ต้นเดือนพฤศจิกายนที่หนาวเหน็บคล้ายกับจะแช่แข็งเขาได้ทุกเมื่อ ทุกวันของชานยอลผ่านไปอย่างเชื่องช้า หลังจากวันนั้นพี่อี้ฟานก็หายไปอีกครั้ง จนนี่เริ่มจะใกล้ถึงวันเกิดอีกฝ่ายเข้าไปทุกที ก็ยังคงไร้เงาของอีกฝ่าย
ตามปกติช่วงนี้จะเป็นหนึ่งในช่วงที่เขาชอบที่สุดของปี เพราะคนรักของชานยอลมักจะจัดปาร์ตี้ยิ่งใหญ่ บ้างก็ปิดร้านอาหาร แต่ส่วนมากมักจะปิดผับเลี้ยงฉลอง ซึ่งเขามักจะได้อยู่ข้างๆ คอยเทคแคร์อีกคน ได้เป็นเพียงคู่ควงคนเดียวเท่านั้นที่ได้รับเชิญไปงานวันเกิดของเจ้าตัว
ทว่าปีนี้บางอย่างกลับแปลกไป
'ก๊อกๆ'
เสียงเคาะประตูดังขึ้นทำให้คนที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่สะดุ้งขึ้นมา ปกติแล้วถ้าใครมาต้องกดออดจากด้านล่าง แทบจะไม่มีเลยคนที่ขึ้นมาเคาะประตูเขาแบบนี้ได้ และเวลาที่พี่อี้ฟานมาหา ฝ่ายนั้นก็ไม่เคยเคาะประตูเลยสักครั้ง
เพราะงั้นนี่ใคร?
ร่างโปร่งเดินไปดูที่ตาแมวก่อนจะพบว่าที่อีกฝั่งหนึ่งของประตูคือคนที่เขาค่อนข้างที่จะคุ้นหน้า เห็นกันมาหลายต่อหลายครั้ง นายแบบหนุ่มกะพริบตาอย่างแปลกใจ คนที่ชานยอลไม่คิดว่าจะได้เจออีกฝ่ายในสถานการณ์แบบนี้
คุณมินซอก?
นายแบบหนุ่มเปิดประตูออกทันทีก่อนจะรีบทำความเคารพคนสนิทของคนที่รัก เขาเคยเจอมินซอกบ้างบางโอกาสดังนั้นจึงพอจะรู้จักมักคุ้นกัน ชานยอลขยับจะเชิญอีกฝ่ายเข้ามาในห้องหากแต่เจ้าของดวงตาเรียวหลังเลนส์แว่นก็ปฏิเสธซะก่อน มินซอกไม่คิดว่ามันจะดูดีหากเขาจะเข้าไปในห้องของเด็กของเจ้านาย ก่อนจะรีบกล่าวธุระทันที
"คุณอี้ฟานให้ผมมาเชิญคุณไปงานวันเกิดน่ะครับ"
ฮะ...?
คล้ายกับว่าโดนค้อนปอนด์ทุบเข้ากลางหัว ชานยอลนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่งเมื่อได้ยินคำพูดของอีกฝ่าย แน่ล่ะว่าเนื้อความไม่แปลกอะไร แต่เป็นการที่คุณมินซอกเป็นคนพูดต่างหาก
KAMU SEDANG MEMBACA
Hallucination {KrisYeol,HunYeol}
Fiksi Penggemarทุกคนคิดว่าเขามีทุกอย่าง แต่ความจริงแล้วเขาไม่มีอะไรเลย เมื่อปราศจากอี้ฟาน