Hallucination {KrisYeol,HunYeol}

11

ชานยอลคิดว่าตัวเองกำลังล่องลอยอยู่ในความฝัน ทุกๆ วันของเขาช่างมีความสุข จิตใจที่แห้งเหี่ยวได้รับการเยียวยาจนแทบกลับมาสดใสเหมือนช่วงก่อนที่เขาจะมีพี่อี้ฟานเข้ามาในชีวิต ซึ่งทั้งหมดนี้ต้องขอบคุณผู้ชายเพียงคนเดียว ... โอเซฮุน

พี่ชายที่คอยเป็นทุกอย่างให้ชานยอลเสมอมา หลังจากที่แม่เขาจากไป ก็มีเซฮุนนี่แหละที่ทำให้รู้สึกว่าตัวเองยังมีคนอยู่ข้างๆ พี่ชายเป็นทุกอย่างในชีวิตของเขา เป็นทั้งเพื่อนทั้งพี่ และตอนนี้มีสถานะคนที่ 'จีบ' เขาเพิ่มขึ้นมาด้วย

ตอนที่อีกฝ่ายมาขอคบ ถึงแม้ไม่รู้ว่าความคิดในหัวของเซฮุนคืออะไร แต่เขาไม่ย้อนถามอีกฝ่ายเพื่อให้ตัวเองเข้าใจมากขึ้น ชานยอลไม่แน่ใจว่าตัวเองอยากรู้หรือเปล่า

ชานยอลไม่กล้าตอบรักคำขอคบนั่น แต่เขาไม่อยากปฏิเสธเซฮุน และไม่เข้มแข็งพอจะอยู่คนเดียวได้เช่นกัน เขารู้ดีว่าตัวเองเห็นแก่ตัว แต่ก็ไม่มีทางอื่นสำหรับเรื่องนี้แล้ว

"นึกถึงตอนเด็กๆ เนอะ"

ชานยอลที่นอนตักพี่ชายอยู่เงยหน้าขึ้นไปมองอีกคนที่อยู่ดีๆ ก็พูดขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ร่างสูงของเซฮุนยังคงมองหนังสือที่อ่านค้างอยู่ แล้วพูดต่อ

"เมื่อก่อนเราก็ชอบนั่งกันแบบนี้นี่"

ใช่...เซฮุนพูดถูก

สมัยที่พวกเขายังอยู่ด้วยกันที่บ้าน... บ้านพ่อของเขาและแม่ของเซฮุน สองคนนั้นรักกันมากจนพื้นที่หัวใจไม่มีเผื่อเหลือมาให้กับชานยอล เขาจึงมักจะไปขลุกอยู่กับเซฮุน พี่ชายที่มาจากการแต่งงานใหม่คนนี้

วันไหนที่ทั้งชานยอลและเซฮุนว่างจากการเรียน พวกเขามักจะนั่งด้วยกันแบบนี้ บางครั้งเซฮุนนอนตักเขา บางครั้งเซฮุนก็นั่งเป็นหมอนให้เขานอน เด็กหนุ่มชอบใช้เวลาอยู่กับพี่ชาย เซฮุนมีความเป็นผู้ใหญ่ ใจดี และเอ็นดูเขา แค่นั้นสำหรับปาร์คชานยอลวัยมัธยมก็มากเพียงพอที่จะทำให้เขาตกหลุมรักอีกคนอย่างไม่ยาก