Hallucination {KrisYeol,HunYeol}

1

เสียงครางต่ำของอีกคนทำให้ชานยอลเกิดความรู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก เขาพลิกตัวนอนตะแคงเมื่อรู้สึกว่าเสียงนั้นชักจะใกล้เข้ามามากเกินความจำเป็น นั่นเป็นเพียงเหตุผลเดียว อีกเหตุผลหนึ่งนั่นเพราะเขากลัวอีกคนจะรู้...

"หันหน้าหนีทำไม หืม?" ชานยอลยังคงไม่หันไปถึงแม้ว่าผู้ชายที่นอนอยู่ข้างกายจะเขยิบเข้ามาจนชิดแผ่นหลัง เสียงนุ่มทุ้มที่กระซิบอยู่ข้างใบหูแผ่วเบาแต่หนักแน่น ชานยอลถูกเสียงที่เซ็กซี่นั่นหลอกล่อให้มึนเมา เขาไม่สามารถปฏิเสธสัมผัสที่ทำให้เขาครางออกมาแผ่วเบาได้เลย

"อายที่มีอารมณ์เหรอ" อี้ฟานยังคงพูดต่อ เขากระซิบข้างใบหูชานยอลแล้วขบเม้มเล็กน้อย มือของคนที่อายุมากกว่ายังคงทำหน้าที่ของมันได้อย่างดี เขาคลึงส่วนไวสัมผัสของชานยอลเอาไว้ ล้อเล่นกับมันอย่างนุ่มนวลคล้ายกับว่าเขากำลังเล่นกับเด็ก

อันที่จริง... นั่นก็ไม่เกินสิ่งที่เป็นมากนัก

"พี่..."

ชานยอลที่ตอนแรกนอนหันหลังให้อีกคนถูกพลิกให้มานอนหงาย ถึงแม้พวกเขาจะทำอะไรกันไปหลายรอบแล้วแต่ดูเหมือนอี้ฟานจะยังไม่พอ และดูเหมือนว่าจะไม่พอได้ในเร็วๆ นี้ด้วย ชานยอลเกร็งตัวเมื่ออีกคนก้มลงไปที่ส่วนนั้นของเขาอีกครั้งแต่เปลี่ยนจากมือเป็นปากแทน หากตอนนี้ชานยอลไม่ได้รู้สึกดีกับสัมผัสนี้มากเกินไปเขาคงนึกโทษตัวเองที่ไม่ยอมใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยก่อนที่จะมานอนใกล้กับอีกคนแบบนี้

แต่เพราะชานยอลกำลังรู้สึกดี .. เรื่องแบบนั้นจึงไม่เกิดขึ้น

เจ้าของร่างโปร่งครางออกมาเสียงดังเมื่อสองมือของรุ่นพี่ที่เมื่อครู่ไม่ได้มีบทบาทสำคัญมากนักล้อเล่นกับส่วนอื่นในร่างกายของเขา เพราะรู้จักร่างกายของอีกคนดีเกินไป จึงไม่ใช่เรื่องยากที่จะทำให้ผู้ที่ร่วมเตียงด้วยรู้สึกเหมือนขึ้นสวรรค์ ชานยอลหอบหายใจหนัก เขาปรือตามองคราบน่าอายที่เปื้อนไปทั่วบริเวณ