CHAPTER 33

104 1 0
                                    

CHAPTER 33

Aixe's POV

andito kami ngayon sa bayan. Gusto ko kasing umuwi sa bahay ko muna. Namimiss ko na kasi yun. Baka gawing bahay ng mga little creatures. Ang kapal lang kaya!

Kasama ko pala ngayon sina Reede, Shinn, Brynn, at Bogs. At kanina pa kami na kami lang ni Shinn ang nag-uusap. May iba pa ba talaga kaming kasama o wala mga pipi sila?! Lakas pa makabuntong hininga. Akala mo nadaganan ng mundo sa sobrang problematic ng mga itsura nila.

"ANO BANG PROBLEMA NIYO HA?!" ayan, sumabog na ako. Di na ako nakatiis pa. "NAIIRITA NA AKO SA KATAHIMIKAN NIYO! KAPAG KAYO HINDI MAGSASALITA, IISA ISAHIN KO KAYONG ITUTUSTA!" then I gave them a very very very bad look.

"wala" sabay na sagot naman nila. Lalong akong nabwisit!

"lage na lang wala! Eh meron, meron, meron!" sa sobrang highblood ko, naikuyom ko na lang ang aking mga kamao at padabog na tumalikod sa kanila.

Fine! Ayaw nilang magsalita, then i'll play with them. Di ko sila papansinin.

Dumating na kami sa bahay ko. Pareho na kaming nakapasok sa loob ni Shinn kasi nauna kaming maglakad sa mga boys. At dahil galit ang show ko ngayon, malakas na sinara ko ang pinto ng bahay. Dyan lang sila sa labas.

"a-ah, Ma-Marrey, bakit mo naman sinara yung door? Paano yung mgaboys?" nag-aalalang tanongg sakin ni Shinn.

"hayaan mo sila. Napipikon na ako sa pananahimik nila eh. Para naman magtanda na sila." mahinahong sagot ko naman.

"eh, ang wawa naman nila."

"of course not! Tayo nga ang kawawa. Akalain mo, dedmahin ba naman ang beauty natin. Dba, nakakainis yun?!"

"well, may point ka. And, yes! Tama ka talaga!" at biglang nag-iba ang expression ng mukha niya, parang yung cute na galit.. "ang kapal ng fes nila na gawin yun satin. Pasalamat nga sila at magaganda mga kasama nila!"

natawa na lang kaming pareho. Ang kulit niya kasi.

Dinig namin ang pagtotoktok ng mga boys sa pinto. Bahala kayo dyan! Magdusa kayo! Pero di naglaon, tumigil din naman sila. Nagsawa na ata.

Pumasok kami ni Shinn sa kwarto ko. Kaya lang naman ako nandito ay dahil may kukunin lang ako. Mga importanteng bagay lang naman.

"ano ba yung kukunin mo dito, ha Marrey?" tanong sakin ni Shin habang hinahalugad ko ang mga gamit ko sa cabinet ko.

"ah, wala naman. Mga bagay lang na bigay sakin ng mama ko. Hindi ko nga alam kung bakit niya binigay yung mga yun."

"saan mo ba nilagay? Baka gusto mong tulungan na kita?" pag-ooffer niya. Ang bait talaga niya!

"hindi, ok lang. Andiito lang yun. Ah! Ito na! Nahanap ko na!" masayang wika ko ng nakita ko na nga ang hinahanap ko.

"isang kahon?" nakakunot noong tanong ni Shinn

"yup. Andito sa loob ng kahon na ito lahat ng bigay sakin ng mama ko." sabi ko habang tinatanggal ito mula sa cabinet at nilapag sa sahig. Then, I opened it.

Pagbukas ko, isang kulay putting tela na may mga golden flower na border ang agad na sumalubong sa amin. Parang second cover na ito. Winakli ko ang tela para mailahad ang tunay na laman ng kahon.

Panandaliang natahimik. Pero tutok na tutok ang mga mata ko sa loob ng kahon. This brings back memories. Gusto ko tuloy maiyak kasi namimiss ko na sila.

"ang weird ng mama mo." putol ni Shinn sa katahimikan. Napangiti na lang ako sa sinabi niya.

"you think so?"

My Warrior in Disguise (FINISHED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon