Hopeless Playboy

Chapter 20

Before 4 in the afternoon umalis na kami ng Caticlan. In the end I didn't get any information coming from Lola.

I don't really get what's with Daddy. Bakit ayaw niyang paalam kung nasan siya. It is long ten years and he manage to lived without communication from his family?

Kahit hindi na lang sana para sa amin kung bakit siya uuwi dito. Kahit para na lang sana kila Lola. Sa nanay niya na nagluwal sa kanya dito sa mundong ito.

Bakit nga ba ako aasa? Eh noong namatay nga si Lolo kahit anino niya hindi ko nakita. Namatay si Lolo ng hindi siya nakikita.

I know since then that Lolo is just waiting for Daddy to come back home. Alam ko na kahit pinalayas niya ito noon hinihintay niya parin ang pagbabalik ni Daddy.

Nagawa lang naman ni Lolo na palayasin si Daddy dahil sa galit nito noong maghiwalay si Daddy at Mommy.

I still remember clearly when Lolo is in hospital, he was rushing in emergency room. Even he can't breath properly he manage to whisper Dad's name. Until his last breath si Daddy parin ang iniisip niya.

As much as I want Dad attend may completion day I can't. We still don't have lead where Dad living right now.

"How was your visit to your Lola?"

Lunes ngayon at ito ang unang araw ng practice namin para sa completion day. Nandito kami ngyon ni Sam sa canteen kumakain bago magsimula ang practice.

"I've got nothing. Even them don't have any idea about Dad's whereabouts."

Nahiya nga ako kay Sky. Sumama siya sa akin pero wala naman kaming napala. Tinapos niya pa agad yung trabaho niya dahil doon.

"So you are Sky's girlfriend?"

Isang babaeng chinita ang nagsalita. She's a Senior High School Student. Nalaman ko iyon dahil sa suot niyang uniform.

Beside her is a blond hair girl that's looks a British and beside that blond hair is Kaylee. She's smiling but you know it's fake.

"You little girl."

Ang blonde'ng babae ang nagsalita at hinawakan ang buhok ko at pinaikot-ikot ito sa daliri niya. Biglang tumaas ang dugo ko sa ulo ko ng ginawa niya 'yon.

"Put your hands off me if you want to leave this room with your face unscatched."

Bigla naman niyang binitawan ang buhok ko at bumalik siya sa tabi ni Kaylee. She looks scared and a bit shock.

"So it's true. You are a warfreak."

Nakangising sabi ni Kaylee. Tinaasan ko siya ng kilay. Ako pa talaga ang warfreak? Sino ba ang pumunta dito sa Junior High department para mang-inis? Ako ba?

Tumawa ako ng pagak at tumayo na para umalis. I don't have time for this. They are not worth to waste time.

"Tara na Sam. Masama na ang ihip ng hangin dito."

Aniko at taas noo akong naglakad sa gitna ni chinita at ni blonde girl. Bago ko pa sila malampasan ay hinawakan ni Kaylee ang braso ko.

"Akala ko ba matapang ka? Bakit di mo ipakita sa amin ngayon?"

I smirked at binawi ko ang braso ko na hawak niya. Sam look tense. Pati narin ang mga tao sa canteen.

"I am sorry I didn't raise to stoop down my level." Aniko at hinatak si Sam palabas ng canteen.

These past few months I have learned to ignore things like this. It is very cheap to fight in public. It couldn't gain respect, in fact you will look uneducated.