Road To Vengeance

De Muur

Warschau, 14 februari

Ronald deed de deur open van het verlaten huis in de verlaten straat. hij keek niet eens of er zombies waren. het boeide hem allemaal niet meer. hij ging op een rode sofa zitten en keek om zich heen. er lagen spullen verspreid door het huis. de mensen die hier woonden waren blijkbaar net als zoveel anderen in haast vertrokken, niet wetend dat ze nergens veilig zouden zijn. Ronald raapte een gebarsten fotolijstje op van de grond en veegde het stof eraf. het was een foto van een jong gezin met een vrolijk lachende baby. Ronald zuchtte en zette het lijstje weg. hier werd hij alleen maar depressief van. hij stond op en begon naar eten te zoeken...

China, 28 Mei 2021

'kut!' zij Caine, toen hij zijn vingers brandde terwijl hij een verschroeide tas uit het smeulende vliegtuigwrak probeerde te halen. 'wat probeer je überhaupt? vroeg Ronald. 'alles wat in die tas zat is al lang verkoold.' Caine gromde wat. 'je weet ook alles hé? vertel me dan eens, hoe gaan we het hier volhouden? we hebben geen eten of drinken. we hebben niet eens een landkaart! we weten niet waar we heen moeten, we hebben geen....'

'hou op met jammeren.' onderbrak Ronald hem, en hij haalde een kaart uit zijn jas. 'kijk eens aan. de kaart van David. moge hij trouwens rusten in vrede.' hij rolde de kaart uit. het was een wereldkaart waar de route naar China op gestippeld was. 'kijk eens aan. als we de Chineze muur volgen, komen we vanzelf bij Peking uit.' hij vouwde de kaart weer op en deed hem terug in zijn jaszak. hij klom op het vliegtuigwrak en hees zich aan de afgebrokkelde muren omhoog de muur op. Caine volgde hem. toen ze op de muur stonden, waren ze even stil. voor hun lag een tiental zombies op de grond, die langzaam overeind kwamen en hun hoofden naar het tweetal draaiden. het uitgedroogde strakke vel in hun nekken knapte toen ze hun hoofden draaiden. 'toeristen, natuurlijk.' zei Ronald. hij voelde in zijn jas en haalde het pistool wat hij op het vliegveld vond eruit, en gaf het aan Caine. 'hoeveel spullen heb jij in je jas zitten?' vroeg Caine verbaasd. 'je weet hoe je moet schieten toch?' was het enige antwoord van Ronald. Caine knikte en haalde de veiligheidspal eraf. Ronald richtte zijn shotgun en ze schoten tegelijk. Ronald's schot knalde de voorste 2 zombies volledig aan flarden, Caine raakte de borstkas van de zombie erachter. 'focus, Caine. je moet het hoofd raken.' zei Ronald. het volgende schot van Caine ging door het oog van de zombie. een stroom zwart bloed spoot uit de achterkant van het hoofd terwijl hij op de grond viel. 'blijven lopen nu.' zei Ronald, en ze begonnen vooruit te lopen. Ronald schoot nog eens en de zombie waar hij op richtte werd van de muur geslingerd. Caine loste nog 3 rake schoten en toen waren alle zombies dood. 'mooi.' zei Ronald, en ze liepen verder.

3 uur later

Caine veegde het zweet van zijn voorhoofd. ze liepen nou al uren over de muur, en de zon scheen genadeloos recht boven hun hoofden. 'verderop is een plek waar we van de muur afkunnen. daar kunnen we in de schaduw zitten.' pufte Caine, en hij wees naar een trappetje aan de zijkant van de muur. Ronald knikte en ze gingen naar beneden. ze ploften neer in de koele schaduw van de muur. het was even stil, toen hief Ronald zijn hand op. 'sssst.' siste hij. Caine bleef stokstijf zitten. er kwam een hert achter een heuvel vandaan, op zo'n 14 meter afstand. Caine hief heel langzaam zijn pistool, en richtte op het lichaam van het hert. hij haalde de trekker over en de kogel raakte het hert in zijn heup. geschrokken probeerde het dier weg te rennen, maar zakte door zijn gewonde poot heen. Caine en Ronald renden er heen. 'sorry.' zei Ronald tegen het beest. hij pakte het gewei stevig vast en draaide de nek van het dier om. het hert lag meteen stil. 'ons voedselprobleem is opgelost.' zei Caine. Hij begon wat takjes bij elkaar.

1 uur later

'Het smaakt een beetje naar kip.' zei Caine, terwijl hij op een stuk hert kauwde. 'Mwa, eerder naar rundvlees.' antwoordde Ronald smakkend. Caine schudde zijn hoofd. 'Ik weet niet wat voor koeien jij vroeger hebt gegeten.' Ronald lachte even. 'Op Texas heb je nauwelijks koeien. Vooral schapen.' zei Ronald kauwend. 'Hmm, Shoarma.' zei Caine. Ze lachten allebei even. Het bleef even stil. 'Stil eens.' zei Caine. In de verte hoorden ze hoefgetrappel. 'Shit!' zei Ronald, en ze doofden het vuurtje. Doodstil bleven ze zitten. 'ze zijn aan de andere kant van de muur.' zei Ronald opgelucht. Caine ging ontspannen weer onderuit zitten. 'Laten we maar gaan slapen.' zei hij, en hij draaide zich om. 'Goed idee.' zei Ronald, en sloot zijn ogen. En zoals gewoonlijk lag hij na 10 minuten al te pitten. Caine had het er iets moeilijker mee, hij was het niet gewend om buiten te slapen. Maar als Ronald het kon, dacht hij een beetje verbitterd, dan kon hij het al helemaal!