วันเวลาที่ควรจะผ่านไปเร็วกลับเชื่องช้า นี่เป็นวันที่สองแล้วที่เขาถูกจับตัวมาอยู่ในบ้านของอี้ฟาน นับว่าคนแก่กว่ายังคงปราณีชานยอลมากพอที่จะไม่ล็อกกุญแจมือ หรือขังเขาเอาไว้ในห้องใต้ดินที่เหม็นอับ ชานยอลยังคงมีอิสระในบริเวณบ้านแห่งนี้
นี่ถือว่าเป็นครั้งแรกที่เขาได้มาอยู่ในบ้านของอีกคน ตั้งแต่ที่รู้จักกันมา พี่อี้ฟานไม่เคยยอมให้ชานยอลมาเหยียบบ้านหลังนี้เลยสักครั้ง เขาเคยไปแค่ออฟฟิศ คอนโดของเจ้าตัวที่ยกให้เขาอยู่ และคอนโดอีกห้องของพี่อี้ฟานก็เท่านั้น
แสงแดดคล้อยบอกชานยอลว่าตอนนี้เป็นเวลาเย็น เพลงคลาสสิคที่เปิดเอาไว้ให้บรรยากาศสดชื่นไม่ได้ทำให้อารมณ์ชานยอลดีขึ้นมากนัก เขาถูกจับมาขังไว้ที่บ้านของอีกฝ่าย ทุกอย่างในตัวทั้งกระเป๋าสตางค์ โทรศัพท์ และอื่นๆ เองก็ถูกยึดไปตั้งแต่ที่เขายังมาไม่ถึงบ้านด้วยซ้ำ
บ้านของอี้ฟานจัดว่าเป็นบ้านสองชั้นขนาดกำลังพอดี ไม่เล็กหรือใหญ่จนเกินไป ชั้นล่างมีห้องนั่งเล่น ห้องครัว แล้วก็มีสวนหย่อมหน้าบ้านเล็กๆ ชั้นสองมีห้องนอนสามห้อง ทั้งสามห้องมีห้องน้ำในตัว เฟอร์นิเจอร์ของบ้านนี้ส่วนใหญ่เป็นสีสว่าง และมีห้องใต้ดินอยู่ด้านล่างของบ้าน การตกแต่งส่วนใหญ่เน้นไปทางสบายตาและให้ความรู้สึกสงบ ช่างขัดกับบุคลิกของเจ้าของบ้านอย่างชัดเจน
เจ้าของบ้านคนที่ทิ้งให้ชานยอลอยู่คนเดียวอีกครั้ง
สองวันที่เขาใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ ปราศจากเงาของอู๋อี้ฟาน ผู้ชายใจร้ายคนนั้นเพียงแค่เอาเขามากักขังไว้ที่นี่ไม่ยอมปล่อยไป แถมให้คนมาเฝ้าอยู่ที่หน้าบ้านมากมาย ชนิดที่หากเขาแค่ก้าวออกนอกรั้วคงโดนเหวี่ยงกลับเข้ามาในห้องนอนภายในเวลาไม่กี่วินาที
เครื่องใช้ไฟฟ้าและเครื่องอำนวยความสะดวกที่มีครบครันไม่สามารถดึงความสนใจของชานยอลออกมาได้ เช่นเดียวกับอาหาร มีคนเอาข้าวมาให้เขาตามเวลาอาหารสามมื้อ ซึ่งชานยอลแทบจะไม่แตะต้องมัน
YOU ARE READING
Hallucination {KrisYeol,HunYeol}
Fanfictionทุกคนคิดว่าเขามีทุกอย่าง แต่ความจริงแล้วเขาไม่มีอะไรเลย เมื่อปราศจากอี้ฟาน