PARSEL

Acele et.

14 gün 6 saat 7 dakika. Pars'ı görmediğim dolu dolu 14 gün. O gün benim alnımdan öptükten sonra bir daha görmemiştim, sesini duymamıştım onun. Kokusunu özlemiştim. Gözlerini,onun yanımda olduğunu hissetmeyi özlemiştim. Pars'a aşıktım. Ve ben aşık olduğum adamın şuan nerede olduğunu, o geçen günler boyunca ne yaptığını bilmiyordum. O gece Arda'ya onu merak etmememizi belirten bir mesaj atmış ve bir daha ulaşılamamıştı. Bense onun yokluğunda onun odasından çıkmamış Cansu'nun Arda'nın ve ikizlerin acılı gözleriyle karşılaşmıştım.

Canım yanıyordu. Onsuzluk her geçen saniye içime işliyordu. Korkuyordum. Ona bir şey olduğundan. Deli gibi korkuyordum.

Cansu odaya girdiğinde gözleri kırmızıydı. Anlamıştım ki o da benim gibi geceyi ağlayarak geçirmişti. Elindeki tepsiyi önüme bırakarak karşımdaki koltuğa oturmuştu.

Onu üzmemek için bir şeyler atıştırırken beni izlediği için rahatsız olmuştum.

"Haber var mı ?"

"Arda bir şey söylemedi. Bilmiyorum bende."

"Onu özledim Cansu."

"Bunu gözlerinden anlayabiliyorum. Bende onu çok özledim. Ve en kötüsü de onun iyi olup olmadığını bilmemek."

"Öyle."

Kapı çaldığında Cansu odadan çıkmıştı. Kimin geldiğini artık merak dahi etmiyordum. Ya Arda ya da benim biricik kuzenlerimdi.

Kısa bir süre sonra kapı açıldığında Arda karşımdaydı.

"Asel hazırlan. Gitmemiz gerek."

"Ne oldu ?"

"Dediğimi yap lütfen. Acele et."

Odadan çıktığında hızlı bir şekilde üzerime kotla tsirtü geçirerek aşağıya koşmuştum. Cansu ve Arda kapıda beni bekliyorlardı.

Beni gördüklerinde beraber evden çıkarak Arda'nın arabasına binmiştik. Nereye gittiğimizi merak ediyordum ve korkuyordum.

Araba durduğunda aşağıya inmiştim. Tabelayı gördüğümde gözümdeki yaşlar hızla akmaya başlamıştı.

"O burada mı ?"

Kafasını sallamıştı. Hastaneye koşarak girdiğimde danışmadaki kıza Pars Uluhan diyerek ameliyathaneye koşmuştum.

On dört gün sonra onun nerede olduğunu öğrenmiştim. Ve ben onu ameliyathanede bulmak istemezdim. Beni durduran hemşirelerden sonra yere çökmüştüm. Benden sonrada Cansu. Hıçkırarak ağlıyordu. Ona destek olmak isterdim ama ben iyi değildim zaten.

"O vurulmuş."

"Kim yapmış Arda ? Yalvarırım söyle. Anlat bildiklerini lütfen."

"O gün okulda şov yapan çocuk Pars'ın en büyük düşmanıydı. Yani şu bardaki çocuk, Veli. Pars da onu bitirmek için plan yapmış. Tabi bizim zarar görmemizi istememiş ve bunu yalnız başına halletmeye çalışmış. Bir süre onu izlemiş. Daha sonra da onun yaptığı gibi zayıf noktasından vurmuş. Buna dayanamayan o piçte Pars eve gelirken onu arkasından vurmuş. Ama hayati tehlikesinin olmadığını söylediler. Kurşun omzuna gelmiş."