Konser

136 9 0
                                    

EGEMEN

Eve gittiğimde çok yorgun olduğum için kendimi hemen yatağa attım. Aklıma birden Tuğçe geldi. Şimdiye kadar onunla olan olaylarım aklıma gelince nedensiz yere güldüm. Ben bu zamana kadar hiç kimseye aşık olmadım. Daha doğrusu hiç sevgilimde olmadı. Ama tabi takıldığım kızlar olmuştu. Ama sadece eğlence amaçlıydı. Ben zaten aşka inanmam. Ama tuğçeye farklı duygular besliyordum. Evet üç yıldır aynı okulda olabiliriz ama bu zamana kadar hiç dikkatimi çekmemişti. Ve Tuğçe o zamanlar furkanla çıkıyordu. Furkan benim nefret ettiğim birisi ve bu ölene kadar böyle kalacak. Nedeni yoktu. Bizim bi tayfamız vardı. Furkanlarında vardı ve biz karşılıklı olarak birbirimizden nefret ediyorduk. Her neyse. O gün furkan ve Tuğçenin ayrıldığını öğrendim. İlk önce amacım tuğçeye biraz yavşayıp onunla çıkmak ve furkanı sinir etmekti. Ama işler tahmin ettiğim gibi olmadı. Tuğçeye her geçen gün daha da bağlanıyordum. Ve onunla çıkıp duygularıyla oynamaktansa bu işe hiç kalkışmayayım dedim. Kapı çaldı ve gelen ozandı. "Sen miydin"
"Ne o başka birini mi bekliyodun?"
"Ne saçmalıyosun ozan kimi bekleyebilirim?"
"Bi düşüneyim... Mesela Tuğçe olabilir " dedi ve güldü. O an da sinirle bağırdım.
"Ne alakası var lan" dedim.
"Cok alakası var"
"Ozan beni delirtme!!!"
"Egemen sende kabul et, tuğçeye değer veriyosun"
"Evet tamam olabilir ne var bunda?"
"Ne demek ne var?"
"Bak Tuğçe benim için çok farklı tamam mı? Her an onunla olmak ve o sarı saçlarını okşamak istiyorum. Nedenini bende bilmiyorum. Her dakika onu düşünüyorum acaba şuan ne yapıyor diye. O gün onu öptüğümde dudaklarındaki tat hâlâ bende. Şimdi sen söyle ozan sence bu normal mi?"
Ozanın gözleri büyüdü ve şaşkınlık içindeydi. Benden böyle bir şeyi beklemiyordu. Kendini toparladı ve konuşmaya başladı ;
"Sen aşık olmuşsun egemen "
"Aşık mı? Ben mi? Saçmalama oğlum ben kimseyi Sevemem ki"
"Egemen her ne kadar kabul etmek istemesende aşıksın işte uzatma"
"Galiba" dedim. Ve konuyu kapatarak ozanla dışarı çıktık....

