My Brother Got Me Pregnant

MBGMP (TUS) Chapter 15

*RAIN'S

Agad akong lumapit kay Calleb na halatang hinihintay nalang na mag bell ang klase. Alam kong maaga sya pumapasok sa school. His eyes averted from something to mine. I saw how his eyes gets widen and it hurts me when he averted it away again.

Tinignan ko ang tinitignan nya. I felt like a bucket of ice fell on me ng makita ko ang tinitignan nya. May mag-ama na hatid-hatid ang anak nya papasok sa building. Para akong tinusok ng kutsilyo ng ma-realize ko iyon.

"Calleb," hindi nya ako tinignan. Naupo ako sa gilid nya at saka hinimas ang buhok nya. "Do you want me to come with you hanggang sa room nyo?" marahang tanung ko.

Hindi sya kumibo. Hindi nya rin ako tinignan at tumalikod na. Akmang mag lalakad na sya nang pigilan ko sya sa balikat and to my surprise, what he did next made me break.

He punch me several times as tears are flowing from his green eyes. Those expressive green eyes that he got from his mom. His cheeks are all red to his neck. He keeps on punching me and I did nothing but let him. If its the only way for him to feel better.

"I hate you! I h-hate you! I hate you so m-much! I-I hate you!!" iyak nya sakin.

Hearing those words na patuloy nyang sinasabi habang sinusuntok ako ay pakiramdam ko, pinag sakluban ako ng langit at lupa. Mas masakit sa pakiramdam na di ko na makakasama ang asawa ko. Iba talaga pag anak na ang lumalayo sa magulang. Sobrang sakit na hindi ko maipaliwanag.

He's with his usual voice when he is so mad. Tumitili na sya sa sobrang galit. Pinag titinginan na kami pero naka tingin lang ako sa anak ko. atulay lamang sya sa pag luha.

"Calleb.." mahinang sabi ko. Pero mas lalong lumakas ang sigaw at suntok nya.

"I hate you so much! Y-You always make my mommy cry! I hate you! Mas mabuti pa na wala ka! Mas mabuti pa na hindi ka namin nakasama, hindi kami nasasaktan ng ganito! I hate you so much!!" sigaw nya at binigyan ako ng suntok uli sa tyan at sa braso.

"Don't say that.. K-Kung wala si Daddy. Wala rin sa atin si Rhyne.." mahinang sabi ko. Natigilan sya sa pag suntok at agad akong niyakap ng mahigpit sa bewang. Agad tumulo ang luha ko pero pinunasan ko rin.

"Si Tito Dave, kahit kailan di nya pina iyak si M-Mommy, pero ikaw! You know mommy loves you and you t-take it a-all for granted! I hate you for that but I still miss you Daddy! I hate you but I miss you! Y-You're so unfair!" iyak nya sakin.

"I'm sorry.."

Agad syang lumayo sakin. Hahabulin ko sana sya pero tumakbo sya ng mabilis. Pumikit ako ng mariin. Pakiramdam ko tinalikuran ako ng mundo sa ginawa ng anak ko. I didn't know it could be this painful.

Napa takip ako ng mga palad sa mukha as tears tried to escape from me. Bumalik agad ako sa kotse ko at saka umalis. Dumeretso ako sa bagong bahay na tinutuluyan ng mag-iina ko.
I took the opportunity to enter the gate when my phone rang. It's my secretary.

"What is it?" bungad ko. I'm looking inside the house.. I can already hear my wife's voice while laughing and Rhyne giggling.

[Sir, may nag punta pong abogado dito.. Mr. Roquez po ang pangalan. He said, he needs to talk to you about an important matter.]

"Is he still there?" I have a bad feeling. seconds of silence then she's back.

[No Sir. He left a brown envelope here.]

"Tell me what's written."

[Sir.. P-Papers for annulment..]

I remained silent.. No. It can't be. I told her to throw the envelope away and ended the call. Nag mamadaling pumasok ako sa loob ng bahay to see my wife, tickling my son. Agad ko silang niyakap ng mahigpit.

