Hallucination {KrisYeol,HunYeol}

2

ความสัมพันธ์ของเขากับพี่อี้ฟานงั้นหรือ...?

"ยัยนั่นน่ะนะ? ฉันนึกว่าจะทำตัวดีกว่านี้ซะอีก เห็นเรียบร้อยขนาดนั้น"

"เธอน่ะไม่รู้อะไร เพื่อนฉันบอกว่าให้ท่าสุดๆ เลยล่ะ แล้วก็ขึ้นห้องไปกับผู้ชายคนนั้นออกมาอีกทีก็เช้า สภาพงี้เหมือนไม่ได้นอนมาทั้งคืน"

"หืม คงจ่ายหนักสินะ ฮ่าๆๆๆๆ"

ชานยอลไม่ใช่คนโง่

ดวงตากลมเพียงแต่มองภาพสะท้อนตัวเองในกระจกเงียบๆ ขณะที่ช่างแต่งหน้าทำผมกำลังพูดคุยอย่างสนุกสนานถึงเรื่องของนางแบบหน้าใหม่ที่ไปเป็นเด็กของมาเฟียคนหนึ่ง มันเป็นเรื่องปกติของวงการมายาอยู่แล้วที่จะมีเรื่องแบบนี้ เพียงแต่ว่าจะถูกเอาไปพูดมากน้อยเท่าไหร่ก็เท่านั้นเอง และตามปกติแล้วชานยอลก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนักกับเรื่องแบบนี้ เพียงแต่ว่าครั้งนี้ไม่ใช่อย่างนั้น...

มาเฟียคนนั้น...คือพี่อี้ฟานของเขา

ชานยอลเป็นของพี่อี้ฟาน แต่พี่อี้ฟานไม่ได้เป็นของชานยอล

เพราะชานยอลไม่ใช่และไม่เคยเป็นคนเดียวของอีกฝ่าย

คงจะไร้เดียงสาเกินไปถ้าเขาจะคิดอย่างนั้นจริงๆ ความคิดเพ้อฝันพรรค์นั้นถูกฝังลงไปใต้ดินพร้อมกับร่างของแม่ของเขาตั้งแต่ 15 ปีที่แล้วแล้ว โลกวัยเด็กของเขาจบลงในวันนั้น ที่เหลืออยู่คือความจริงที่โหดร้ายของผู้ใหญ่ และเพราะอย่างนั้นวงการมายาจึงไม่ได้น่ากลัวเลยแม้แต่น้อยสำหรับชานยอล ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ไม่สามารถทำให้เขาตกใจกับความดำมืดในจิตใจของมนุษย์ขึ้นมาได้

ทุกอย่างล้วนเป็นเรื่องปกติธรรมดา...แม้แต่ในตอนที่เขายอมเป็น 'คน' ของพี่อี้ฟาน

ชานยอลดิ้นรนหาอิสระมาตลอดตั้งแต่วันที่แม่เสีย และยิ่งเมื่อคนเดียวในบ้านที่เขาสนิทอย่างเซฮุนต้องเข้ามหาลัย บ้านก็ไม่ใช่ที่ที่เขาอยากอยู่อีกต่อไป ดังนั้นชานยอลจึงไม่ลังเลเลยสักนิดที่จะคว้าโอกาสตอนที่จงอินยื่นข้อเสนอให้เขาลองมาทดสอบหน้ากล้องทั้งๆก็ไม่ใช่นิสัยของตัวเองเท่าไหร่ที่จะมาใช้ชีวิตในสายตาคนอื่น แต่ถึงอย่างนั้นทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดี...