My Brother Got Me Pregnant

MBGMP (TUS) Chapter 13

*CLAUD'S 

"CLAUD, LUMABAS KAYO DYAN! PUTANGINA, CLAUD UMUWI KA NA SA BAHAY NATIN KUNG AYAW MONG PASABUGIN KO ANG BAHAY NA YAN!"

"M-Mommy!!" tarantang takbo sakin ni Rhyne. Kinarga ko agad sya saka nababahalang nilingon ang pinto.

"M-Ma'am Claud, a-asawa nyo ho ata yung nasa labas.." si Bebang.

"Ate please, ipag tulukan nyo sya. Please lang, baka kung a-anong gawin nya samin ng mga anak ko.." Naiiyak na pakiusap ko. Tumango naman ito at lumabas.

Naririnig ko pa ang sigawan sa labas ng maramdaman kong may humawak sakin. nahihiyang nilingon ko si Dave na madilim ang mukha. We've been staying at his place for a week now. At di ko alam kung paano kami natunton ni Rain dito.

"D-Dave, sorry.. Sorry, hindi ko naman alam na--"

"Shh, honey. It's okay. Yaya Ebe, paki dala yung bata sa music room. Dun lang kayo hanggat di ko sinasabi." agad kinuha ni Ate Ebe sakin si Rhyne umiiyak na. Hinawakan ako sa kamay na Dave at seryoso akong tinignan.

"Tell him what we talked about.. Para tigilan ka na nya." agad akong kinabahan. Dave has been so patient to me. Natatakot man ay tumango ako. Mag kahawak kamay kaming lumabas at nakita ang eksenang kina mutla ko.

Rain is shouting at the maid na naiiyak na. nang mapansin nya ako ay agad syang lumingon pero bumaba iyon sa mag kahawak kamay namin ni Dave. Aalisin ko sana pero hinigpitan ni Dave iyon.

Kahit paano, nag papasalamat ako sa ginawa nya. Kung hinyaan nya akong bumitiw, baka bumigay agad ako.

"You fucker! Let go of my wife!" sigaw ni Rain at lalapit na sana pero agad humarang si Dave.

"Sa papel, oo! Pero sa mata ko, sa mata ni Claud at sa mata ng mga anak nyo, hindi!" sigaw ni Dave. Nakitako ang pag tataka sa asawa-- ah hindi.. sa magiging  dati kong asawa.

"What is he talking about? Di'ba ikaw pa ang nag makaawa sakin na wag kang hinawalayan? Now I'm here, pero nasa bahay ka na ibang lalake!? At talagang sinama mo pa ang mga anak ko!?"

"Ate Bebang, pakikuha yung envelope sa kwarto namin. Tapos dalhin mo dito." as much as possible I tried to be stern.

Agad itong umalis. Pag dating nitop ay dala na ang envelope na pinakuha ko. Tignan ko palang iyon ay nadudurog na ang puso ko. But if I'm not going to do that, mga anak ko at ako ang maaagrabyado. I can't choose my own happiness over my kids.

By just looking at Rain, my heart are turning to pieces. This man that I love without an exchange.. This man is my soon to be ex-husband. He'll be freed by me, and he can do everything he wants. Mag kakalayo na kami ng tuluyan at isipin pa lang iyon, parang di na ako tatagal ng isa pang araw.

He's smart enough to understand what is in that envelope.

"Claud.. You're kidding right?" agad nyang binuksan iyon. Hinawakan ako ng mahigpit ni Dave, I gave him an assuring smile before I look at him.

I already sign the papers of our annulment. Alam ko naman na naka pirma na sya. Hindi lang iisang araw ko pinag isipan iyan kung hindi isang linggo. The moment Rain did that horrible thing to me is the cue for me to let go.

"Don't worry.. I won't ask for my share. You can have it for all I care. Congratulations, you'll be freed." malamig na sabi ko. But what he did is the thing I never expect.

Pinunit nya iyon saharapn ko at saka ako binigyan ng nakaka takot ng tingin. Pumagitna na si Dave sa amin at saka ako sapilitang pina pasok.

I don't know what happened but the next thing I know is both of them are shouting outside. Tatakbo pa sana ako pakabas but Dave is already here. Tinignan ko sya ng nag aalal pero galit ang nasa mukha nya.

"D-Dave anong nangyari?"

"It's nothing.. I think its better to ask for help. Ayaw ka na atang pakawalan ng dimenyong yon!" galit na sabi nya.

"K-Kung ganon, kailangan na namin umalis ng mga bata. He already knows where we are. Mabuti nga at wala dito sa Calleb.. Maraming salamat sa lahat, Dave."

"No.. No you can't, Claud. Mag aalala ako sa inyo kung mawawala kayo sa paningin ko. Dumito nalang ka--"

"No Dave.. Masyado nang malaki ang abala namin.. Besides.. I knwo your feelings for." malungkot na sabi ko. Natahimik sya pero ilang saglit lang ay napa hilamos sya sa mukha nya.

"Claud.. Dito nalang kayo." bulong nya. No.

Dave is a good man. Ayoko naman kunin nya yung responsibilidad na maiiwan ni Rain sa amin. I can't be that selfish to have him kung maraming babae sa labas na deserve ang kagaya nya.. nang hindi akosumagot ay hindi narin sya kumibo.

Nahihirapan ako. Knowing I'm staying at his place. Mahirap iyon at ayaw ko na makasanayan siya ng mga bata. Mahirap na pag nawala sya ang maiisp na tama ang sinasabi ko sa kanya nuon pa man.

---

"Call me kung.. Kung sakaling nag bago na ang isip mo na bumalik sa bahay." I can sense sadness in his voice pero hindi ko iyon pinansin.. I have to do this for him.

"Thank you Dave.. Sa lahat lahat." mag sasalita pa sana ako pero niyakap nya ako ng mahigpit.

"I will miss you. Lalo na yung mga bata. A week is not enough for me, but I'm happy na naka sama ko kayo." I know he's going to cry kaya tinulak ko na sya saka tinapik.

"Thanks again. P-Papasyalan ka nalang namin."

"I love Claud. Anytime, pwede kayo pumunta sa bahay.. Tell to the kids na aalis na ako." tumango nalang ako at saka sya hinintay na lumabas sya ng gate.

Ayaw kasi lumabas nila Calleb. Nag iiyak sila ng malaman na aalis na kami kay Dave. At iyon ang kinatatakutan ko. Ang masaktan muli sila. Akmang isasara ko sana ang gate ng mang lamig ako.

Dahan dahan akong lumingon sa di kalayuang poste.. At duon.. Nakita ko si Rain na naka tingin sa mga mata ko. His eyes are dark. Nanigas ako sa kinatatayuan ko at hinihintay na alamng ang mabilis nyang pag lapit nang

Mag lakad na sya palayo.

---

Tsk. nauubusan na ako ng pasensya. Nag loloko ang Account ko.