Kahvaltı yaptıktan sonra Zeynep odaya gitmişti. Uzun bir süre dönmeyince merak edip odaya gittim. Yere oturmuş, sırtını yatağa yaslamış öylece duruyordu. Yanına oturdum.
"Ne oldu güzelim?"
"Hiç.. Sadece düşünüyorum."
"Neyi düşünüyorsun? Ya seninde bi heykelini yaptıralım mı böyle? İsmini de düşünen kadın koyalım. Ne dersin?"
"Niye ya?" dedi gülerek.
"Yani ne bileyim.. Birkaç gündür çok düşüncelisin. Bir sorun yok dimi?"
"Yok.." elimi tuttu ve gülümsedi.
**
Şirkette işlerimi halledip çıktım ve arabama bindim. O sırada telefonum çaldı. Zeynep arıyordu, açtım.
"Benim dünyalar güzeli sevgilim beni mi özlemiş?"
"Hemde nasıl.. Napıyosun sevgilim? Sen de beni özledin mi?"
"O kadar çok özledim ki dayanamayıp işlerimi yarıda bıraktım ve çıktım. Şimdi yanına geliyorum."
"Tamam sevgilim. Ben teknedeyim."
"Aa niye?"
"Gelince öğrenirsin.. Sürpriz."
**
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Veda Edemediğim |Tamamlandı|
Fanfiction"Bazı vedalarda hoşçakal bile denilemez. Bazı vedalar vardır, hiçbir zaman veda edilemeyen.." Birbirlerine küçükken deliler gibi aşık olan Zeynep ve Kerem ileride evlenmek zorunda kalırsa ne olur sizce? ~~ Çok küçük yaşlarda ayrılmak zorunda kalan f...