อี้ฟานคิดว่าการติดต่อชานยอลไม่ได้ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ชายหนุ่มมองโทรศัพท์ในมือด้วยสายตาที่ยากจะคาดเดา ตั้งแต่รู้จักกันมา นี่เป็นเพียงไม่กี่ครั้งที่เขาไม่สามารถติดต่อชานยอลได้ และทุกครั้งที่เป็นแบบนั้นชานยอลจะเป็นคนติดต่อกลับมาเองก่อนเสมอ ไม่เคยเลยที่เขาจะต้องวิ่งวุ่นเป็นหนูติดจั่นพยายามติดต่ออีกฝ่ายขนาดนี้
ที่ยิ่งไปกว่านั้น นี่เป็นครั้งแรกที่เด็กน้อยตัดสายเขาทิ้ง
อีกคนทำเหมือนกับว่าการสนทนากับเขาเป็นสิ่งที่น่ารังเกียจอย่างนั้นล่ะ
ภายในจิตใจของชายหนุ่มสับสน พยายามมองหาความเป็นไปได้ที่ชานยอลจะไม่อยากติดต่อกับคนที่อีกฝ่ายพร่ำบอกรักทุกครั้งที่มีอะไรกัน ใช้หัวใจบอกคิดถึงเขาทุกครั้งที่คุย เด็กแบบนี้น่ะเหรอจะไม่อยากสนทนากับอี้ฟาน?
ติดที่ว่าช่วงนี้เขายุ่งจนไม่มีเวลาแงะตัวไปไหน แม้แต่ลู่หานหรือเด็กในความดูแลคนอื่นก็ไม่ได้เจอหน้า กับชานยอลที่อยากคุยอยากให้มาหาก็ดันติดต่อไม่ได้ แล้วเขาเองก็ไม่ว่างพอที่จะไปหาอีกคนที่คอนโดฯ...
หลังจากเคลียร์เรื่องที่กำลังวุ่นวายอยู่แล้วบินกลับเกาหลี เขาคิดว่าบางทีเขาควรจะไปหาอีกคนที่คอนโดฯ เสียที เผื่อมีอะไรจะได้ปรับความเข้าใจกันตรงนั้น อย่างไรเสีย ชานยอลก็ยังเป็นคนที่เขาพึงใจที่สุดตลอดมาอยู่ดี
แต่ช่วงนี้ชานยอลทำตัวไม่น่ารัก
เด็กน้อยที่ปกติจะเป็นฝ่ายติดต่อมาหายเงียบไปราวกับไม่เคยมีตัวตนในชีวิตของเขาเสียอย่างนั้น ทั้งน่าแปลกใจและสงสัย เกิดอะไรขึ้นกับชานยอลกัน เขาไม่คิดว่าชานยอลจะป่วยหรือเป็นอะไรร้ายแรง เพราะไม่อย่างนั้นสื่อก็น่าจะประโคมข่าวเด็กน้อยของเขายิ่งใหญ่แล้ว
Rrrrr
ชายหนุ่มรีบพุ่งตรงไปที่โทรศัพท์ทันที บางทีอาจจะเป็นชานยอลที่โทรมา...
YOU ARE READING
Hallucination {KrisYeol,HunYeol}
Fanfictionทุกคนคิดว่าเขามีทุกอย่าง แต่ความจริงแล้วเขาไม่มีอะไรเลย เมื่อปราศจากอี้ฟาน