The Alpha wants me (Nederlandse vertaling)

Hoofdstuk vijfentwinting

Als je een spelfout, typ-fout of grammaticafout of iets dergelijks tegenkomt: zeg het vooral! Het is na middernacht, ik ben niet heel helder meer

Anyway,

---------------------------------

Stella

Een paar weken waren voorbij en, zover ik had gehoord, kwam er een Alfa op bezoek. Blijkbaar was het de bedoeling dat hij een tijdje geleden langs zou komen, maar omdat er een aanval was geweest op zijn roedel wat het bezoek uitgesteld.

Bane had me verteld dat het niks serieus was en dat hij en de bezoekende Alfa goede vrienden waren. Als Bane zo relaxed was, wist ik dat er geen reden was voor mij om te stressen.

"Alfa Logan is de roedelgrond binnengekomen."

Alex en een paar andere bewakers zouden de Alfa hierheen escorteren. Bane sloeg zijn armen rond mijn lichaam en bracht me dichtbij genoeg om mijn geur te kunnen ruiken.

"Dus is deze Alfa onbeleefd? Je weet hoe ik denk over onbeleefde mensen."

Bane lachte. "Maak je geen zorgen over mensen die onbeleefd tegen je zijn, ik zal iedereen doden die jou niet respecteert."

"Praat niet over het vermoorden wan mensen," mompelde ik.

Ongeveer een half uur was voorbijgegaan toen Alex terugkwam, een man en een vrouw naar ons toe leidend.

Bane omhelsde de man en ik schudde handen met de vrouw. Ze was zeer mooi. Ik kon het niet helpen en voelde me ondergekleed in alleen een spijkerbroek en t-shirt.

De Alfa keek naar me en schudde mijn hand. "Leuk je te ontmoeten. Ik ben blij dat Bane eindelijk zijn mate heeft gevonden. Dit is mijn mate, Rose."

"Leuk om jullie beiden te ontmoeten." Ik zorgde ervoor dat ik duidelijk sprak, ik wilde Bane niet voor schut zetten.

Bane en de Alfa begonnen meteen met hun vergadering, waardoor ik achter bleef met Rose.

Ze was heel vriendelijk. Ik kwam erachter dat zij ook menselijk was. Ik vertelde haar over de reis die Bane en ik hadden doorstaan en hoe alles uiteindelijk op zijn plaats viel voor het lange termijn. We lachten om hoeveel we gemeen hadden. Het blijkt dat zij door iets soortgelijks is gegaan, alleen was zij nooit ontvoerd door jagers. Ik hoopte dat dat zo zou blijven.

Terwijl Rose en ik praatten, voelde ik een golf van misselijkheid over me heen komen. Ik rende naar de badkamer en spuugde bijna alles wat ik als ontbijt had gegeten weer uit. Denkend dat ik een voedselvergiftiging had, besloot ik te gaan liggen. Rose zat op de bank tegenover me en besloot dat ik naar de dokter moest. Ik vertelde haar dat ze er niet te veel van moest denken maar ze stond erop dat ik het Bane vertelde. Ik wilde hun vergadering niet verstoren en vertelde haar dat ik zou wachten tot het voorbij was en de mannen het kantoor uitstapten.

Rose en ik begonnen met het avondeten. Het weer buiten was prachtig. We zetten alles klaar en besloten om buiten op het terras te eten. Ik klopte op Banes deur en ik vertelde hem dat Rose en ik avondeten gekookt hadden en dat we op hun twee zouden wachten. Ik wist dat ze op deze manier beiden op zouden staan omdat ze ons niet hongerig wilden laten wachten.

Logan zat naast Rose en zoende haar lippen. Ik zag een lichte kleur roze haar wangen bedekken terwijl ze haar gezicht naar beneden afwende. Ik glimlachte naar het koppel en voelde Bane me dichterbij trekken terwijl hij wat voedsel op zijn bord schepte. Net toen ik op het punt stond om te gaan eten, rook ik de slasaus en voelde ik mijn maag omdraaien. Ik duwde Banes arm van me af, sprong van mijn stoel en rende naar de wasbak, aangezien deze dichterbij was dan de badkamer.

Terwijl ik Banes aanwezigheid voelde achter me, waste ik de wasbak en zette de afvalverwerker aan, ik ruimde het allemaal op. Ik liep over naar het kastje met alle schoonmaakspullen en pakte een fles en sprayde de wasbak. Ik negeerde Bane terwijl hij me vertelde dat hij me mee ging nemen naar de dokter.

"Stella, hou op met schoonmaken. Ik ga de roedeldokter bellen om te komen om je na te kijken."

"Het gaat prima met me. Ik heb waarschijnlijk gewoon de griep te pakken of iets dergelijks."

"Nee Stella, het gaat niet prima. Ik denk niet eens dat de roedeldokter weet hoe hij je moet behandelen aangezien je menselijk bent, ik zal je mee moeten nemen naar het ziekenhuis."

"Het gaat echt prima met me Bane."

"Je gaat. Denk maar niet dat ik je er niet heen zal dragen, want dat zal ik, en je weet dat ik dat zal doen."

Wetend dat ik deze discussie niet ging winnen, ging ik akkoord.

"Laat me dit gewoon schoonmaken en me omkleden, dan zullen we gaan."

"Ik zal dit schoonmaken, ga je omkleden."

Logan en Rose weigerden ons allen te laten. Rose maak,te zich zorgen om dat ik al twee keer overgegeven had, en Logan wilde Bane niet alleen laten terwijl ik gecheckt werd.

De eerstehulp van het ziekenhuis was verrassend genoeg best leeg. Er waren maar twee mensen voor me.

Ik kneep in Banes hand toen ik zag hoe ongerust hij er uitzag. "Ik ben oké, stress er niet over."

Hij knikte zijn hoofd maar zie niets.

"Stella Morgan?"

We stonden alle vier op en ik zag de blik die de zuster ons gaf.

"Dat ben ik," zei ik.

"Deze kant op."

Nadat er een paar tests waren gedaan, moest ik wachten tot de dokter terugkwam. Bane zag er nog steeds uit als een ongeruste moeder. Ik grinnikte om de gedachte.

"Waar lach je om?" vroeg hij uiteindelijk.

"Bane je moet ophouden je hier zorgen over te maken. Je doet me denken aan mijn moeder."

Logan en Rose lachte om Banes rode gezicht.

De dokter stapte de kamer in en glimlachte naar ons allemaal. Hij zag eruit alsof hij achterin de veertig was.

Nadat we ons hadden voorgesteld, trok hij een kleine stoel erbij en opende de map die in zijn hand was.

Hij keek op naar me, en lachte naar me."Gefeliciteerd, je bent zwanger."

Deze keer was het Bane die lachte en was ik degene die onbezorgd keek.

------------------------