Tuğçe

Bugün cumartesiydi. Uyandım ve televizyon izlemeye başladım. O an da annem de içeri geldi. "Günaydın" dedi. Bende "sanada annecim" dedim. "Bugün bizim evde gün var kızım etrafı toparlamam lazım"
"Of peki"
"Eğer istersen sen dışarı çık evde durma "
Her ne kadar dışarı çıkmaya üşensemde evde kalıp kadın dedikoduları dinlemekten iyidir diye düşündüm ve odama gittim. Siyah taytımı ve mavi tişörtümü üzerime geçirdim ve evden çıktım. Aklıma hazallara gitmek geldi ve onlara gittim. Tam kapıyı çalacaktım ki Kapıyı annesi açtı. "Tuğçe merhaba kızım ben çıkıyorum Hazal odasında" dedi ve gitti. Bende hazalın yanına çıktım ama Hazal uyuyordu. Kaç defa dürttüm ama uyanmadı. İlk önce aklıma kafasına su dökmek geldi ama acıdım ve bu fikirden Vazgeçtim. Sonra aklıma arda geldi ve bağırarak "aa arda gelmişşş" dedim. Ve Hazal hemen yataktan fırladı ve "neeee" dedi. Bense kahkaha ile gülüyordum. Hazal anlamış olacak mi bana çok kötüsün bakışları atıyordu. O anda kapı çaldı ve hazal kapıyı açmak için aşağı indi. Ve gelen ardaydı. Hazalla sarıldıktan sonra arda yanıma geldi. "Naber Baldız" dedi. Bende gülerek "iyiyim enişte sen" dedim. "Bende iyi... Bakın size ne diyicem bugün koray avcının konseri varmış gitsek mi?"
Hazal hemen atladı ve "oluuuur" dedi. Bende "siz gidin ben gelmiyorum" dedim. Ama hazalla arda ısrar edince mecburen kabul ettim ve akşamki konser icin hazalla hazırlanmaya başladık. Saat 7 bucuktu ve hazalın telefonuna mesaj geldi. Hazal bana dönerek arda gelmiş hadi çıkalım dedi. Aşağı indik ve arda bizi görünce ıslık çaldı. "Ooo kızlar bakıyorum da cok güzeliz " dedi ve hazalın dudağına yapıştı. Bi an onları izledim ve aklıma egemenle öpüştüğümüz an geldi. Hemen kendime geldim ve yalandan öksürdüm. Onlarda anlamış olacakki bana döndüler. Bende "olan var olmayan var"dedim. Arda gülerek "ah pardon unutmuşum" dedi ve beraber konser alanına doğru yürümeye başladık.
---------
Sonunda konsere gelmiştik ama daha başlamamıştı. Etrafa bakıyordum baya bi kalabalıktı ve egemeni gördüm. Şaşırmıştım. Onun ne işi vardı burda ya of inşallah beni görmez diye iç geçiriyordum ama ne yazık ki göz göze geldik. O da şaşırmış olacakki yüzüme anlamsızca bakıyordu. Hemen kafamı çevirdim ve o an da da konser başladı. Koray avcı "SEN" şarkısını söylüyordu. Bi an da gözüm egemene kaydı onunda bana baktığını gördüm ve kafamı çevirdim. Hazal ve ardaya baktığımda arda, elini hazalın beline koymuş diğer eliylede hazalın elini tutuyordu. Daha fazla bakmadim ve kafamı egemenin olduğu yere çevirdim. Bana gel işareti yaptı. O an da dondum kaldım ve tabiki gitmedim. Ama bana sikici bakışlar atıyordu ve korktugum için yanına gittim. "Noldu" dedim.
"Hiç" dedi ama yüzüme bile bakmıyordu. Ah onun bu umursamaz tavırları beni deli ediyordu. Madem bişey yok beni niye çağırdın? Tam geri gidecektimki koray avcı "Hoşgeldin" şarkısını söylemeye başladı. Bu şarkı en sevdiğim şarkıydı ve gitmek yerine egemenin yanında durmaya karar verdim. Bu şarkı beni benden alıyordu. Her dinlediğimde ağlardım ve şuan yine aglayacaktım. Ama kendimi çok zor tutuyordum. Dayanamadım ve ağlamaya başladım. Egemen beni gördü ve bana döndü "noldu Tuğçe iyi misin" dedi.
"Ben...ben iyi değilim" dedim ve tam gideceğim sırada kolumdan tuttu ve "gel" dedi. Biraz yürüdük ve çimlere oturduk. "Ee anlat neden ağladın aklına furkan mı geldi" dedi ama sesi sinirli ve öfkeli çıkmıştı. "Hayır hiç kimse gelmedi aklıma. Sadece ağlamak istedim" Elini yanağıma götürdü ve göz yaşlarımı silmeye başladı. O an kalbim yerinden çıkacak gibi oldu. Bana yaklaştı ve "ağlama" dedi. O an ne diyeceğimi şaşırdım ve daha da şiddetli ağlayarak egemene sarıldım. O da bana sarıldı. İçimden "keşke bu an hiç bitmese" dedim. Ama ne yazık ki dışımdan demişim ve egemen gülerek "bence de BİTMEMELİ" dedi. O an yerin dibine girmek istedim....

Seviyoruz Napalım?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin