Dicle GÜMÜŞEN
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Anne ben evlenmek istemiyorum."
"Kızım ne yapabilirim ? , aşiret öyle uygun buldu"
Zilan Hanım da ne kadar istemese de ağalara söz edemiyordu..
"Lütfen anne , evli bir adama bebek vermek için mi evleneceğim? Yapmayın bunu bana"
"Üzgünüm keçan min (kızım)
Annesi Dicle nin odasından çıkar ve Dicle yi yalnızlığa ter eder.
Dicle çaresiz bir şekilde ne yapacağını bilemez.
"Allah ım al canımı " diye dua eder.
2 gün sonra.
~~~~~~~~~~~~~~~~
Barzan ÜLKÜSOY
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Zeycan ım lütfen ağlama "
"Nasıl ağlamıyım Barzan ha nasıl? Seni kendimden bile kıskanırken nasıl başka bir kadınla paylaşırım seni ? Nasıl dayanırım?"
"Ruhê min (ruhum) böyle deme ne olursun. Ben sana deliler gibi aşığım. Birinin gelmesi seni unutacağım anlamına gelmiyor."
Barzan çaresizlik içinde karısına bakar. Oda istemiyordu başka bir kadının gelip Zeycan ın üzülmesini . Ama o lanet olası aşiret ve töre yüzünden karısı şu an karşısında çaresizce ağlıyordu.
"Nasıl olacak o Barzan o senin karın olacak , sen o-nunla çocuk yapacaksın "
Zeycan sevdiği adamın önünde hıçkıra hıçkıra ağlar. Oda biliyor Barzan nin bir şey yapamayacağını ama sevdiği adamı paylaşmak canını yakıyordu.
Barzan ise artık dayanamayarak elleriyle onun yüzünü tutar ve alnını alnına yaslar.
"Yemin olsun Zeycan sadece bebek için onun yanında olacağım. Seni kimse ile paylaşmam paylaşamam delalamin "
Zeycan gözlerine bakar bakar ve bakar... O yeşil harelere dikkatlice bakar.
"Dinlenmek istiyorum Barzan "
"Zeycan..."
"Lütfen "
"..."
Çaresizce odadan çıkar. Barzan hızlıca merdivenlerden iner. Konakta çıktıktan sonra bir yanı nefret duygusunu taşırken, bir yanı buruktu. Sevdiği kadının ağlamasına dayanamazdı.
Siyah audisine binerek uzaklaşır Mardin nin dar sokaklarından.
BÖLÜM SONU :) :)
Evet arkadaşlar gerçekten çok heyecanlandım. Umarım beğenirsiniz. Gerçekten ilk deneyimim olduğu için daha acemiyim. affedin lütfen :( yazım yanlışları ya da devrik cümleler varsa kusura bakmayın gerçekten çok uğraştım. HEPİNİZİ SEVİYORUM 👄💟💟
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞKIN TERAZİSİ: KUMA (TAAŞŞUK-U KÛBRÂ)
Fiksi UmumTek kelimelik bir hayattır AŞK... Her şeyin karalanabileceği boş bir sayfa, her dinlediğinde ağladığın, gerçek bir masaldır. Her şeye yazılır her şeyi yazar aşk! Aşk...Bir nokta gibi hazin sonu masum bir başlangıca kilitler. Aşk; kimisi için acıdır...
