SCARLET SEIRA most powerful princess in magic world (SEISA ACADEMY)

Chapter 40

ONE MONTH PAST'

Scarlet Pov'
Almost a month ko na siyang hindi nakikita at hanggang nagyon naghihintay pa din ako sa pagbabalik niya'Nung paggising ko'siya kaagad ang hinanap ko pero ang sinabi nila sa akin ay kinuha na ito nang mga magulang niya'Doon daw ito magpapagaling'Gusto ko siyang puntahan pero hindi pwede'hindi ko nga alam kong saang bayan siya nakatira'Ang hirap hirap na malayo sayo ang mahal mo'any time magbebreak down ako'pero kinakaya ko yun dahil nandito ang mga kaibigan ko'Mapayapa na din ang buong magic world'si Stanly naman' naka recover na sa mga pinsalang natamo niya' at itong mga couple na sina Trixie,Renz Corrine,David' Shin,Trey,Ethan at charm'kulang nalang langgamin ang buong academy.
Hindi ko alam ang mga status nila'yung iba m.u daw ? Bahala nga sila.

Kung tatanungin naman tungkol sa mga magulang ko'Ok na din minsan bumibisita ako'Nakabalik na din pala si scar bilang angel'At ngayon maayos niyang pinamumunuan ang kaharian'Take note lalaki siya' real name niya daw ay Alexander.Masaya ako dahil ok na sila.

Parang ako nalang yata ang hindi.

Ang lungkot nanaman niya?

Hindi kana nasanay ?

Sanay na sanay na ako'

Eh bat'nagtatanong ka pa !
alam mo namang isa lang ang makapagpapasaya diyan !

Tsk'hindi ko alam kong nagbubulungan pa sina trixie sa lagay nilang yan.Magkasintahan na nga sila pero wala pa ding pinagbago'

Nagpaalam ako sa kanila' pumunta ako sa kwarto ko' routine ko na ito.Boring !

Binuksan ko ang bintana ko at umakyat sa punong katabi nang kwarto ko'

Malapit na siyang bumalik prinsesa'bungad sa akin nang punong si alex'

Kinabahan naman ako sa sinabi niya'

S-sino ?

Si steven'

T-talaga !!?

JOKE !!!! '

Joke ? Saka lang nag sink in sa utak ko ang sinabi niya.

Ikaw talagang puno ka'!inis na sabi ko dito'

Hahaha'Ikain mo nalang yan'

Lumitaw sa harap ko ang paborito kong prutas may nakaukit pa doong pangalan ni steven'

Kung naging tao ka lang alex'baldado kana sa akin'

Kalma lang prinsesa'

Tsk.Pero salamat dito ah'

Ikaw pa'

Pagkatapos nang usapan namin ay nanahimik na din siya'tanaw na tanaw ko ang field at cafeteria dito'At mga studyanteng nagkukumpulan'hindi ko pinansin yun dahil baka nagpapasikat nanaman si trey' hayy naku malalagot nanaman siya kay shin.

Bumababa ako sa punong si alex at agad nagteleport sa garden nang academy'

Isa na din to sa mga tambayan ko'ang peaceful kasi dito'minsan nga namamalayan ko nalang na dalawang araw na akong natutulog dito'alalang alala silang lahat sa akin'dahil baka kung napaano na daw ako'mabuti nalang at may nakakita sa akin dito.

Umupo ako sa pinong damo'at isinandal ang katawan ko sa trunk nang puno'Pinagmasdan ko lang mga ulap'at ipinikit ang mga mata ko'at may pumatak na namang luha doon'tuloy tuloy lang ang pag agos nito nang mapansin kong may nakatingin sa akin'Binago ko ang anyo ko pero imbis na pandigmang anyo ang transformation ko ay nagmukha akong disente' long gown ang suot ko ngayon'

Seriously ?!

Tumingin ako sa lalaking nakatuxedo at nakamaskara' wala naman ako na fefeel na masama sa kanya'pero bakit kinakabahan ako'

Miss me ? Sa tono at kung paano ito manalita ay alam na alam ko na kung sino siya'Unti unti niyang tinanggal ang maskara niya at sumilay ang gwapo niyang mukha'Walang pinagbago ganun pa din'ang mga mata niya labi,ilong at ang lahat sa kanya' lahat yun ay namiss ko'

S-steven ? hindi makapaniwalang sabi ko'

Ako nga'kamusta kana ?

Naningkit ang mata ko dahil sa tanung niya'lumapit ako sa kanya at pinaghahampas ang dibdib niya'nagulat siya dahil sa ginawa ko'

Ano !! tinatanung mo ako kung ayos lang ako !! e ikaw ayos ka lang ba !!! Malamang hindi ako ok !! Nasabi na ba sayo nina trixie kung gaano kamiserable ang buhay ko !!

Hindi'ikaw kaagad ang pinuntahan ko'

Napatigil ako sa ginagawa kong paghampas sa kanya'Nakita ko sa mata niya kung gaano ito kaseryoso'Tinakpan ko ang mukha ko dahil sa mga luhang nagbabadyang pumatak' pinipilit kong hindi humagulhol'actually hindi ko nga alam kung bakit ako umiiyak'dahil ba ito sa saya o sakit ?

Hinawakan niya ang kamay ko'at tinanggal sa mukha ko'pinahid niya ang mga luha kong nagsipatakan sa pisngi ko' Ipinikit ko nalang ang mga mata ko dahil alam kong oras ang aabutin bago ako tumigil sa pag iyak'

Ganun lang ang pwesto namin nang maramdaman ko ang labi niya sa labi ko'Agad ko siyang nilapit sa akin'Natapos ang halik na yun'nasilayan ko sa mukha niya ang pag ngiti'

Patawarin mo ako dahil pinaghintay kita'

Basta wag mo nang uulitin yun'sabi ko dito'

Ngumiti ito sa akin at hinalikan ako sa noo at niyakap nang mahigpit.

Ahhhh !! Kaya pala nagsasaya ang buong Magic world'

Napatingin kami sa nagsalita' sila renz ito na nakangiti sa amin.

Agad agad nilang dinamba nang yakap si Steven' masaya naman akong nakatingin sa kanila.

Alam kong wala nang manggugulo'Masaya ako dahil natapos na ang paghihirap nang mga naninirahan sa magic world.

Madami kaming pinagdaanan pero lahat yun ay nalagpasan namin'basta nandyan ang mga totoo mong kaibigan'Sila ang mga nagbibigay nang pag asa' lakas at insperasyon'

Muli ako si Scarlet Seira'The most Powerful Princess in Magic World'na malugod na nagpapasalamat dahil sa pag sama sa Mga nangyari sa buhay ko'

Treasure all the experience in your life'

End Of Story.