17

21 3 5
                                    

POV Aaron^^

We staan nu buiten de bezemkast. Ik kijk Liv afwachtend aan. Wat gaat ze doen? Gaat ze weer weglopen?
'Liv...' Begin ik. 'Er is deze avond een party bij Thom thuis. Ik zou het heel fijn vinden als je ook komt'

'Euhmm...' Please please.
'Ik zal erover denken.' En ze wandelt rustig weg.

Ik draai me om en zie aan de andere kant van de gang een woedend rood gezicht naar me toe stormen. Je kan het al raden! Thom! Hij geeft me een klap in mijn gezicht en nog een en nog een. Ik vecht niet terug. Ik weet niet waarom. Ik laat alle klappen gewoon aankomen. Ik wil afleiding. Afleiding van mijn gevoelens en gadachten aan Liv. Ik voel zijn vuist tegen mijn slaap knallen en alles wordt zwart en ik voel me nog net op de grond vallen.

----

Ik open mijn ogen, maar sluit ze meteen weer voor het felle licht. Ik voel een bonkende hoofdpijn. Dan voel ik plots een paar zachte lippen op mijn voorhoofd. Ik open langzaam mijn ogen. Ik zie dat het meisje zich omdraaid en wilt weglopen, maar ik pak haar hand. Ik kijk recht in de mooiste bruine ogen waar ik al zo lang verliefd op ben. Dan gaat de bel en ik verslap mijn greep zelfs maar 1 seconde, maar ze is al weg. Ik denk er niet aan om terug te gaan naar de les. Ik heb gewoon geen zin om weer een heel lesuur naast Liv te moeten zitten en haar niet kunnen aanraken en niet met haar te kunnen praten. Ik besluit dan maar om terug mijn ogen dicht te doen en te gaan slapen.

----

De laatste bel is net gegaan en dat is een teken dat de school gedaan is. Ik verlaat de ziekenkamer. Ik kom buiten en zoek meteen naar Liv. Ik wil het echt super graag uitleggen aan Thom en daarvoor heb ik Liv nodig. Ik zie ze bij haar kluisje staan en loop ernaartoe. En net op dat moment zie ik Thom aan de overkant van de gang buitengaan en dus de school verlaten. Wat moet ik nu tegen Liv zeggen? In plaats daarvan loop ik gewoon door. Hopelijk denkt ze nu niet dat ik haar negeer. Ik wil doodgraag met haar praten, maar ik moet haar natuurlijk ook nog ruimte geven. Ik hoop echt dat ze straks op het feest is.

----

Pfff ik ben zo zenuwachtig. Omg waarom ben ik zo zenuwachtig? Ik ben nooit zenuwachtig voor een party!
Ik ben me aan het klaarmaken en doe net nog wat gel in m'n haar en breng het in vorm. Ik ga naar mijn kamer en kies een shirt uit. Uiteindelijk kies ik voor een simpele witte met V-hals en een jeans. Ik doe mijn nikes aan en pak mijn gsm. Klaar om te vertrekken. Ik vind het echt spijtig dat Thom niet naar me wou luisteren. Hij kan me toch niet eeuwig negeren! Help! Wat moet ik doen?

Ik stap in mijn auto en rij naar Thoms huis waar de party is. Het is al aardig laat.
Ik zie dat het al aardig druk is. Ik wing me door de hal tussen alle mensen. Ik ga meteen naar de bar en bestel een cola. Ja je hoort het goed! Jep, een cola! Ik wil vandaag een keertje niet zat zijn. Ik wil een goede indruk maken op Liv en Thom.
Ik zie Liv een beetje verder staan. Ik wil er naartoe gaan, maar zie dan dat Thom ook naar haar gaat. En aangezien hij eerst gaat zijn, blijf ik een beetje op afstand. Ik zie dat Thom haar een knuffel geeft, maar ze houd hem op afstand. Thom kijkt haar schuin aan. Hij vraagt wat er mis is en ze zegt dat er helemaal niks mis is. Hij begint zijn hele verhaal en begint steeds harder te roepen. Waarom? Hij heeft door dat iedereen naar hem kijkt en wil Liv meetrekken naar een rustigere plaats. Maar ze trekt tegen. Ze wil helemaal niet mee. Thom drukt haar tegen de toog en fluisterd iets in haar oor. Haar ogen worden groot en ze probeert hem nu nog harder weg te duwen. Voor ik weet wat ik doe schiet ik naar voor en duw ik Thom van haar af. Ik trek Liv naar me toe en hou haar stevig in mijn armen. Ik zie Thom woest kijken. Ik laat Liv los en trek hem mee naar een rustigere plaats.

Heey

776 woorden

Als je graag andere personages ook een keertje wil zien, meld het me even.
Net zoals als je schrijffouten ziet of leuke ideetjes hebt voor mijn boek.
En als je graag langere hoofdstukken hebt, zeg het even.

Xxx Kato

HerWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu