4️⃣

34 4 2
                                    

😍❤️😍❤️😍❤️😍❤️😍

POV Liv
Ik ren de klas uit. Ik moet hier weg! Ik moet alleen zijn! Ik moet huilen. Dringend! Waarom moet ik huilen? Ik had mezelf voorgenomen niet te huilen en zie me nu. Ik loop door de gangen van de school. De toiletten! Ik doe een kotje open en ga op de wc zitten. Ik kan nergens meer aan denken. Enkel aan Jason en die avond van het schoolfeest. Het was vreselijk wat ik had gedaan.

'Prinses?'

Oh nee! Liv hou je gesnik in! Kom niet binnen!

Snik

En jep! De deur gaat open. Hij kijkt me met een ongeruste blik aan. Waarom komt hij, de badboy van de school, achter me aan? Hij opent zijn armen en neemt me vast. Ik heb geen kracht meer om tegen te pruttelen, dus ik laat mijn tranen in zijn shirt stromen. Mijn ogen zijn precies veranderd in twee watervallen.
Ik snuif zijn geur op. God! Hij ruikt zo goed. Ik slaag mijn armen nu ook om Aaron heen. Oke ik geef het toe. Ik heb dit nodig. Ik heb iemand nodig. En Aaron is er. Ja hij is er wanneer mijn ouders er niet zijn. Zijn handen gaan door mijn haar. God! Ik word hier zo rustig van. Ik zou hier de hele dag kunnen blijven.

----

We lopen hand in hand samen terug naar de klas. Ik wil niet terug! Ja ik weet het, anders kom ik nog harder in de problemen.
Aaron klopt op de deur en trekt me mee binnen. De leerkracht kijkt ons verveelt aan en we lopen direct naar onze plaats.

'Alles oké?' vraagt hij ongerust.

Ik knik enkel en ik voel zijn hand in de mijne. Ik glimlach. Hij is zo lief.

De rest van de les staar ik gewoon naar het bord en de rest van de volgende les, en die daarna, en die daarna. Eigenlijk de hele dag. Aaron was elke keer naast me komen zitten. Hij was er de hele dag voor me.

----

Ik lig nu op mijn bed. Normaal gezien zou ik nu Jason gebeld hebben, maar dat kon nu niet. Oppeens vangt iets in mijn ooghoek mijn aandacht. Het is een brief. Wie heeft die brief hier gelegd? Lag die hier het hele weekend al? Ik doe hem open. God! Het is een brief van Jason. Tranen springen al gelijk in mijn ogen.

Mijn allerliefste Liv,

Het spijt me. Ik kon het niet meer aan. Ik was zo diep ongelukkig! Nee! Denk niet dat het door jou komt! Jij bent geweldig! Vergeet dat nooit! Jij was het enigste dat mij overeind hield, maar nu kon ik het gewoon niet meer!
Ik weet dat ik beloofd heb om naar het schoolfeest te gaan, maar ik kon het niet. Ik hoop dat het toch nog perfect was. Dat verdien je!
Ik zal altijd bij je zijn! Ik beloof het.
Ik wil dat je gelukkig bent. Ik hoop dat je zo snel mogelijk iemand anders vindt. Ik hoop dat hij beseft hoe speciaal je bent.
Het spijt me dat ik te kort schoot. Je betekende alles voor me.

Jason X

'NEEEEEEEEEEE...' Ik kan niet meerstoppen met gillen. Zonder dat ik weet wat ik doe, loop ik naar beneden, ik pak een mes. Er loopt een dun straaltje bloed over mijn hand. Ik maak nog een snee. En nog een. Dit is het enige dat me op dit moment kan afleiden van mijn mentale pijn.

Weer een stukjeeee!!

Echt bedankt aan alle mensen die mijn boek lezen! Het betekent veel voor me! ❤️

Nee! Sorry JulieVangilbergen het blijven korte stukjes! 😂 Misschien als er meer mensen vragen voor langere stukjes... 😂😉

Comment❤️

Vote❤️

Follow? ❤️

Xxjes

HerWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu