Zeynep yanaklarımdan öperek beni uyandırdı. Beraber bahçeye çıktık. Çok güzel bir kahvaltı hazırlamıştı.
"Aşkım ben rüyada mıyım acaba şuan?"
"Yoo.. Değilsin sevgilim."
"Senin böyle marifetlerin var mıydı ya? Şuna bak.. Bir tek kuş sütü eksik. Offf.. Uzun zamandır poğaça da yemiyordum. Ellerine sağlık hayatım."
"Afiyet bal şeker olsun sevgilim."
"Gerçekten çok güzel olmuş her şey.."
"Kerem.."
"Hı?"
"Kereeemm.."
"Hıı?"
"Ya uyansanaa.. Kerem.." o an Zeynep'in seslenmesiyle gerçekten uyandım.
"Öyle uyanmam ki."
"Ne yapmam gerekiyor acaba uyanmanız için Kerem Beycim?"
"Beni öpmezsen uyanmam." gelip yanağıma kocaman bir öpücük bıraktı.
"Oldu mu?"
"Eh.. Oldu diyelim."
"Hadi kahvaltı hazır."
"Valla poğaça kokularıda burnuma gelmeye başladı."
"Poğaça mı?"
"Hadi gidelim. Çok açım valla."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Veda Edemediğim |Tamamlandı|
Hayran Kurgu"Bazı vedalarda hoşçakal bile denilemez. Bazı vedalar vardır, hiçbir zaman veda edilemeyen.." Birbirlerine küçükken deliler gibi aşık olan Zeynep ve Kerem ileride evlenmek zorunda kalırsa ne olur sizce? ~~ Çok küçük yaşlarda ayrılmak zorunda kalan f...