Hopeless Playboy

Chapter 2

Charlotte

Buong linggo akong binubuntutan ni Sky. I really don't know what is with him. My peace of mind here in school is lost because of that damn ass.

"Aren't you tired of chasing me?" I planned to not to talk him but I'm so exausted on this.

"Nope..." smirk plastered on his face.

I blew a rispberry. Talking in this ass losing my mind. He's nonsense.

I heard the bell rung so I took a step out of the canteen. He is come after me. I saw the looks of the students toward us. They're gossiping us. They are making a news that I and this damn man at my back are together. Seriously? Are they insane?

Nang makarating na ako sa tamang classroom ay mabilis kong tinahak ang daan papunta sa upuan ko. I used my usual face. Fierce with confidence... were the everybody afraid of.

"Psst!"

Nang makaupo ako ay dumukdok ako sa upuan ko.

"Pssst!"

Naririnig ko na naman ang bulungan ng mga classmate ko.

"Charlotte!" My jaw clenched in irritation.

The hell is the problem of that damn ass.

"What??" I shouted.

Nangibabaw ang boses ko sa apat na sulok ng kwartong ito. Hindi parin mawala sa mukha niya ang nakakalokong ngiti na isang linggo ng nagpapainit ng dugo ko.

"Nothing I just wanna say goodbye..." he said then wink.

The hell his fucking problem.

Pagkaalis ni Sky sakto ang pagdating ng teacher namin sa english. Taim-tim akong mag-isang nakikinig sa mga sinasabi niya. Mag-isa lang ako. Wala akong katabi at ayoko na may katabi. Good thing na takot sila sa aking tumabi.

"Char..." well may kumakausap pala sa akin.

Nag-iisa lang siya. Nasa bahaging likod ako ng classroom, one sit apart ang layo ko kay Miguel Montereal.

"What?" Mahina lang ang boses ko. Ayoko maka-interrupt ng klase.

I like schooling. I like to knew everything.

"May assignment ka sa Math?" I frown.

Miguel Montereal? Yung laging kalaban ko sa top one? Walang assignment sa math? Maybe he's busy cause he is the student leader.

Kinuha ko ang math notebook ko sa bag at ibinigay sa kanya. Hindi ko siya itinuturing na kalaban. It is a friendly competition.

Natapos ang panghapon naming klase at pinauwi na kami. Isang sulyap ang ginawa ko sa salamin at naglakad na palabas.

"Charlotte." Napalingon ako kay Miguel na tumawag. He look exausted.

I arched my right eyebrow. It's enough for him to knew that I asking 'what'.

"I wanna say thank you. I'm so busy last night for our intramurals this year I forgot our homeworks."

"Its nothing." I said then left him.

I hate socialities. Interact with people. It's annoying.

Habang naglalakad ako sa papunta sa parking lot nakasalubong ko si Aldrin. Umiwas siya sa akin. Tss, mas maganda pala na ireject siya sa harap ng maraming tao. Well, thanks to him alam ko na ang gagawin ko sa ibang makukulit kong manliligaw.

Maayos naman akong nakarating sa mansion. Tahimik. Puro mga maids lang ang nakikita ko. Busy na naman si Mommy. Nagdiretso ako kwarto ko at naligo. Bumaba muna ako para magmeryenda.