Anna's POV
After that kilig moments,back to reality ulet,na 3 chapters na ang nakalipas ayaw parin kami palabasin ni author dito sa janitor's closet!Linchak na buhay to,oo!
Siguro mga 9 pm na,at pareho kaming gutom na gutom at antok na antok.
*TunogNgChanNiAnn*
"Oh?Ano yun?" biglang sambit ni Bong
"Hehe,wala.Tiyan ko lang." sabay hawak ko sa tiyan ko.
"Ah,teka.*sabay dukot niya sa bulsa niya at labas ng isang pack ng medium size marshmallows sabay abot niya sakin*
"Yan!Kainin mo yan!Ayokong magugutom ka,at kung sakaling hindi na tayo makakalabas dito,mas ok pang ako nalang ang maunang mamatay sa gutom kaysa sayo,kasi,hindi ko kayang makita kang nahihirapan eh!" madrama niyang sabi.
"Sus!Arte mo pa!" sabay nginitian ko siya't pinisil yung pisngi niya,I can't help it,cute si Bong eh!
"Sige,kain ka lang diyan Ann ha?Dun lang muna ako sa gilid." then tumayo siya't pumunta sa gilid.
Then binuksan ko na yung mallows at sumubo ng isa,sumulyap naman ako bigla kay Bong at nakita kong hawak hawak niya yung tiyan niya na parang pinipigil ang gutom.
Naawa naman ako kaya nilapitan ko sa tabi.Sabay kumukha ako ng isang mallows at sinubo sa kanya yun.
"Hala!Sayo lang yan!" sabi niya habang hindi niya pa nginunguya yung mallows na nasa bibig niya,letche,ang cute talaga ng babe ko! (babe talaga!Echos lang,o di sige!Soon to be babe!Ok na?)
"Sus!Ang arte mo ha!Alam kong gutom ka na!Kaya iyan!Nguyain mo yan!Hindi ko na kakainin yan no!Ew!" pano ba naman kasi,angal pa ng angal eh nasa bunganga na yung mallows!Alanganaman kainin ko pa yun!Eww!Pero pwede na rin :P Sayang eh!Ginto laway ni Bong eh!
Yun nga kinain niya na yung mallows.
Then after eating a pack of mallows nagkwentuhan kami.
"Ah,Ann,pwede bang magtanong?" seryosong tanong ni Bong.
"Ano yun?Geh lang,ask anything."
"Kung sakali bang....ano..(*sabay kumamot siya sa batok niya*)
Tinitigan ko siya sabay ngumiti ako
"Ano ba yun?" sabi ko
"Ilang persyento ba ang pag-asa ko sayo kung sakaling ano.......manligaw man ako..." sabay nagawkward smile siya sakin.
"Bilangin mo yung mga bituing nakikita mo ngayon" sabay tingin ko sa taas.
"Wala namang bituin ah." sabi niya
"Yun ang persyento mo!" pabiro kong sabi
Nagsad face siya at tumingin sa kin ng malungkot.
"Ganun ba.Sige..Ok lang."
Napatawa ako bigla sa sagot niya at sumandal sa balikat niya.
"Ba't di mo try tumingin dun sa butas sa itaas,hindi ka pa nga gumagawa ng paraan sumusuko ka na agad.Ayaw ko nun." I said.
Tumingin siya sa butas dun sa may bubong,and there he saw thousands of stars actually,hindi mo na bilang
Napangiti siya at tumingin sakin "Hindi ko mabilang."
"Yun,yun ang persyento mo,kahit hindi ka na nga manligaw,sasagutin na kita."
"Talaga?" sabi niya in a soft tone
"Ikaw pa!Malakas ka sakin eh!"
Then nagtitigan kami...
We both became serious.
Then our face gets closer and closer to each other.
Sobrang lapit na ng labi ko sa kanya.
I closed my eyes.And waited for his lips to touch mine..
1......2........
"Ann!Bong!Akala namin hindi na namin kayo makikita!" biglang bumukas yung pinto at nagsalita agad si Mommy.
Andun yung Mommy ko pati yung Daddy niya na halata sa mukha na alalang alala.
We stood up and hugged our own parents.
"Ano bang nangyari?Ha?" sabi ng Mom ko
"Hindi na kasi namin mabuksan yung pinto eh.." I said.
"Mabuti pa umuwi na tayo dahil alam kong gutom na gutom ka na" sabi ni Mama sakin.
So yun nga.Umuwi na kami.
That was maybe one of the most hated moment na na lock ako dun,pero I didn't expect na dun ko rin pala malalaman na gusto ako ni Bong.Kung hindi pa kami na lock,siguro ngayon umaasa parin ako,umaasa na sana mahalin niya rin ako pabalik.
Pero iba eh,sobra sobra yung bumalik sakin.Mahal niya daw ako!!!Liligawan niya daw ako!!!Ang sana lang kahit hindi pa kami,siya na nga.
Siya na nga yung aking forever true love!
Letche ang korni ko.
