(Medyada Akın.)
Akından..
Kağan telefonunu kapatdıktan sonra vücuduma yayılan sinir dalgasıyla şu an onu öldüre bilirdim.
Suratının tam ortasına bir kafa atdım. Yüzünü tutmuş inlerken yakasına yapıştım. Ağır bir yumruk atdım suratına. Yakasından tutduğum için gerilememişti.
Bir tane daha yumruk atdıktan sonra yakasını bırakıp geriledikten sonra midesinin üstüne tekme atdım.
Uçarak sehpanın üzerine düştü. Sehpanın cam kırıklarıyla birlikte yerle buluştu.
Vücuduna saplanmış olsalar gerek çok kötü inlemişti. Umrumda deyildi. Yakasından tutup kaldırdım ve yine yumruk atmaya başladım.
Bir süre daha onu iyice bir benzettikden sonra yorularak durdum. Derin nefesler alırken Kağanın durumuna baktım. Pislik herif.
"Damla sadece benim. Ömrünün sonuna kadar da benim olacak."
Kağanın gözü dönerken sinirle zorda olsa ayağa kalktı ve gelip bana hızlı bir şekilde yumruk atdı. Sadece başım yana eyilirken güldüm.
"Sadece bumu? Damlanın benim olduğunu kabul et artık."
Yakamdan tutup yaslandığım yerden ayırdı ve bu sefer daha sert bir şekilde yumruk atdı. Ard ardına yumrukları sıralarken suratım uyuşmuştu.
Karşılık vermiyordum. Haklı olan bendim. Damla sadece benimdi. Kaldırdığı elini bu sefer tutmaya çalışırken. Çevrilerek dirseyini ciğerime geçirdi.
Nefesim gitmişdi. Ama kendimi topladım bunu bilmesine gerek yoktu. Nefesimin düzene girmesini beklerken Kağan'dan gelen tekmeyle yeri boylamıştım.
Ama camdan sehpanın kırıkları olan yere kapaklandığım için sırtımda his etdiyim acıyla şaşırmamıştım.
Yerden kalkmaya çalıştım. Yerde çok fazla kan vardı. Sanırım kırıklardan bazıları saplanmıştı.
Öfke canımın acısının önüne geçerken yerden zorda olsa kalktım. Yine sinirlendiyim için Kağana saldıracakken Ömer koluma girdi.
Araya girmesinin siniriyle ona da tokat atacakken elimi tutdu. Bu haraketi daha fazla sinirlerimi zorlarken beni geri itdi. Bu Ömer canındanmı bıktı?
"Lan kendinize gelin!! Damlanın önünde ne yapıyorsunuz?!? Sayenizde kız bayıldı!!"
Gözüm Damlayı ararken kendime içimden küfrler savuruyordum. Efenin kucağında baygın şekilde yatan kadınımı gördüyümde hemen yanına gitdim.
"Baş ağrısıylamı birlikte oldu? Ne zamandan beridir baygın?"
Nazlı sinirle beni itdi. Boş anıma geldiyi için geri gidip düşer gibi olmuştum.
"Pisliyin tekisin Akın!! Damlanın durumunu bile bile niye böyle davranıyorsun. Senin yüzünden bayıldı!!"
Sinirinden gözleri dolmuşdu. Çok geçmeden ağlamaya başlamıştı. Yakınına gelip güçsüz yumruklarını göğsüme savurmaya başladı.
Bir süre sonra durduğunda kafasını yasladı. Ama ağlamasını durdurmamıştı.
"Lanet olsun sana! Bir gün Damla senin yüzünden böyle bayılıcak ve bir daha uyanmayacak! Akın sana yemin ediyorum eger Damla bebeyi dünyaya getirmeden ölürse. Bende seni öldürürüm. Yemin ediyorum!!"
Tekrardan beni geri itip bu sefer Kağanın yanına gitdi. Koluna girip yardım etdi.
Damlanın yanına gidip kucağıma aldım. Zayıflamıştı meleyim. Güçsüz bedeni kollarımdayken yaralarıma rağmen onu kolaylıkca taşımıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
..Azap.. (Mafya hikayesi) TAMAMLANDI
General Fiction""Her şeyden habersiz 17 yaşında bir kız. Suçsuz ve çok masum. Sadist bir Mafyanın ellerinde. Ona neden böyle davrandıklarını bilmiyor... Mafya ona yaptıkları yüzünden pişman olursa, Damla onu affedecek mi??
