Ellerimi beline yerleştirdim. Gözlerimin içine bakakaldı. Ve o an bir şeyler dank etti. Gülümsedi."Sen o'sun.."
"Kimim?"
"Kahramanım.."
-BİR SÜRE ÖNCE-
~Zeynep~
Sabah, güneşin daha yeni doğduğu saatlerde açtım gözlerimi. Bir süre boş boş tavana baktıktan sonra kaldırdım kafamı.. Saçlarımı savurdum ve düzelttim. Gülümseyerek camdan dışarıya baktım.. Hazırlandım, tam çıkıyordum ki Tekin geldi."Kaçıyor musun kız?"
"Yaa evet, çok sıkıldım artık senden.. Kaçayım dedim bende." dedim gülerek.
"Günaydın canım." yanaklarımdan öptü.
"Günaydınnn.. Yaa hadi acelem var benim, oyalama beni."
"Nereye prenses? Önce bir onu söyle?"
"Eee kaçıyorum dedim ya." güldüm. "Şu mezuniyet balosu elbisesi için provalar var.. Annemin yanına gidicem."
"Ben bırakayım mı?"
"Yok canım, saol.. Hadi görüşürüz."
**
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Veda Edemediğim |Tamamlandı|
Fanfiction"Bazı vedalarda hoşçakal bile denilemez. Bazı vedalar vardır, hiçbir zaman veda edilemeyen.." Birbirlerine küçükken deliler gibi aşık olan Zeynep ve Kerem ileride evlenmek zorunda kalırsa ne olur sizce? ~~ Çok küçük yaşlarda ayrılmak zorunda kalan f...