Zeynep'in en sevdiği arabanın vosvos olduğunu biliyordum. Bunun için kırmızı üstü açık bir vosvos kiraladım. Zeynep'i evden aldım, geziniyorduk. Bir süre sonra araba durdu. Çalışmıyordu. İnip ön kaputu açtım ama hiç anlamıyordum."Ee napıcaz şimdi?" dedi Zeynep.
"İnip iticeksin arabayı."
"Ahahah.. Yok daha neler. Şaka dimi?"
"Yoo ben gayet ciddiyim. Koskoca Kerem Sayer'e kimse araba ittiremez."
"Yaaa bak bayılırıım şuracığa.."
"Tamam tamam şaka." dedim ve güldüm. "Hadi geç direksiyona."
Ağırlık yaptığı için çalışmıyordur diye bagajdaki eşyaları aldım. Daha sonra itmeye başladım. Bir süre sonra nihayet çalıştı. Zeynep'te sürmeye başladı.
"Zeyneeep! Ya Zeynep beklesenee!" elimde eşyalarla koşmaya başladım.
"Hadi koş biraz. Spor yapmış olursun. Ahahaahh.."
"Ama ben peşinden koşucam, depar atıcam derken hiç böyle düşünmemiştim." dedim kendi kendime. "Ya Zeyneeep.."
**
~Zeynep~
Arabayı sahile sürdüm. Aşağıya inip Can ve Yağmur'un yanına kumların üzerine oturdum. Bir süre sonra Kerem de geldi. Can'la beraber denize girdiler."Siz niye ayrı ayrı geldiniz Kerem'le?"
"Kendisi bir miktar koşmak zorunda kaldı da." dedim gülerek.
"Kızım sen var ya az değilsin."
O sırada Kerem denizden ağır çekimde çıkmaya başladı. Ağzım açık kalmıştı. Gözlerimi ondan alamıyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Veda Edemediğim |Tamamlandı|
Fanfiction"Bazı vedalarda hoşçakal bile denilemez. Bazı vedalar vardır, hiçbir zaman veda edilemeyen.." Birbirlerine küçükken deliler gibi aşık olan Zeynep ve Kerem ileride evlenmek zorunda kalırsa ne olur sizce? ~~ Çok küçük yaşlarda ayrılmak zorunda kalan f...