The Alpha wants me (Nederlandse vertaling)

Hoofdstuk tweeëntwinig

Rookwolk

POEF!

*verschijnt weer*

Korte samenvatting: Bane en Stella zijn op date/mini vakantie en ze hebben het mating proces voltooid.....   ( ͡° ͜ʖ ͡°)

-------------

Één woord kon omschrijven hoe ik me voelde toen ik wakker werd in Bane's armen de volgende dag.

Gelukkig.

Afgelopen nacht was de beste nacht van mijn hele leven. Ik had van niks wat er was gebeurt spijt, Bane was een geweldige man.

Ik ging met mijn wijsvinger over de arm die hij om mijn middel heen had om te zien of hij echt sliep. Toen ik geen reactie van hem kreeg, verplaatste ik langzaam zijn arm van mijn lichaam.

Ik was trots op hoe ik het voor elkaar had gekregen om zijn arm te bewegen zonder hem wakker te maken. Ik grijnsde zelfgenoegzaam naar zijn slapende vorm en gleed uit bed. Ik kromp enigszins in elkaar toen ik voelde hoe verzuurd ik was tussen mijn benen. Juist toen ik mijn eerste stap nam, werd ik terug getrokken in bed.

"Verdorie Bane. Ik moet plassen"

"Dus je probeerde er niet vandoor te gaan?" Zijn gezicht was tussen mijn nek en schouder, waar hij afgelopen nacht zijn mark had geplaatst

Ik huiverde toen hij zijn mark kuste.

"Als ik weg zou willen rennen had ik dat een lange tijd geleden al gedaan."

Alsof hij dat realiseerde, werden zijn armen minder strak om mijn middel maar hij ging door met het kussen van mijn nek.

"Ik mis je."

"Bane, ik ben hier de hele nacht met je geweest."

"Weet ik, maar we hebben tijd verloren toen we sliepen. Ik kan wel een paar manieren bedenken om die tijd goed te maken."

Zijn onderste helft was tegen mijn bovenbeen aangedrukt. Ik zuchtte blij toen ik deze paar manieren overwoog. Toen herinnerde ik me hoe nodig ik moest plassen en probeerde ik uit zijn armen te komen.

"We kunnen een herhaling van afgelopen nacht hebben zodra ik heb geplast." Ik kreunde bijna toen hij langzaam op mijn mark beet.

Ik gebruikte mijn vrije hand en greep zijn gezicht. Ik glimlachte toen ik de onschuldige blik zag die hij me gaf.

"Heb je zin in een douche?" knipoogde ik en ik sprong uit bed, zijn voetstappen achter mij horend.

"Schatje, ik heb altijd zin in jou."

Hoe moest dat ook echt zeggen hè?

Lachend om de dubbele betekenis van zijn woorden deed ik snel mijn ding en opende ik de deur zodat hij binnen kon komen.

****

Na een lange, stomende douche, stond Bane erop dat we de omgeving zouden ontdekken.

We waren in een winkelcentrum. Hoewel ik opnieuw en opnieuw had uitgelegd dat ik niets nodig had van hier,  zei Bane dat hij alles voor me wilde kopen waarvan hij dacht dat het me goed zou staan.

"Laat me je verwennen. Je verdient alles."

Ik kon niet eens tellen hoe vaak hij dat had gezegd vandaag. Ik begreep dat hij alles wilde kopen waarvan hij dacht dat ik het leuk vond, maar ik was nooit het type meisje dat winkelen leuk vond.

"Bane, ik wil graag naar het strand. Ik denk dat het enige wat ik nodig heb een natuurlijke bruine kleur is en dat kun je niet voor me kopen."

Wetend dat ik tot hem doorgedrongen was gaf ik mezelf een mentaal schouderklopje.

Mijn tenen krulden in het warmen zand. Ik genoot van de vrede en stilte. Bane was terug gegaan naar onze kamer om zonnebrand te halen want volgens hem was mijn huid 'kwetsbaar' en zou ik 'gefrituurd' worden in de zon.

Hij was een sukkel, maar hij was wel mijn sukkel.

Terwijl Bane uitgebreid te tijd nam om mijn rug in te smeren kon ik het niet helpen en bedacht ik hoeveel geluk ik eigenlijk had dat hij mij had gekozen als zijn mate.

Alles wat hij wilde doen was mij gelukkig maken. Hij was geduldig, lief en zorgzaam. De helft van alle jongens in mijn oude woonplaats zou het geweldig vinden om $*x met me te hebben en me dan te dumpen, maar Bane was anders.

"Bane?"

"Hmm?"

"Ik wil  je gewoon bedanken voor... alles... Ik had nooit geweten dat je zo was. Ik was onder de indruk dat je een soort monster was. Het spijt me dat ik je beoordeelde voordat ik je een kans gaf en-"

"Stella, ik zou jou moeten bedanken omdat je me de kans hebt gegeven om me te bewijzen. Jij bent de reden dat ik zo ben. Ik geef meer om jou dan ik ooit ook maar om iets of iemand heb gegeven. Ik weet dat dit je bang kan maken en dat het misschien te vroeg is, maar ik hou van je Stella. Ik ben trots op je dat je sterk genoeg bent om het met me uit te houden."

Houden van?

Houden van was zo'n sterk woord. De enige mensen wie ik ooit had verteld dat ik van ze hou zijn mijn ouders.

"Ik was bevroren op mijn plaats. Niet alleen het woord, maar ook de emotie was zo sterk. Ik wist niet hoe ik moest reageren. Ik wist dat ik gevoelens voor hem had, maar hield ik van hem?

"Je hoeft nog niks terug te zeggen. Ik wilde je gewoon laten weten hoeveel je voor me betekent. Ik hou van je en ik schaam me er niet voor!"

Nog steeds niet wetend wat te zeggen, draaide ik me om en knuffelde ik hem. Ik hield misschien nog niet van Bane, maar hij had zeker te weten het recht om te weten dat hij wat voor me betekende.

------------