"Bazı vedalarda hoşçakal bile denilemez. Bazı vedalar vardır, hiçbir zaman veda edilemeyen.."
Birbirlerine küçükken deliler gibi aşık olan Zeynep ve Kerem ileride evlenmek zorunda kalırsa ne olur sizce?
~~
Çok küçük yaşlarda ayrılmak zorunda kalan f...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Canım çok sıkkındı. Dışarıya çıktım ve sahile indim. Biriyle konuşmaya ihtiyacım vardı. Can'ı çağırdım.
"Bi-bi dakika.. Ne.. Ne yaptım dedin sen?"
"Can sen buraya beni sorgulamaya mı geldin?"
"Hayır abicim ama.."
"Ben doğru olanı yaptım."
"Kendine göre doğru olanı yaptın. Peki mutlu musun şimdi?"
"Sence? Sence mutlu gibi mi duruyorum şuan Can?"
"Ne biliyim.. Ben zaten senin ne zaman mutlu olup ne zaman üzgün olduğunu da anlamıyorum ki. Tek bir surat ifaden var."
"Tamam Can uzatma. Bana bir akıl ver."
"Vovovov.. Kerem Sayer benden akıl mı istiyor ben mi yanlış anladım?"
**
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Can'ın yanından ayrıldıktan sonra Cihan'ın evine gittim konuşmak için. Ama evde değildi. Demet teyze kapıyı açtı, içeriye girdim. Biraz oturduktan sonra Zeynep'in odasına çıktım. Bana kapının anahtarını verdi. Kapıyı tıkladım. Cevap vermedi. Kilidi açıp kapıyı hafifçe araladım. Yatakta dizlerini göğsüne kadar çekmiş oturuyordu.
"G-gelebilir miyim?" yine cevap alamadım. İçeriye girip yatağın yanına oturdum. "Şey ııı.. N-nasılsın? Gerçi bu soruyu sormam biraz saçma biliyorum ama. Yani.. Seninle konuşmak istiyorum."
"Gider misin buradan.."
"Bak biliyorum.. Sesimi duymak bile sana acı veriyor. Ama seni özledim Zeynep. 56 saat 23 dakika seni göremedim. Bu da bana çok acı veriyor. Anlatamayacak kadar çok.." çekinerek elini avuçlarımın arasına aldım. O an göz göze geldik. "Hayatımda ilk defa keşke dedim.. Keşke en başa dönebilsek. İlk tanıştığımız zamanlara. Her şey çok farklı olabilirdi."
