A different Pan story...

Hoofdstuk 32: een geheim vakje

"Peter, ga je me nog vertellen waar ik ben en wie al die mensen zijn?"  "Het is een lang verhaal. Ik weet niet of je dat wel wilt horen."  "Volgens mij hebben we genoeg tijd. We zitten hier nog wel even."  "Goed, dan. Wat wil je duidelijk hebben?"  "Alles. Hoe ik hier ben gekomen, wie iedereen is en over jou." Peter zucht en denkt na. Dan begint hij te praten en vertelt Aurora over alles. Over Neverland, over Arual, hoe Peters leven was voor Neverland, waarom Peter kan vliegen, wie zijn vijanden zijn, waar hij woont en ga zo maar door. Aurora luistert aandachtig en vraagt af en toe wat tussendoor en Peter antwoordt. Het enige waar Peter niet over vertelt, is Peters duistere persoonlijkheid en achtergrond. Hij is bang voor Aurora's reactie en wil niet dat ze zich onveilig gaat voelen bij hem. Na twee en een half uur praten, is Peter bij het heden aangekomen in zijn verhaal. Aurora vond het allemaal maar raar klinken. Op dit magische eiland wonen dus elfjes, zeemeerminnen en piraten. Het klonk inderdaad allemaal een beetje ongeloofwaardig. Peter zucht en zegt: "En nu jij?" "Nu ik? Ik ben niet net zo'n speciaal geval als jij," zegt ze lachend. Peter kijkt serieus en Aurora houdt op met lachen. "Oké, dan. Maar het zal niet zo lang zijn," zegt ze en begint. "Ik woon al sinds mijn geboorte samen met mijn moeder in Londen, Engeland, gewoond. Mijn vader is toen ik anderhalf was bij ons weggegaan, dus heb ik hem niet echt gekend. Mijn moeder vertelt altijd dat het een vreselijke man was, maar dat hij niet altijd zo is geweest. Hij heette James. Dat is het enige wat ik weet van hem. Mijn moeder is buitenlands en praat ook een andere taal. Ik heb geen idee wat voor taal het is of waar het vandaan komt, maar ik spreek het ook. Toen ik voor het eerst naar school moest, kon ik nog geen Engels en was het heel lastig om iedereen te verstaan en al helemaal om het zelf te spreken. Maar omdat ik nog jong was, leerde ik de taal snel. Nu kan ik beide talen spreken."  "Vraag je je nooit af hoe het nou echt met je vader zit of met je moeder? Want het lijkt erop dat je niet zo veel weet over je familie?" Aurora denkt na en beseft dat Peter gelijk heeft. "Jawel, ik vraag het me vaak genoeg af. Maar als ik er over begin, antwoordt mijn moeder niet en begint ze over iets heel anders. Ik heb alleen mijn moeder en geen opa of oma, geen tantes of ooms. Ach ja, ik zit er niet mee." Het is even stil en dan begint Aurora weer te praten. "Ik ging dus naar school. Nieuwe vrienden gemaakt en zo. Ik zit nu op paardrijden en boogschieten. Daarnaast teken ik ook wel eens. Ik denk dat dat het wel zo'n beetje was." "Inderdaad erg kort," zegt Peter en kijkt naar buiten via een klein raampje in hun kamer. "Het begint al te schemeren," zegt hij tegen Aurora. "Waarom hangt hier geen klok?", vraagt Aurora en kijkt goed om haar heen. "Laten we zeggen dat Hook niet zo gek is op klokken," legt Peter uit en lacht.

"Welk huis was het ook alweer?", vraagt Smee zich af en krabt op zijn hoofd. "Hoe weet ik dat? Ik werd de vorige keer niet meegevraagd," zegt Starky en slaat zijn armen over elkaar. Ze lopen door de straatjes van Londen en af en toe komen ze wat mensen tegen die hun raar aankijken. Misschien vanwege hun kleding? "Ah! Ik weet het weer. Daar is het!", zegt Smee en loopt er snel naartoe. Starky stond loopt achter hem aan. Dan stopt Smee en botst Starky tegen hem aan. "Hier is 't," zegt Smee en vliegt naar het raam van Aurora's kamer. Starky vliegt ook naar het raam en maakt het open. Ze stappen naar binnen en beginnen met het rondsnuffelen in haar kamer. Ze kijken onder haar bed, in lades, op haar bureau. Smee opent een licht roze kistje dat op Aurora's bureau staat en ziet dat er juwelen in liggen. Witte juwelen verwerkt in een ketting en een armband. Smee kiepert het kistje om en niet alleen de sieraden vallen op het bureau, maar ook de bodem van het kistje. "Starky, kom eens kijken!", beveelt Smee en geïriteerd komt Starky naar hem toe lopen. "Wat is er?", vraagt hij. "Volgens mij heb ik een geheim vakje gevonden in dit kistje."