"WELCY DOESNT REMEMBER her past, hijo. She had an accident when she was in college in Canada 7 years ago."
"P-po?"
"Please don't let her know na alam mo na kasi sabi niya you don't know anything. I'm just saying this to you because I now trust you enough for my daughter, just don't let her know na alam mo na, pwede ba yun?" tanong nito.
Tumango siya kahit na hindi pa masyadong nagrerehistro sa isip niya ang mga sinabi nito. Kaya pala wala itong sinasabi tungkol sa ginawa nito sa kanya noon. She has amnesia for heaven's sake.
"Just keep it for the both of us for awhile, okay?" anito dahil papalapit na si Welcy.
"Opo, tita. You can count on me," sagot na lang niya.
"Okay, great. Are you done, honey?" tanong nito kay Welcy.
"Opo, we'll go ahead. Dad, I'm going home," paalam nito.
"Sure, ingat kayo, JD, ihatid mo ang anak ko diretso sa dorm ha," wika ng ama nito na ikinatawa ni Welcy at ng ina nito.
Tumawa siya ng magaan at saka nagbow dito. "Opo, tito."
"O siya, sige na at gabi na. Mag-ingat sa pagmamaneho, hijo," bilin ng ina nito sa kanya.
"May driver siya mom, kaya sa dorm po talaga kami didiretso," nakangiting wika ni Welcy.
"Okay, off you go," ani ng ina nito at niyakap silang dalawa.
Bago sila umalis ay biniro pa siya ng mga magulang nito na sa dorm talaga dapat niya ihahatid si Welcy to which he replied with a light laugh and a bow.
"OKAY KA LANG BA? Ang tahimik mo kanina pa pagkagaling natin sa hotel," ani Welcy kay JD.
Nilingon siya nito at ngumiti. "I'm fine."
Napangiti rin si Welcy nang halikan nito ang likod ng palad niya. She pinch his nose dahil sa saya at kilig na naramdaman.
"I'm glad my parents like you," sabi niya.
"Yeah, me too."
Mayamaya pa ay nasa parking lot na sila ng dorm niya. Nasa loob na nga ang mga kagrupo niya dahil nandoon ang sasakyan nila.
Hindi ito nakinig sa kanya nang sabihin niya na huwag na itong bumaba. Inalalayan pa rin siya nito na makababa.
"Salamat sa paghatid. Ingat kayo pauwi," aniya at niyakap ito.
He kiss her on the forehead. Welcy smile because of his sweetness.
"I love you, hon," anito.
"I love you too," sagot niya.
Napangiti siya nang halikan siya nito sa mga labi. Kung hindi pa dahil sa busina ng driver nito ay hindi pa sila titigil. Natawa sila pareho.
"Pasok ka na," sabi nito.
"Okay, good night."
"Good night."
Natawa siya dahil parang ayaw pa nitong bitawan ang kamay niya.
"SHE HAD AMNESIA, JADD," ani JD kay Jadd. Magkasama sila ngayon sa condo unit ito. Wala naman siyang schedule kaya pumunta siya doon.
"Really? Kaya pala."
Tumango siya. "Yeah. Her mom said it to me bago kami umalis. I just have to keep it from her muna na alam ko na."
"Oh."
"That's why she isn't saying anything. Now I know."
"So paano ngayon yan?"
"Act like the same. Kapag bumalik na ang alaala niya ay saka ko siya kakausapin."
BINABASA MO ANG
A Love That Started With A Gift (COMPLETED)
FanfictionThird installment of Yes, Its Love. Same Characters, just adding a few. Main Characters: Wendy Son as Welcy Son JB as JD Park Please do not take it against me about the pairing. Thank you in advance for reading. The Synopsis is part of the story...