Damla..
Alnımda his etdiğim dudaklarla açtım gözümü. Akın şimdiye kadar hiç olmadığı kadar içten ve samimi bakıyordu.
Bu arada ben neden Akının üstündeyim? Fark etmemle hemen kalkmaya çalıştım. Bırakmadı.
"Daha erken. Bir az daha uyu."
Uyku sersemliğinden yanlış duyuyorum herhalde ben. Akın ne kadarda deyişken ruh haline sahip bir insan.
Ben bir kere uyandım mı artık bir daha uykuya dalamadığım için başımla onu red ederek tekrar kalkmaya çalıştım.
Ama tekrar sırtımdan çekerek göğsüne yatmamı sağladı. sırtıma dokunması canımı yaktığı için inlemiştim. Benle birlikte kalktı. Sırtımı açtı.
Başım omzundaydı. Elini yaralarımın üstünde hafifce gezdirdi.
"Kendimi kayb edip sana zarar veriyorum. Ama sonra seninle birlikte benimde canım acıyor."
Haraketsizce beni yönlendirmesine izin veriyordum. Yüzünü boynuma gömdü. Rahatsız olmuştum. Kıpırdayamıyordum sanki. Uyuşmuştum. Peki Akına noldu? Neden böyle konuşuyor?
"Ne yaptın bana güzelim?"
Ben bir şey yapmadım. Valla yapmadım. Ne?! Güzelimmi? Allahım aklıma mukayyet ol. Akın yüzüme baktığında içimi bir huzursuzluk kapladı.
Hiç iyi bakmıyordu. Bakışları beni gerçekten çok korkutuyordu. Ellerimi omuzlarına koyup onu kendimden uzaklaştırdım.
Yatakdan kalkıp üstünü giyinmeye başladı. Tam gözlerimi kapatacaktım aklıma Akının tehdidi geldi.
"Bir daha ben giyinirken kapama gözlerini. O gözlerini oyarım."
Gözlerimi kapamadan bakışlarımı başka yöne çevirdim. Giyindikten sonra kiyafetlerimi getirdi.
"Ben banyodan çıkana kadar giyin. "
Bu beni gerçekten sevindirmişti. Kendi giyindirecek sanmıştım. Banyoya girmesiyle üstümü hemen deyiştirdim.
Aşağıya insem mi acaba? Ya kızarsa? Beklemek en iyisi. Yatağa oturup beklemeye başladım.
Aşağıda kahvaltı hazırlanmasına yardım ederken, Akın beni yanına çağırdı.
Yanına gitdim. Elini dizine vurarak oturmam için işare yaptı. Şimdi yapmasam kızar kesin. Of bundan nefret ediyorum.
Mecbur gidip oturdum. Elini sırtıma fazla basmamak şartıyla tutarak kendine dahada yaklaştırdı.
"Aferim. Artık nasıl davranman gerektiyini öğreniyorsun."
Bu sözü canımı yakmıştı. Kendimi evcil hayvan gibi his ediyorum. Sahibi ne derse onu yapmak zorunda olan bir ev hayvanı.
"Seni bu akşam ödüllendireceğim."
Bu akşam derken? Ödüllendirmek? Ne yapacak? İşkencemi edecek?Nae yaptım ki ben ya?
Şaşkın bakışlarımla gülmüştü. Elini yüzüme getirip okşamaya başladı.
"Seni yine o güzel yıldızların olduğu yere götüreceğim."
Güzel yıldızlar? O hayran kaldığım manzara gelince aklıma gülümsememe engel olamadım. Ani bir sevinçle Akına sarıldım. Bir kaç saniye sarıldıktan sonra ne yaptığım aklıma DANK etdi.
Hemen geri çekildim. Tabi bir az fazla geriye gidince Akının kucağından yere düştüm.
Akın hemen beni yerden kaldırdı. Yüzüme dikkatlice bakıyordu. Ne var yüzümde acaba?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
..Azap.. (Mafya hikayesi) TAMAMLANDI
General Fiction""Her şeyden habersiz 17 yaşında bir kız. Suçsuz ve çok masum. Sadist bir Mafyanın ellerinde. Ona neden böyle davrandıklarını bilmiyor... Mafya ona yaptıkları yüzünden pişman olursa, Damla onu affedecek mi??
