The Alpha wants me (Nederlandse vertaling)

Hoofdstuk tien

Bane

Ik was een date op een boot aan het plannen voor de eerste date van mij en Stella. Ik had alles voorbereid. We zouden eerst lekker eten, dan gaan zwemmen en dan een paar nachten verblijven in een hotel op het strand waar ik de eigenaar van ben. Ik wist zeker dat ze het leuk zou vinden, het uitzicht is prachtig.

Ik hing de telefoon op nadat ik de chef precies had verteld wat hij voor ons mocht koken. Ik had de mind link met mijn roedel afgesloten omdat ik dit echt gedaan moest krijgen. Op dat moment wilde ik alleen nog maar naar huis gaan en mijn mate zien.

Ik veranderde in mijn wolf en opende zo automatisch de mind link. Verschillende stemmen drongen mijn hoofd binnen en ik moest stoppen met rennen om te kunnen begrijpen wat ze zeiden. Eindelijk hield iedereen op met praten en lieten ze mijn Bèta aan het woord.

"Alfa, ik weet niet hoe dit kon gebeuren, echt niet, maar jagers zijn in ons territorium gekomen. Ze hebben een aantal wolven goed te pakken gekregen."

Mijn lichaam schudde van woede. Mijn wolf was woedend dat zijn roedelleden gewond waren, maar was vooral bezorgd om zijn mate.

"Waar is Stella? Heeft iemand haar meegenomen naar de bunker? Hoe erg is iedereen gewond?"

Niemand antwoordde. Ik gromde om ze duidelijk te maken dat ik ze zou vermoorden als ze mij negeerden.

"Ik zal mijn vraag herhalen, waar de fuck is Stella?"

"Kijk Alfa, we hadden het niet door tot het te laat was. We dachten, aangezien het huis zoveel bewakers heeft, dat ze veilig zou zijn."

Ik rende op volle snelheid. Mijn roedel zou hiervoor door hel gaan en terug. Als ze denken dat ze dit kunnen maken hebben ze het fout.

Ik arriveerde eindelijk terug bij het huis en werd door de meesten van mijn roedelleden opgewacht. Niemand durfde me aan te kijken. Mijn Bèta, Alex, naderde me langzaam. Ik kon zien dat hij bang was voor wat ik ging zeggen aan hoe langzaam hij liep. Ik greep hem bij zijn shirt en trok hem naar voren.

"Alex, waar is Stella?"

Hij keek naar de grond. Ik werd zo boos dat ik hem op de grond smeet en ik hard brulde.

Ik was uit op bloed en zou iedereen doden die haar pijn deed.

"IEMAND KAN MIJ MAAR BETER GAAN VERTELLEN WAAR MIJN MATE IS!"

Alex stond nerveus weer op.

"Ze is weg. Ze hebben haar meegenomen."

-------------