The Heartless Bitch

Chapter Eleven

#THB Chapter Eleven:

NANG MATAPOS ang last class ko ay lumabas na agad ako sa classroom ko dahil nagtext nadin si Dodong sakin na nasa labas na siya.

And true enough, nakasandal na siya sa pader ng katapad na classroom namin.

Ewan, simula nung mangyari yung ganun ka-intimate moment samin ni Dodong ay parang sexually attracted na talaga kami sa isa't-isa ngayon. By just looking at him leaning on that wall, I feel like I wanna run after him and continue whatever we've done earlier. Damn it, Dodong! What have you done to me?!

"Hi, babe.." even his tone. It sounds very sexy for me. Gods! Nababaliw na yata ako!

I smiled at him. "Let's go?"

Tumango naman agad siya saka ako marahang hinawakan sa bewang. Shit! May sparks na!

Dumating kami sa parking lot at inalalayan niya ako para makapasok sa passenger's seat. Kapag magkasama kasi kaming dalawa ay hinahayaan ko siya na siya ang mag-drive sa kotse ko.

"Gusto mo na bang umuwi agad?" tanong ni Dodong sakin bago niya paandarin ang kotse.

I shrugged. "Wala naman akong gagawin.."

"Punta muna tayo dun.." tumango nalang ako. Doon kami pupunta sa sanctuary niya.

Pagdating namin doon ay bumaba na agad kami at parehong humiga sa bumper ng kotse. Magka-hawak kamay na nakatingala sa langit. Tahimik lang kami. Walang nagsasalita, hinayaan lang namin na ang huni ng ibon ang gumawa ng ingay para samin.

Naalala ko yung nangyari kaninang lunch. Hindi ko maiwasang mag-worried.

Bakit ba kasi kailangan niya pang bumalik? Kung kailan okay na ang lahat? Kung kailan unti-unti ko ng binabalik ang dating ako.

"Babe.. anong iniisip mo?" bahagya akong nagulat ng magsalita si Dodong. Naka-lean na siya ng konti sakin, naka-alalay ang isang braso niya sa ulo niya.

Kailangan kong sabihin kay Dodong ito. I don't want to hide anything from him.

I sighed. "Dodong, may sasabihin sana ako.."

Sandaling nangunot ang noo niya habang nakatingin sakin dahil sa seryosong turan ko. "Ano yun?"

"He's back..." nakita kong nagulat si Dodong sa narinig niya.

Inalis niya ang mga mata niya sakin saka bumangon, hindi nagsasalita. Bumangon din ako ng saka yumuko.

"I'm sorry..." sabi ko.

"Why are you sorry?"

"Dahil pakiramdam ko may mangyayaring mali satin dahil sa presensya niya.." I told him honestly.

Umiling si Dodong. "You don't have to, babe." He smiled. "I trust us. And he's not going to be a threat.."

I smiled at him. Bakit ba ako binigyan ni God ng ganito kabait na boyfriend? I don't even deserve him. I've done horrible things for almost two years now, at hindi ko alam kung bakit nangyayari pa ang magagandang bagay na ito sa akin ngayon.

"You need to talk to him, Queen..." natigilan ako ng sabihin niya yon. "If you're truelly over him, you have to face him." He shrugged. "Maybe for closure?"

Natahimik ako. Hindi ko alam kung ano ba dapat ang sasabihin ko ngayon.

Handa na ba talaga ako?

"Queen," he held my hand and look intently to my eyes. "Kailangan mo nang palayain ang sarili mo.. you need to heal para makapag-move on ka na ng tuluyan.."