Hoofdstuk 3

523 27 7
                                    

Het is nu al weer een week geleden na dat je moeder overleden is.
Je rekt je uit midden in je bed, daarna wil je opstaan maar beland pijnlijk met je gezicht op de grond en merk dat je voet nog vast zat in de deker xd.
Je haalt je voet uit de deker en kleed je om waneer je voor de spiegel staat doe je een beetje mascara op.
Je rent de trap af maakt wat brood en wat te drinken, je besluit om wat brood te maken voor je vader die ziek op bed ligt zodra je allees heb gedaan ga je weet gezellig naar school (yeuhh.., nee niet leuk.)
Sarcastisch pak je je fiets en fiets je weg 'shitt oranje' je fiets zo snel mogelijk om nog voor de rode stoplichten te fietsen maar net dat je er bent springt ie op rood je wilt remen maar je remt raakt los waarbij je midden op de weg beland en het uitschreuwt van de pijn.
Je opent je ogen en zie mensen rond je heen staan Raar genoeg voel je niets meer en sta je op 'wat is er?' Vraag je.
'Je bent gevallen en bijna aangereden' hoor je mensen om je heen zeggen.
'Er is niets aan de hand' zeg je terwijl je je fiets oppakt.
Je stapt je fiet op en fiets zachjes maar normaal naar school, je kijkt achterom en je ziet de mensen allemaal weglopen.
'Het normale leven gaat gewoon door' zeg je zuchtend.
Zodra je op school aankom Loop je gelijk door naar je klas je opent de deur.
'Je bent laat mvr (A/N)' zegt mvr pop.
'Sorry mevrouw maar ik ben gevallen met me fiets' zeg je.
'Mvr pop sorry dat ik stoor ik kom voor (J/n)' je kijkt geschroken.
Je loopt achter de directeur aan die bij de deur opening stond.
Je staat samen met de directeur in de gang effen is het stil maar dan begint hij te praten.
'Je vader.., is overleden' zegt hij.
Je kijkt hem met grote ogen aan, je pakt je tas van de grond en rent naar buiten toe en laat je jezelf vallen in de gras bij school, waneer je omhoog kijkt zie je die jonge staan van een week geleden met die opengesnede mond hoeken en agebranden ogen.
Je kijkt hem aan 'hoi' zegt hij lachend, je blijft hem maar aankijken je staat op en geeft hem een klap zijn zijn gezicht.
Maar voor dat je een klap kon geven pakte hij je arm vast en pakte een mes uit zijn zak en hield hem bij je keel.
'Doe het!' Riep je
Waneer je merkt dat hij de mes rustig van je keel houdt kijkt hij je diep in je ogen aan je woordt bang van binnen maar je krijgt ook een blij gevoel.
'(J/n) fluisterd hij in je oor.
Je kijkt hem bang aan, 'je moet iets doen voor me' je kijkt hem nog banger aan 'je moet met me meekomen' je gezicht uitdrukking veranderd je begrijpt er niets meer van voor dat je iets kan zeggen heeft hij je hand al vast en trekt hij je mee naar de bossen.

Dit was dan weer een nieuwe hoofdstuk yeuuhh jij en jeff hebben elkaar soort van ontmoet, Vergeet geen vote en comment achter te laten doeiigg little potato's xx

Jeff the killer X readerWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu