Her

14

POV Aaron^^

Ik dwaal vriendloos door de gangen. Ja sorry ik zoek mijn beste vriend. Ik kan er al maar beter aan wennen dat ik vriendloos ben, want ik ging hem net vermoorden. Tja ja. Hij heeft het verdient he!
Triiiiiiiiiiiiiiiinnggggg
Oh fok! De bel! Ik vind hem nog wel! Maar dan na de les!

Ooh ik haat dit. Dit is echt heel ongemakkelijk! Ik zit dus nog steeds naast Liv in de les! Neee! Ik ga echt niks tegen haar zeggen! Ik wou er voor haar zijn... Hee? Wat zeg ik nu? Ik WAS er voor haar en zij had mij blijkbaar niet nodig. Ja waarom loopt ze anders van me weg? Misschien schaamt ze zich gewoon. Ja! Dat zal het zijn! Ze heeft geweent in mijn bijzijn! Daarom zal ze zich schamen voor mij! Maar dan is er nog die reden waarom ze met al die andere jongens getitst heeft, dat kan er echt niet in bij mij. Ja zelfs met Thom! Ze moet zelf maar sorry zeggen! Ze wist hoeveel ik om haar gaf! Denk nu maar niet dat ik als een schoothondje achter haar ga aanlopen he! Zij kan zich ook wel een keer bewijzen! Ik wil dat ze bewijst dat ik ook iets voor haar beteken. Dat ik hetzelfde voor haar beteken als zij voor mij.

Ik voel dat ze naar me kijkt en ik zie Thom ook beschuldigend kijken. Ik ben echt niet van plan om op te geven. Ze heeft me echt iets gedaan. Ik was aan het wenen weetje. En aangezien ik never ween... Ja ze mag het als een hele eer beschouwen hoor!

De bel gaat.

'Aaron...' Begint ze, maar ik loop zo snel ik kan naar een andere groep meiden. Ik glimlach. Misschien begint ze al spijt te krijgen. Omg ik hoop het! Hah dat ze maar weet dat ik niet zomaar ga toegeven. Zo snel ben ik niet om de vinger te winden.
Thom werpt me weer een beschuldigende blik toe, die ik natuurlijk weer negeer, en neem een of andere griet bij de hand en trek haar mee de gang in. Dit ging een leuk spelletje worden!

In het midden van de gang druk ik haar tegen de kluisjes. Hier kan iedereen ons zien. Ik druk mijn lichaam tegen het hare en aangezien ik er best een slet heb uitgekozen, legt ze haar handen in mijn nek en kijkt me uitdagend aan. Mijn lippen komen langzaam dichter bij de hare, maar helemaal op het laatste moment draai ik weg en zorg ik voor een zuigplek in haar nek. Ze kreunt. Ik maak langzaam een kusjesspoor van haar nek tot vlak naast haar mond. Ik beeld me in dat het Liv is die daar staat.
Plots krijg ik een klap tegen mijn kop en ik sla tegen de kluisjes. Is het Liv?