Road To Vengeance

batch

'mijn vader luisterde vroeger altijd naar harde rockmuziek. vooral Rob bailey en Family Force 5. één zin uit een nummer van Rob Bailey kan ik me goed herinneren. het was: 'when the time comes, there will not be enough people to bury the dead.' vroeger had het voor mij geen betekenis. ik vond het wel cool klinken. maar nu is dat nummer opeens de waarheid geworden. jammer dat mijn vader er niet bij is. '

-uit het dagboek van Rob

'gast, je bent totaal krankzinnig.' viel Caine vol ongeloof uit tegen Ronald. Ronald haalde zijn schouders op. 'wat? de bedoeling was toch om die zombie neer te halen?' Caine werd steeds roder. 'ja, maar niet met je blote handen zijn hoofd uit elkaar scheuren! wat nou als hij je had gebeten?' Ronald haalde wederom zijn schouders op. 'ik ben volgens mij nog immuun.' de rest van de groep volgde gespannen de discussie tussen de twee. 'je weet het dus niet zeker!' siste Caine. 'wie zegt dat je nu nog steeds immuun bent? het was 5 jaar geleden dat je een antivirus kreeg toegediend!'
-'en in die 5 jaar heb ik me nog nooit laten bijten. en dat zal ook niet gauw gebeuren. dus stop met zeiken.' kaatste Ronald.
'je moet het zelf maar weten.' zei Caine nog steeds nijdig, maar hij besefte dat ze andere dingen te bespreken hadden op dit moment. 'wat is het plan?'

Raja pakte een kaart van Peking. 'er zijn twee dingen belangerijk.' begon hij. 'ten eerste, Peking is 16808 vierkante kilometer. dat betekend dat we geen idee hebben waar het Yang gebied zich precies bevind. ten tweede: Peking heeft, of had, 20 miljoen inwoners. slechts een paar duizend hebben de bombardementen en de aanvallen van het leger overleefd. dus wat is er met de rest gebeurd?'
'zombies.' mompelde Ronald.
'inderdaad, ze zijn zombies geworden. dat betekend dat er letterlijk miljoenen zombies door de stad verspreid zijn. sommigen vastgeplakt aan de grond door de napalm, anderen op kluitjes op plekken die vroeger toeristisch zijn. we nemen ook geen vuurwapens mee, want een schot kan de grootste zombiehorde die je ooit gezien hebt naar je toe lokken. we vertrekken morgen, dus pak alles wat je nodig hebt.' na deze korte maar krachtige speech vertrok iedereen naar hun eigen huis. Ronald en Caine gingen naar hun gastenkamers in de grote tempel. toen ze naar binnen liepen, viel er een foto uit Caine's jaszak. Ronald raapte hem op en veegde het stof eraf. er stond een lachende jongere Caine op zonder brandwonden, naast een lange jongeman met een baardje en kort haar en een lange leren jas aan. 'is dit de Terminator ofzo?' vroeg Ronald. Caine pakte de foto van hem af. 'dat is mijn oom Aiden.' zei hij, terwijl hij de foto bekeek. de foto had al een geelbruine kleur gekregen door de ouderdom, maar Caine keek er vol sentiment naar. 'ziet er als een aardige gast uit.' zei Ronald. Caine grinnikte. 'hij was een psychopaat. maar wat hadden we toch altijd een lol samen. de familie Wölff.' hij glimlachte even. 'hij heeft ooit iemands hoofd tegen de muur geramd, alleen maar omdat die kerel hem raar aan zat te kijken. hij heeft Aiden nooit aangeklaagd uit pure angst.' vertelde hij verder.
'dat macho-gedrag zit duidelijk in de familie.' zei Ronald. 'wat is er met hem gebeurd?'
-'we raakten elkaar kwijt tijdens de chaos toen alles begon. maar ik weet zeker dat die knakker nog ergens rondloopt, een groepje overlevenden te commanderen ofzo.' antwoordde Caine, en hij stopte de foto weer in zijn jaszak. 'genoeg sentimenteel gezwets. we moeten spullen inpakken.

