"Bazı vedalarda hoşçakal bile denilemez. Bazı vedalar vardır, hiçbir zaman veda edilemeyen.."
Birbirlerine küçükken deliler gibi aşık olan Zeynep ve Kerem ileride evlenmek zorunda kalırsa ne olur sizce?
~~
Çok küçük yaşlarda ayrılmak zorunda kalan f...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Şirkete gittim. Artık buraya gelmemin tek sebebi Zeynep'ti. Normalde haftada 2-3 gün geliyordum. Ama artık her gün buradaydım.
Elime bir dosya alıp odasına gittim, orada yoktu. Bahçeye baktım orada da yoktu. Kahve almak için kantine indim. İlerideki masadaydı. Ve yanında 2 tane erkek vardı. Yanlarına gittim.
"Ooo bu ne hoş sürpriz Zeynep Hanım."
"Aaa sizde mi buradaydınız Kerem Bey?"
"Ben buradayım zaten hep.. De bunların burada ne işi var ayıptır sorması acaba Zeynep Hanımcım?"
"İş hakkında konuşuyoruz. Bana bilmediğim şeyleri öğretiyorlar."
"Güzel.. Bu kadar yeter hadi ikileyin." ayağa kalkıp gittiler, yanındaki sandalyeye oturdum. "Boş muydu acaba?"
"Oturdunuz zaten."
"Hı evet fark etmemişim pardon."
"Bana bak.. Hemen kalk şurdan Kerem. Zaten herkes bize bakıyor." dedi kısık bir sesle.
"Bunun sorumlusu sensin."
"Kalkmıyor musun?"
"Yoo öyle bir niyetim yok benim."
"O zaman ben giderim." ayağa kalkıp gitti.
**
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Can'la birlikte arabama bindik. Zeynep, Yağmur'un evine gitmiştir diye bizde oraya gidiyorduk.
"Yağmur anlattı abicim zaten. Sen kıza ne biçim şeyler söylemişsin farkında mısın?"
"Benden nefret etmesini istedim."
"Ya sen deli misin?"
"Deliyim Can. Zeynep'le tanıştığımdan beri deliyim. Aklım gitti. Dünde çok içtim zaten. Benden nefret ederse aşk acısı çekmez, üzülmez diye düşündüm. Şuanda üzülmüyor gibi görünüyor olabilir ama öyle değil. Çok üzgün sadece belli etmek istemiyor."
