Forevermore (NashLene)

Chapter 3: JOSH

"Sent! Hay naku. Nagmukha talaga siyang tao ngaun." Natatawang sabi ni Josh sa sarili habang pinagmamasdan makaalis ang sasakyan ng kanyang bestfriend na si Sab.

"Josh! Halika nga dito sandali." Tawag ng Dad nito sa kanya.

"Ano po yun Dad?"

"Kilala mo naman ang mag inang Christy diba?"

"Ayh oo naman po. Hi po Aling Jocelyn, Macy." Sabi niya sa mag inang kasama ng kanyang Daddy.

"Hi Josh, ang laki laki mo na ah. Ang daming nakwento tong anak ko tungkol sa yo ah." Sagot ni Aling Jocelyn sa kanya.

"Nay naman." Reklamo ni Macy. "Hindi yan totoo. Nabanggit lang." Nahihiyang sabi ni Macy kay Josh.

"Eh ganun bah? Hindi naman po ako nagtataka dun eh, Haha." Tawa ni Josh.

"Kapal talaga." Bulong ni Macy.

"Narinig ko yun oy! Manang!" Sagot naman Josh sa isip niya.

"Haha hindi naman bago yan Jocie, sikat atah tung anak ko. Mana sa akin! Hahaha." Pagamalaki ng ama ni Josh.

"Haha ganyan ka pa rin ha. Nagmamalaki pa rin haha." Tawa ni Aling Jocelyn. "Ayh teka, kumusta naman yung panganay mo?"

"Haha ayun! Nasa abroad pa. Kay galing na bata. Kaya proud na proud ako dun eh kaya itong siJoshua," sabay akbay sa anak, "Magiging katulad din ng Kuya nya. Dba nak? haha." Pagmamalaki ng ama ni Josh.

"Ha? Eh, oo naman Dad. Sure. Ako pa bah?.eheh." Sabi ni Josh na halatang naiilang. "Una na ako sa kotse Dad ha. Mauna na ho ako Aling Jocelyn, Macy." Tumango lang yong Daddy nya, at sya ayh nagpatuloy sa kotse nila.

"Daddy tlaga oh, panira ng mood. Si kuya na naman ang bida. Sya nalang palage. Pft! Kainis." Reklamo nito habang nasa kotse at nakatingin sa ama nito at sa mga kasama.

"Parang iba na naman si Macy ngayon. Pero mas natural naman. Mukhang manang nga dahil sa suot pero mas simple lang. Hindi kagaya pag nasa school. Nag iiba yung aura, iba yung pananamit. Hindi naman kami masyading close eh, yung parents lang namin kasi magkababata." Isip ng binata.

Kinuha ni Josh ang kanyang phone at nakinig nalang ng music, ng bigla itong tumunog.

JOSH

Yes, hello?

AMBER

Josh? Are you busy?

JOSH

Am-am! No naman. Andito lang sa kotse waiting for Dad. Bakit? Anything wrong?

AMBER

Wala naman, medyo bored land din. Napagod kanina, super dami ng tao. Dad naman kasi, I dont know what got into him and decided going to church. So not him naman.

JOSH

Ayaw mo nun, you have company. Dami nyong fans hahaha.

AMBER

No! I dont want the attention. So frustrating kaya to be with them, andaming donts during the mass. And dapat sit up straight, always smile because people are staring, and stuff. Hindi na nga ako nakalapit sayo kanina after mass. Which brings me to this....

Napatigilan sya...

JOSH

Am? Bring you to what?

AMBER

Hmmm sino yung.... ayh wait! Dad's calling me. Talk to you later. Bye.

"Bye. Lo-" At biglang naputol yung linya. "-ve you."

"Who am I kidding. Isang Amber Ilagan, never magkakagusto sakin yun. MVP nga ako pero hini naman ganun kayaman. Strict pa.masyad yung parents nya. Nakakatakot yung pamilya." Isip niya.

Dumating na din yung Dad nya at nagmaneho papauwi.

"Dad?"

"Yes, son."

"Can I go out after lunch. Hang out lang with bestfriend, hindi ko kasi nakita kanina sa church eh."

"No, alam mo naman na may practice tayo mamaya. You should be in great shape if you want to be like your brother."

"Sandali lang naman kami, Dad. Ang palagi naman akong nagpa-practice. Usap usap lang."

"No! My decision is final. At isa pa, magkikita naman kayo sa school bukas diba?"

"Why did I ever bother asking." Buntong hininga nito.

"What's that son?"

"Wala po." Sagot niya sa ama. "Hay naku, buhay nga naman." Isip nya.