Can I fall in love again?

Chapter Nineteen

Last day ng seminar...

Lumipat sila ng pwesto hindi na sa conference hall kundi sa may beach area na may mga activies. At after noon pwede na silang mag swimming.

Naging successful ang seminar nila, at mukhang nagenjoy naman ang lahat.

Mga bandang 4:00 pm nag umpisa na silang na mag checkout.

"Mhel, gusto mo sabay ka na sa akin?" sabi ni James sa kanya

" Hindi na, kasi marami pa kaming liligpitin at kukunin ko yung last billing natin. Thanks by the way!" sabi ni Mhel sa kanyan na halatang kampante na siya sa kausap

"You are welcome! Ikaw pa.." natatawang sabi ni James sa kanya

"Okay bye!" sabi ni Mhel sa kanya.

"Bye! Ingat sa paguwi." Sabi sa kanya na paalis na rin ng hotel

Matapos nila maayos ang lahat sa hotel pati na rin ang mga gamit. Sumabay na siya sa van ng company.

Habang nasa biyahe na siya may natanggap siyang text.

"Hi Mhel, its Jean I hope you still remember me? Can we meet tom?" basa niya sa text

Sinagot na lang niya ng "Okay! Text mo sa akin kung saan at anong oras." Pagkatapos ay nilagay na niya ang cellphone sa bag niya.

Nakita niya na halos ang kasama niya ay tulog pwera lang sa driver.

"Kuya salamat po sa pagsundo" sabi niya sa Company Driver nila na pumunta talaga sa Subic para sunduin ang ibang walang sasakyan.

"Wala pong anuman Ma'm, Utos po ito ni Sir Mathew kahapon sa akin bago ko siya ihatid kahapon.Tulog na kayo Ma'm para makapag pahinga din kayo." Sabi ng Driver

"Sige po kuya, salamat po ulit!" at pagkatapos noon ay naglagay siya ng earphones at nagpatugtog na lang

Maraming naalala si Mhel habang nasa biyahe, Si Arnold na nagpakita sa kanya, Si Mathew na isang buwan na mawawala at si Jean na gustong makipag usap sa kanya.

Mhel POV

Mhel... naka move on ka na ba talaga kay Arnold? Galit na lang ba iyun? Pag nakita ko kaya si Jean ano kaya magagawa ko sa kanya? Pero sa totoo lang hindi ko siya masumbatan kasi sa umpisa pa lang alam ko na si Jean ang one true love niya...Pero mahal ko kasi si Arnold kaya tinanggap ko yun.

Natatakot ako, natatakot ako sa maririnig ko kay Jean...

Bigla ko na naisip ang mga anak ko... bata pa sila... bakit kailangan nilang pagdaanan ang ganitong sitwasyon.(Naiiyak ako!)

Bigla ko naman naalala nung times na nagsabi ako kay Mathew...

Napangiti ako...may paraan talaga siya iparamdam na concern siya. Tapos naalala ko yung mga pilyong ngiti niya. Tapos naalala ko yung ipod na binili niya na akala ko ay sa akin.

Assumera ka kasi Mhel...okay ka lang... hindi ka magugustuhan nun uh!... he's so perfect...para magustuhan ka!

Siguro talaga I'm not capable to love someone... kasi pag inumpisahan ko ng mahalin ito... iniiwan na ako...(naiiyak na naman)

Tama na nga yan Mhel... maganda ang buhay...

Maya maya ay nakatulog si Mhel napansin na lang niya nung may nagsibabaan na sa office nila, doon kasi ang endpoint ng van. At mukhang lahat sila ay doon na nakababa sa sobrang tulog.

Naisipan ni Mhel umakyat muna sa table niya para icheck kung anu-ano ang mga kailangan niyang gawin sa Monday.

Pag dating niya dun... chineck niya ang table niya mga mga papel na kailangan pirmahan, may mga sulat galing sa suppliers at prospect company. Pagbukas niya ng drawer para kumuha ng ballpen