De volgende morgen

'Ik haat opstaan.' Mompelde Caine toen Ronald de gordijnen wegtrok. Ronald trok zijn laarzen en zijn leren jas aan en Caine deed zijn ooglapje om. 'Neem je dat alsnog mee?' Vroeg Caine en hij wees naar het geweer wat Ronald omdeed. 'Denk je dat ik een shotgun heb gekocht om hem maar 2x te gebruiken?' Antwoordde Ronald. Caine schudde zijn hoofd. 'Je hebt Raja toch gehoord? Als je schiet, krijg je een hele zombiestad achter je aan. Ik...' Ronald onderbrak hem. 'Inderdaad. Áls ik schiet. Ik zei niet dat ik er meteen mee zou schieten, maar ik neem hem mee uit nood.' Caine stond op van zijn bed en rekte zich uit. 'Zal best.' Zei hij. Ronald deed de deur open. Jin stond in de deuropening. Ze bloosde. 'Ik... Eh... Ik wou... dacht.. ik wou net kloppen.'
-'ehh, geeft niks.' stamelde Ronald, die al net zo rood werd. achter hem rolde Caine theatraal met zijn ogen, maar dat effect ging verloren omdat hij maar één oog had. 'nouja, nu jullie toch wakker zijn, ga ik de rest wel even wakker maken.' zei Jin, en ze ging er weer vandoor. Ronald keek haar even verbluft na, tot Caine hem een stomp tegen zijn schouder gaf. samen liepen ze door de gang naar buiten. de frisse ochtenwind vloog ze in het gezicht. buiten zat Sunny op de rand van de fontein die op het plein stond. hij voerde een paar duiven. hij keek vrolijk op toen Caine en Ronald naar hem toe kwamen lopen. 'goeiemorgen!' zei hij opgewekt. 'hey.' antwoordde Ronald. Caine gaapte even en keek toen verbaasd naar Sunny. 'waarom geef je het eten aan die beesten?' vroeg hij. Sunny hield het blikje voedsel omhoog. 'duivenvoer.' zei hij. 'gevonden in een winkeltje vlak bij. geloof me, zelfs in hongersnood wil je dit niet opeten. daarom heet het ook duivenvoer.' hij strooide wat voer naar de duiven. Ronald hoorde gerinkel achter hem en zag Raja aanlopen met zijn mes aan een ketting. 'ah broertje.' zei hij toen hij Sunny zag. 'voer je die duiven nog steeds? zijn ze niet vergeten dat je een halfjaar geleden tijdens de hongersnood tientallen hebt gevangen en opgegeten?' Sunny keek schuldbewust naar de beesten die om het voer zaten te vechten. 'vast wel.' zei hij. Ronald keek geinteresseerd naar het wapen van Raja. 'wat is dat voor een ding?' vroeg hij. Raja hield hem omhoog. 'dit is een kyoketsu-shogei.' zei hij. 'het is een traditioneel Japans wapen. aan de ene kant van de ketting zit een ring, die hou je vast met je linkerhand. aan de andere kant zit een zeisblad. die slinger je rond naar de vijand toe. perfect om zombies uit te schakelen zonder dat je dichtbij hoeft te komen. en ook handig als je omsingeld bent, dan zwaai je hem gewoon een paar keer rond.' Sunny haalde een van zijn dolken tevoorschijn. 'ieder zijn ding.' zij hij, terwijl hij de dolk tussen zijn vingers liet glijden. intussen kwamen Jin, Chen en Bhadra aanlopen. Bhadra had net als Caine haar samuraizwaard op haar rug en Jin had haar kromzwaard aan haar riem hangen.Chen had zijn boog en zijn pijlenkoker over zijn schouder hangen. 'zijn de heren klaar met hun macho-gedrag?' vroeg Bhadra sarcastisch. 'dan kunnen we nu gaan.' ze liepen het plein af en gingen door een paar steegjes, tot ze bij een muur van houten platen en stenen aankwamen. 'de muur.' zei Raja. 'vanaf hier is alles vijandelijk.' ze klommen 1 voor 1 over de muur heen, en kwamen aan de andere kant neer. ze liepen de straten verder door, terwijl Jin om de zoveel tijd op de kaart keek. 'laten we eerst het midden verkennen.' zei ze. Sunny knikte instemmend. toen ze de hoek omliepen deinsden ze meteen weer terug. er stonden tientallen zombies in de straat. 'shit.' zei Raja. 'te veel om neer te halen. we moeten ze ontwijken.'
-'laten we via het dak gaan.' stelde Chen voor.
'ben je gek?' siste Jin. 'dan zakken we door het dak en dan zijn we helemaal hopeloos.'
-'we zijn zo vaak over de daken gegaan.' wierp Chen tegen. 'het is sneller en handiger.'
'ja, totdat je uitglijd en te pletter valt.' mengde Bhadra zich in de discussie. intussen draaiden de zombies dreigend hun hoofden. Sunny pakte zijn dolken. 'jongens?' vroeg hij zachtjes, maar de anderen hoorden hem niet.

'Chen heeft gelijk, we kunnen beter over de daken gaan.' zei Ronald. Jin keek hem beledigd aan. 'sorry,' zeiden de ogen van Ronald toen hij haar aankeek. Jin snoof echter. 'dat is idioot. zo gaan we...'
TSJAK! de dolk van Sunny stak in het hoofd van de eerste zombie die de hoek omkwam. 'weg hier!' zei Sunny, terwijl hij een tweede zombiehoofd doorboorde met de dolk in zijn andere hand. 'oke, over het dak dus!' zei Chen, en hij klom razendsnel via een regenpijp omhoog. Jin en de rest volgde hem. toen Sunny als laatst boven op het dak kwam, kreeg Ronald even een vernietigende blik van Jin. 'nou, veel keus hebben we nu niet meer.' zei ze. ze liepen verder over het dak. Caine pakte tijdens het lopen zijn bivakmuts en trok hem over zijn hoofd. 'dit is beter.' zei hij tevreden. Ronald keek hem vragend aan. 'hoezo is dit nou weer beter?' vroeg hij. Caine schudde zijn hoofd. 'dat zou jij toch niet begrijpen. Ronald haalde zijn schouders op en ging naast Jin lopen. hij legde zijn hand op haar schouder, maar ze schudde hem van haar af. 'ik weet dat je niet boos op me kunt blijven.' fluisterde Ronald in Jin's oor. ze moest glimlachen maar had daar meteen spijt van. gauw probeerde ze weer geïrriteerd te kijken. 'dat zag ik wel.' zij Ronald grijnzend. Jin zuchtte. 'die jongen heeft ook altijd het laatste woord.' dacht ze bij zichzelf.

het was vroeg in de middag toen ze een pauze besloten te nemen. al die tijd waren ze over de daken gelopen, en soms van dak naar dak gesprongen. Raja zag een open dakraam. 'laten we daar even naar binnen gaan.' zei hij. de rest knikte instemmend. Raja trok het dakraam verder open en liet zichzelf erin zakken. hij keek om zich heen en zag dat hij in een badkamer was. achter hem klom Ronald door het dakraam. Raja deed voorzichtig de deur open en keek of er zombies in huis waren. 'he!' riep hj voorzichtig. er kwam geen reactie. hij liep verder het huis door en ging de trap af. aan de muren van de trap hingen schilderijtjes van familie foto's. toen hij beneden was, draaide hij zich om. 'de kust is vei-...' begon hij, maar meteen werd hij onderbroken door gerinkel achter hem. hij draaide zich om en keek recht tegen een zombie aan die doorboord was door glasscherven. 'fuck!' schreeuwde hij. hij viel achterover tegen de trap aan. hij probeerde de zombie weg te duwen, maar bezeerde zich alleen maar aan de glasscherven die uit de zombie staken. ZJOEF! een pijl doorboorde het hoofd van de zombie en hij klapte met zijn nek achterover. Chen stond bovenaan de trap. 'dankje.' hijgde Raja. hij duwde de dode zombie van zich af en kroop overeind. 'verderop is een tafeltje.' zei hij. ze liepen erheen en legden hun tassen erop. ze schoven de stoelen naar achter en gingen zitten. Jin pakte de kaart. ze bekeek hem aandachtig. Caine trok wat kastjes en laden open om te kijken of er ergens nog iets bruikbaars lag. 'dit geloven jullie niet!' lachte hij. hij haalde een plastic pakketje uit een van de laden en gooide hem naar Ronald. er zat wit spul in. 'Cocaïne.' lachte Sunny die naar het pakketje keek. 'iemand zin in een batch?' Ronald schudde grijnzend zijn hoofd. 'nee dankje. maar neem toch maar mee voor de zekerheid.' Caine pakte het en deed het in zijn eigen rugzak. het bleef even stil, en iedereen zat wat van hun kleine voorraad voedsel te eten of te drinken. Ronald had zijn flesje water op tafel staan en keek er dromerig naar. het flesje begon te trillen. Ronald schrok wakker uit zijn gedachten en liep naar het raam toe. 'shit!' zei hij. er kwam een jeep aanrijden. 'duiken!' siste hij naar de groep. ze doken onder de tafel. de jeep reed langzaam voor het raam langs. Ronald zat ineengedoken onder het raam. hij voelde tegen de muur de trillingen van de jeep. zijn vingers gingen automatisch naar het handvat van de machete aan zijn riem. de jeeps reden gelukkig door en de groep kwam weer tevoorschijn. 'mooi.' zei Jin. 'hoezo is dat mooi?' vroeg Sunny verbaasd. 'nou,' antwoordde Jin, 'nu weten we waar ze heen gaan.'

Benieuwd naar Aiden? Lees dan het verhaal van Leon de jong. Een spannend verhaal die zich ook in het Beyond The Dead universum afspeelt.