Seviyoruz Napalım?

35.bölüm

Tuğçe

Sabah uyandım ve bugün okula gitmeme kararı aldım. Artık evden dışarı çıkmak istemiyordum.

Hem, egemeni görüp de acı cekmek de istemiyordum. En iyisi bütün gün boyunca yatağın içinde durmak.

Annem odama girdi ve ;

"Tuğçe"

Offf şimdi on saat açıkla ya amaan bi rahat bırakın beni be.

"Anne, bişey deme. Bugün okula gitmeyeceğim"

"Tamam"

Ne? Annem tamam mı dedi? Oha la.

"Tamam mı?"

"Evet. Niye bu kadar şaşırdın, yat bugün dinlen biraz. Kaç gündür çok kötü oldun"

"Evet"

"Zaten benim seninle konuşmam gereken bir konu var. Daha doğrusu sadece sen değil. Anıl'la da konuşmam lazım"

"Hmm.. Merak ettim anne. Nedir bu kadar önemli olan şey?"

"Giyin ve aşağı gel tatlım. Bende anılı uyandırıyım" dedi ve odadan çıktı. Gerçekten çok merak etmiştim.

Aşağı indiğimde annem ben ve anıl vardık.

Anıl ; "eee anne nedir bu kadar önemli olan şey" dedi.

Annem derin bir nefes aldı ve konuşmaya başladı.

"Bakın çocuklar, biz babanızla boşandık biliyosunuz. Ve artık bende yoluma yalnız devam etmek istemiyorum,"

Anıl sinirlenerek ; "sakın tahmin ettiğim şey olmasın annee" diye kükredi.

Annemse ;

"Evet. Ben evleniyorum. Hemde haftaya. Yarın akşam sizi murat abinizle tanıştırıcam çok iyi biri. Merak etmeyin seversiniz. Hem onun da sizin yaşınızda bir oğlu var"

Anıl ; "sikerim lan böyle işi" dedi ve evden çıktı.

Bense artık hissizlesmistim. Bu aralar herşey üst üste geldiği için tepki bile vermedim ve "tamam" dedim.

Annem bana sarılarak ; " ah tatlım, senin beni anlayacağını biliyordum" dedi.

------

Yarın akşam olmuştu ve annem evde yemek hazırlıyordu. Bugün, bize evleneceği adam ve oğlu gelecekti.

Anıl, odasındaydı ve hiç çıkmaya niyeti yoktu.

Annem ;

"Canım, ben bi anıla bakıyım. Eğer zil çalarsa bakarsın" dedi ve odaya çıktı.

Bende içeride oturuyordum. Bi an olsun egemen aklımdan çıkmıyordu.

Kapı çaldı ve bende açmaya gittim ve kapıyı açtım. Kapıda, genç ve yakışıklı bir adam duruyordu.

"Sen Tuğçe olmalısın" dedi

"Evet, siz de murat bey olmalısınız" dedim ve zordan gülümsedim.

Murat denilen adam içeri geçti, bende tam kapıyı kapatıyordum ki murat bey ;

"Dur kapıyı kapatma, oğlumda gelir şimdi" dedi. Bende koltuğa oturdum

Biraz zaman geçti ve kapıdan metin içeri girdi.

O an ağzımın 5 karış açıldığını hissediyordum.

Metin de beni gorunce oldukça şaşırdı ve Piç bi şekilde güldü.

Murat denilen adamsa ;

"Bu oğlum metin." dedi.

Sanki tanimiyorduk, yavşak oglunuzu amk.

O değilde ben bundan sonra metinle aynı evde yaşayacaktım ve bu mal benim üvey kardeşim gibi biseyim olacak.

Offfffff zaten bende şans olsa erkek olarak doğardım amk.