(Medyada Ömer.)
Damladan..
Akın beni kucağına almış odadan çıkartırken. Düşüncelere dalmış bebeyimin görünüşünü düşünmeye başlamışdım.
Odadan çıktığımızda meraklı gözler üstümüzde toplanmıştı. Babamda gelmişti. Yüzümdeki gülümsemem babamı görmemle daha da artmıştı.
"Neymiş bakalım torunumun cinsiyyeti?"
Babamın sorduğu soruyla Akına döndüm. Ben cevap veremeyeceğime göre.
Akının yüzü asıktı. İstemiyormuydu acaba bebeyimi? Bu düşünce yüzümü asmama neden olmuştu.
Akın gözlerini cevap bekleyen babama kaldırdı ve cevapladı. Gergindi nedenini anlayamıyordum.
"Kız."
Efe kolunu Ömerin boynuna sarıp sıktı ve iki parmağını büküp kafasına sürtmeye başladı konuşmayıda ihmal etmiyordu tabi.
"Ben demişdim kız diye ben kazandım ben kazandım."
Ömer Efenin kolunu tutup geriye çevirdi Efe acıyla kıvranırken Ömer Akına döndü.
"Ya abi niye kız oldu ya? Yakıştıramadım sana. Insan bir haber verir. Iddia kayb etdim. Hemde bu dangalağa!"
Ömer saçmaladığının farkındamı acaba? Akın onları takmayıp beni odama doğru götürmek için haraketlendi.
Kaldığım odaya geldiyimizde beni yavaşca yatağa oturtdu. Gözlerime dikti gözlerini. Hâlâ donuktu yüzü. Sevinmemişti.
Gerçi daha önce mutlumuydu ki? Sadece cinsiyyeti öyrendi ne deyişecekti sanki.
Bende inatla gözlerimi ondan çekmezken ilk pes eden o olmuşdu. Gözlerini benden kaçırıp kapıya döndü. Nazlı kapıda durmuş bize bakıyordu.
"Üstünü giyinmesine yardım et."
Akın Nazlıya talimat verip çıktı odadan. Kızıyorum ona. Bebeyimin ne suçu var ki?! Böyle davranmaya hakkı yok.
Dışarıda yağmur yağıyordu Nazlı üstüme kalın bir şeyler verip giyinmeme yardımcı oldu.
Üstümü giyindikten sonra Nazlı yanıma oturdu ve sarıldı bana.
"Tebrik ederim canım. Eminim senin gibi güzel bir kızın olacak."
Gülümsedim. Evet sahi acaba bana benzermiydi? Ben anneme benzemiştim. O da bana benzese. Aman bahtı benzemesin.
Derin bir nefes aldım. Ben izin vermem. Onu hep koruyacağım ben. Annem benim yanımda olamadı ama ben kızımı asla yalnız bırakmam.
Nazlı benden ayrılıp gülümsedi. Annemi düşündüm. Neden hiç rüyalarıma gelmiyor artık?
Beni bıraktımı? Artık gelmeyecekmi? Ama ben özlerim. Onsuz ne yaparım? Gözlerime yaşlar hücum ederken Nazlı anlamıştı hemen elimi tutdu.
"Bir sorunmu var? Sancın, ağrın falanmı var? Ay Damla noldu?"
Elimi elinin üstüne koyup gülümsedim ona. Yanımda olduğu için çok şanslıyım bence. Iyiki seni buldum Nazlı. İyiki.
Akın odaya girince bakışlarımız ona kaydı. Yanıma gelip beni kucağına almak için haraketlenirken onu durdurdum.
Kendim yürümek istiyorum. Ayağa kalkınca Nazlının koluna girdim. Onun yardımıyla gitmek istiyorum. Akın bebeyimi istemiyorsa benide istemiyor.
Sadece bana yaptıkları için pişman. Bu yüzden bana iyi davranıyor. Evet sadece pişman. Ama ben ona yük olmak istemem.
Görmek istemiyorum işte onu. İki adım atmışken Akın kolumdan tutdu. Nazlıyla birlikde haraketlerimizi durdurup ona baktık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
..Azap.. (Mafya hikayesi) TAMAMLANDI
General Fiction""Her şeyden habersiz 17 yaşında bir kız. Suçsuz ve çok masum. Sadist bir Mafyanın ellerinde. Ona neden böyle davrandıklarını bilmiyor... Mafya ona yaptıkları yüzünden pişman olursa, Damla onu affedecek mi??
