκι μου και τοτε τον ακουσα...

D-"Ξανθή..."

Σήκωσα το κεφαλι μου και τον κοίταξα υποτιμητικα...

Ξ-"Παρακαλώ.."

D-"Μου χρωστάς μια εξήγηση.."

Ξ-"Εγώ?..εξήγηση?..για πιο λόγο.."

Με πλησιάζει αρκετά και η καρδια μου χτυπαει δυνατα...φοβαμαι μην την ακούσει και καταλαβει ποσο με αναστατώνει η παρουσία του....

D-"Ηρθες στο σπίτι μου για ποιον λόγο?.."

Ξ-"Ο Lorman με κάλεσε.."

Ηρθε κοντά μου και με τραβηξε απο το χέρι...

Ξ-"Με πονάς.."

D-"Εφτασες πριν λίγες ώρες πότε πρόλαβε ο Lorman να σε καλέσει..λέγε.."

Δεν ήξερα τι να απαντήσω...το βλέμμα μου πρόδιδε την ψέμα που μολις ειχα πει...το χερι του πίεσε πολύ το δικο μου και οσο κιαν προσπαθούσα να το τραβήξω ηταν αδύνατο...

Ξ-"Άφησε με.."

Πήρε μια βαθια ανασα και με άφησε...αυτό το γαμημενο βλέμμα του με κανει να νιωθω τοσο άβολα...γαμωτο...!

D-"Περιμένω εξηγήσεις.."

Ξαφνικά μια φωνή μας διακόπτει...για την ακρίβεια μια γυναικια φωνή....

Ν-"Αγάπη μου?..ο Lorman εχει σερβίρει το φαγητό.."

Το βλέμμα του γύρισε σε εκεινη και έπειτα σε μένα...