Love Triangle

Chapter 20: Far, Far Away

Luce's POV

Natalo si Alex, as expected. Paano ba naman niya ako matatalo eh mahal nga niya ako? And di ko siya mahal.

Ako na masama, matagal ko nang alam yan.

Nakaupo lang ako sa bench malapit dun sa abandoned building. Eh sa wala din naman na akong gagawin eh. Alangan namang bumalik pa ako dun matapos lahat ng mangyari.

Ayoko nang maalala yung nangyari. Kaya ako bumalik dito para kalimutan lahat.

Para magbago.

Yan naman talaga ang buhay eh. Tungkol yan lagi sa pagbabago.

Binuksan ko yung can ng Sprite na hawak ko. May nakita kasi akong Sprite sa kotse kaya ininom ko na din habang malamig. Naalala ko, binili ko pala yun kanina sa cafeteria.

I need to follow him. Siya nga naman kasi ang laman ng puso ko eh. So dramatic, Luce. Kelan ka pa natutong magdrama? Eeewness. (-.-)"

Anyway, kinuha ko yung phone ko gamit yung free hand ko. Kasi nga naman, umiinom nga ako ng Sprite, diba?

Tinawagan ko yung agent ko. Si Nathaniel.

"Hello, this is Luce. I want you to book me a flight to somewhere far from here," I said.

["When will be the flight, ma'am, in case you're in a hurry?"] sabi niya in his British accent.

"The day after tomorrow."

["Yes, ma'am. I will inform you as soon as it's settled. Good bye and have a nice day, ma'am."]

I palmed the phone down. Mabait si Nathaniel, but he's a bit of a coward.

Matagal ko na siyang agent. Anyway, this is not the time to talk about him.

Kailangan kong sundan si Xavier sa New York. Kailangan kong alamin lahat sa kanya.

Kailangan ko ring linawin kung bakit ako nakipag-break.

***

Zane's POV

"None," she said flatly.

Wala siyang pinipili sa'min. Eh diba mas-stuck pa rin siya sa fact na sooner or later eh, kailangan pa rin niyang mamili between me or Frank? What's the effin' difference?

Upo lang muna ako sa kama ngayon. Pagod eh. First and last dinner na rin pala namin ni Charlotte 'to, di ko pa nilubos.

Sabi nga nila, grab every opportunity you get.

Sorry, tanga ako eh.

Nagv-vibrate yung phone ko. Nung chineck ko kung sino, unregistered number. Eh tawag sha, so sinagot ko na din.

"Hello?"

["Hey, Ryuji."]

I-imposible... H-hindi dapat siya... Nagkakamali ako ng hinala...

Hindi siya 'to... "E-excuse me? Who the hell is this?"

["It's impossible for you to never decipher my voice, Ryuji."]

Ryuji. Code name ko sa gang namin three years ago. Disbanded na yung gang dahil nabalitang namatay si Ice. Yung leader namin.

I-imposibleng buahy si Ice at kausap ko siya ngayon! Nakita namin mismo yung bangkay niya!

"Ice," I finally said.

["I thought you'd never know,"] sabi naman niya. Na-sense kong ngumiti siya. A cold smile. ["I don't answer questions right now but, I want you to know that..."] Naputol yung sinabi niya.