ถ้าเลือกได้ เซฮุนก็คงจะไม่มางานนี้แน่นอน
เจ้าของร่างสูงโปร่งยืนจิบเครื่องดื่มทำทีเป็นคุยอยู่กับจงอินเพื่อที่คนอื่นจะได้ไม่เข้ามารบกวนมากนัก เป็นเรื่องปกติที่วงการธุรกิจจะมีงานเลี้ยงให้มาพบปะกัน และงานนี้ก็เป็นหนึ่งในนั้น ถึงตอนนี้เซฮุนจะเป็นเพียงผู้บริหารที่ไม่ได้มีตำแหน่งสูงสุด แต่ด้วยตำแหน่งของลูกชายท่านประธานก็ทำให้เขาต้องมาที่งานแบบนี้ด้วยอย่างช่วยไม่ได้ เช่นเดียวกับจงอินที่ถูกพี่สาวบังคับให้มาด้วยกัน สำหรับพวกเขาแล้วการคุยกับคนอื่นๆ ในงานคือไม่ใช่เรื่องที่น่าพอใจ แน่นอนว่ามันเป็นเรื่องดีที่จะรู้จักคนเยอะๆ ไว้ แต่บางทีการเผชิญหน้ากับคนที่เอาแต่จะมาตักตวงประโยชน์ก็ทำให้พวกเขาระอาขึ้นมาได้เช่นกัน
บางทีเซฮุนก็สงสัยเหมือนกันว่าทุกคนมีคนละกี่หน้ากากกันแน่
"นายจะกลับกี่โมง?"
ลูกชายประธานคิมถามขึ้น โดยปกติแล้วงานแบบนี้เมื่อผ่านช่วงเปิดงานไปแล้วจะกลับเลยก็ย่อมได้ แต่เพราะบ้านเขาค่อนข้างให้ความสำคัญกับคอนเนคชั่นบางทีก็อยู่จนเกือบจะจบงานเลยก็มี ก็นั่นแหละ ถึงอยากจะกลับก่อนแต่จงอินก็ไม่กล้าทิ้งพี่สาวไว้อยู่ดี
ไม่ใช่ว่าอะไรนะ แต่ถ้าทำอย่างนั้นจะเป็นตัวเขาเองต่างหากที่จะไม่รอด
"เดี๋ยวพ่อฉันก็คงจะกลับแล้วมั้ง"
ดวงตาเรียวมองไปทางบิดาของตัวเองที่กำลังอยู่ในวงสนทนารายล้อมไปด้วยบุคคลสำคัญทางธุรกิจมากมาย พ่อของเขา...โอยุนโฮเป็นเจ้าของบริษัทเทรดดิ้งขนาดใหญ่แห่งหนึ่งของเกาหลี แน่ล่ะว่าไม่ว่าใครก็อยากจะเข้าหาพ่อของเขาไม่ว่าจะด้วยเรื่องอะไรก็ตาม แล้วเมื่อบวกกับความจริงที่ว่าท่านทำงานหนักจนแทบไม่มีเวลาให้ครอบครัวเข้าไปด้วย...พ่อกับแม่เขาก็เลยเลิกกัน
และแม่เขาก็แต่งงานใหม่กับพ่อของชานยอลไม่นานหลังจากนั้น
YOU ARE READING
Hallucination {KrisYeol,HunYeol}
Fanfictionทุกคนคิดว่าเขามีทุกอย่าง แต่ความจริงแล้วเขาไม่มีอะไรเลย เมื่อปราศจากอี้ฟาน