I kiss Rhyne and look at her.. Gusto ko sapakin ang sarili ng makita ang malamig nyang tingin.

"What are you doing here?"

Napa yuko ako sa bungad nya. Pero wala akong mapapala kung papairalin ko ang ganito. I begged to her before, and I will again.. I won't give up on her..

"I miss you.. Na-miss ko ang mga anak ko.. Ah.. Kumain na ba kayo? Breakfast? Want me to cook?" sabay ngiti ko. Ayoko magalit pa sya sakin. Ayoko.

"I'm asking yo--"

"A-Ah.. Tama, mahilig ka sa bacon di'ba? Wait lang."

Tumayo agad ako saka dumeretso sa pinto na tingin ko ay kusina. Nag halungkat ako sa loob ng ref at tama ako. Maraming bacons at iba't ibang stocks. Nanginginig na kinuha ko iyon. Ianyos ko ang frying pan pero nahinto ako ng maramdaman ko na may bumangga sa binti ko.

Pag tingin ko, si Rhyne. Naka tingala sya sakin at halatang nag tataka. Nalimutan nya ba agad ako? Nginitian ko sya at inayos na uli ang pag lulutuan ko. Ayoko mag usap kami.. Paanokung sa annulment lang yon?

"Rain, ano ba?! Umalis ka na!" sigaw nya sakin mula sa sala. Hindi ako kumibo.

Wala kang narinig Rain.. Wala kang narining..

"Pwede pa, Rain? Tigilan mo na kami? Mag hiwalay nalang tayo!" mariing sabi nya pero hindi ko sya pinakinggan.

"Baby, gusto mo lagyan ko ng eggs? How about bread toast? Oh yeah, I know how to cook that." nilingon ko sya saglit at saka nginitian. Hindi ko sya magawang titigan.. Hindi ko kaya.

"Can't you hear me? I want us to separate--"

"Claud, don't say that. Marinig ka ni Rhyne, baka kung anong isipin." pag puputol ko sa sinasabi nya at hinarap ang frying pan.

Ang sakit na. Ang sakit na pero hindi ko magawang sabihin sa kanya. Who am I to say those words kung ako mismo, ganito ang ginawa sa kanya? Wala pa ito sa ginawa ko sa kanya.. Walang wala pa. Nilagay ko na ang bacon sa pan.

She's watching me cooking. Yun nalang ang dapat kong isipin.

*CLAUD'S

Na nginginig na ako sa galit ng hindi manalng ako lingunin ng demonyo kong asawa. Rhyne is just hugging his legs like he used to before. Ilang beses na akong sumigaw pero makapal talaga ang mukha nya.

"Stop your actings, Rain, It doesn't suit your demonic aura kahit mag panggap kang mabait." malamig kong sabi pero sya, naka talikod lang sakin.

Naiinis na ako sa ginaagwa nya. Kaya kahit ayoko syang hawakan ay napilitan ako. Marahas ko syang hinarap sa akin, and I admit, nagulat ako ng makitang nag uunahan na ang luha sa mga mata nya. Agad kong hinamig ang sarili saka sya tinaasan ng kilay.

"Stop with your drama and get out." sabi ko at tinuro ang pinto.

"Claud, maluluto na to. H-Hintayin mo nalang hah?" akmang tatalikod sya sakin ng paharapin ko uli sya sakin. Hindi ko na pinigilan ang sarili at malakas syang sinampal.

"Didi!!" sigaw ni Rhyne at umiyak. Nagulat din ako sa reaksyon ng anak ko. "D-Didi!! Didi!!" iyak nya pa.

"Claud.. Lets fix this please.. Para sa mga anak natin.. Para sating dalawa. M-Mahal na mahal kita.. Sorry for everything I did.." mahina nyang sabi at kinarga si Rhyne. Tumingin sya sakin pero sinamaan ko sya ng tingin.

"What's the sudden change? Don't tell me, ikaw naman ngayon ang umaayaw sa annul--"

"I'm sorry.. I'm so sorry.. I still love you."

"Too late, Rain.. I don't love you anymore."

---

Long update. Mabait ako, kasi.. masaya ako? Naka 900+ na akong followers.