Diana Metch on multimedia :)
*******
Diana Metch's POV
Monday
Maaga akong pumasok ngayon dahil wala yung dalawa kong magaling na kuya. At asan sila? Ayun. Puyat at may hangover pa -.-
Paano ba naman kasi, nag inuman kagabi. Ewan ko ba kung anong trip niyang dalawang yan.
"Goodmorning Ate Diana!"
Bati saakin ni Roanne na nakasalubong ko lang dito sa catwalk.
"Goodmorning din! Si Ate Grace mo?"
I asked her.
"Ah. Hindi daw po papasok ate eh. Nilalagnat kasi. Ah. Eto po pala yung excuse letter niya. Pakibigay nalang daw po sa adviser niyo."
She said as she get the letter from her bag and handed it to me.
"Oh. Sige. Pakisabi magpagaling siya. Sige una na ako Roanne ah?"
"Sige po ate, byee!"
Tumuloy na ako sa paglalakad papuntang classroom.
It's been a week nang matapos yung band fest. Hindi ko na gaanong nakakausap sina Jedrix. Basta ang alam ko lang.. Bati bati na ata sila after what happened sa performance nila. Well.. That's good. Pero nung mga panahong di ko sila gaanong nakakausap? I realized one thing.. Nakakamiss pala yung mga yun.Yung magkakasama kami. Yung kaingayan nila Madz at Ace, Sweetness nila Kurt at Grace, yung katahimikan nila Kyrie at Drake. Pati na din yung kakulitan ni Jedrix.
Nang marating ko yung classroom, wala pang tao. Tsk. Napaaga ata talaga ako ngayon ah.
Inilabas ko nalang ang earphones ko at nakinig sa music.Ipinikit ko ang mga mata ko. Kulang kaya ako sa tulog!
Nakakastress ang buhay ko ngayon. Tsk. Grabe. Projects everywhere! Ugh.
Maya maya pa, nakarinig ako ng ingay ng upuan. Ah. Baka bagong dating. Kaya naman I did'nt bother to open my eyes. For sure.. Kaklase ko lang yun.
But my instict got wrong when I felt someone here beside me.
Eh sino pa nga bang seatmate ko?
"Yo. Mukhang puyat ka ah?"
At tama nga ako. I immediately open my eyes at agad siyang tinignan.
"Jedrix.."
Ngumiti lang siya sabay kuha ng notebook niya sa bag niya at humarap ulit saakin.
"Nakareview ka na?"
Agad na kumunot ang noo ko.
"Saan?"
"Hay nakoo.. May quiz kaya tayo sa Math!"
Omygosh! Ngayon nga pala yun!
Dali dali kong kinuha mula sa bag ko yung Math notebook ko tsaka nagreview.
"Uhh Jedrix.."
"Hmm?"
"Paano na ulit kumuha ng slope? Nakalimutan ko eeh."
Mas inilapit niya yung upuan niya saakin at mas lumapit pa saakin.
Ghaaaaad! Naamoy ko yung pabango niya! For Pete's sake.. Loyal ako kay Brent!
"Hey. Nakikinig ka ba?"
Nabalik ang atensyon ko sa notebook at tumango.
After ilang minutes, nagets ko na din yung tinuturo niya.
Sakto naman na nahulog yung ballpen ko kaya yumuko ako para
kunin iyon. But an unexpected thing happened.
Jedrix also pick up my ballpen, dahilan para mahawakan naming dalawa ang kamay ng isa't isa.
Mataman niya akong tinitigan. He smirked. Aba! Staring contest ba to? Hah! Di ako papatalo no! Hmp!
Dahil nga competitive ako, I also stared at him. Psh. Madali lang to.
Eto na. Malapit na. Pipikit na yaaaaaaan! Pipikit na-
"Diana?"
Agad akong napakurap at napatingin kung sino ang nasa harapan.
And to my surprise, halos hindi na ako makahinga. Bakit siya nandito?
"B-Brent."
Mabilis akong tumayo at nilapitan siya.
"What are you doing here? Akala ko ba may practicum kayo sa school niyo?"
I nervously asked him. Baka kasi mamis interpret niya yung nakita niya.
"I just came here para idaan tong project mo. Nakalimutan mo daw kasi sabi ni Tita."
He said while he handed me my project.
"A-ah. Salamat."
Akmang aalis na siya nang biglang,
"Pre. Me and Metch is just friends. I hope you don't misinterpret what you saw a while."
Napanganga naman ako sa sinabi ni Jedrix. Nabasa niya ba ang nasa utak ko?!
"Oh. Don't worry bro, i trust Diana. Sige na.. I need to go. Baka malate pa ako. Diana, take care."
He said while smiling at me kaya ngumiti na din ako pabalik. Nang makaalis na siya, I suddenly look at Jedrix.
"Thank You."
Brent Charles' POV
"Oh. Bakit nakabunsangot ang ating Amnesia Boy?"
Tanong saakin ni Zoilo na.may mapang asar na tono nang makapasok ako sa classroom.
" Psh. Wala ka na dun."
"Ay. Badtrip pre. Hayaan mo muna. Brent, bili lang kami ah?"
Pagpapaalam ni Lenard. Tumango nalang ako bilang sagot.
Hindi naman sa badtrip ako. Pero nainis lang ako. Sino ba namang hindi? But I trust Diana. Kahit wala pang kami, alam kong magiging kami ulit. At sisiguraduhin kong panghabangbuhay na yun.
I'll never leave you again,Diana.
Chelsea's POV
Nakatitig ako kay Brent na kasalukuyang mag isa ngayon sa upuan niya. Hayy. Masisira ko yung buhay niya. Oo, nakokonsensya na ako. Kasi alam kong sa huli, kami ng anak ko ang madedehado. Kami ang talo. Dahil lalaki siyang hindi kasama ang tunay niyang ama.
*kriiing!*
Agad kong kinuha ang cellphone ko at sinagot ang tawag.
"Bakit Jedrix?"
(Bukas na mangyayari. Galingan mo. Magdodouble date tayo nila Diana with her friends, my friends at You and Brent's friends.)
"What?! Ang daming makakaalam!"
I heard him chuckled on the other line.
(Edi mas maganda. Trust me Chelsea. Magiging maganda to. Basta bukas, sa may cafe na malapit dito sa school namin. Bye. Take care..)
He did just say.. Take care?
(oh. I mean.. Ingatan mo yang anak natin. I gotta go. Bye)
Ibinaba ko nalang ang phone ko at napabuntong hininga nalang.
I'm sorry sa mga masasaktan ko. Pero mahal ko lang talaga si Brent. Sorry Metch, Sorry Brent.
At Sorry Baby Christopher Evans.
"Sorry baby. Sorry.."
Naiiyak kong bulong habang hinahawakan ang tiyan ko.
Sorry.
~
Uwian na. Hindi ko pinansin buong araw si Brent. Nakokonsensya ako. Pero huli ka na Chelsea. Ginusto mo to. Kasalanan mo din.
"Oh anak. Kamusta naman ang eskwela? Wag ka masyadong magalaw ah. Maapektuhan yang anak mo."
Napangiti nalang ako. Buti nalang, i have the best mother. She understands me. Hindi niya ako pinagalitan. Instead, she took care of me. Hindi niya ako itinaboy.
Parehas lang kami ng nangyari kay Mama.
Anak din lang ako sa pagkadalaga.
"Ah. Ayos naman po kami ni Baby. Ah, magpapahinga na po ako sa taas."
"Sige anak. Basta tatandaan mo ah, gawin mo ang tama. Sige na anak, akyat ka na."
Niyakap ko agad si Mama.
"Thanks Ma. You're the best."
I'm so lucky to have you Ma, I'm so lucky.
******
UD po :) malapit na bakasyon oh! Asahan ang mas mabilis na UD :) Vote and comment :)
