A different Pan story...

Hoofdstuk 35: OMG

"Jurken?", zegt Aurora die niet gevolgd heeft wat Peter zonet heeft gezegd. "Ja. Hou je van jurken?" "Ik vind ze wel oké." "Goed, want in deze kast hangen alleen maar jurken." Aurora staat op en gaat naast Peter staan, voor de kast. Ze pakt er een lichtblauwe jurk uit en bekijkt hem grondig. Ze kijkt naar de achterkant van de jurk en haar ogen worden groot. "Een korset?!" "Is daar iets mis mee?" "Ik heb nog nooit een korset gedragen. En ook niemand die ik ken heeft een korset. Dat soort dingen zie je alleen in films." Peter weet niet wat films zijn, maar hij had wel door dat korsetten blijkbaar niet bepaald populair zijn in de mensenwereld. "Je kunt het toch proberen. Bijna alle jurken hier zijn met korset en je kunt niet voor eeuwig in de kleren blijven die je nu aanhebt." "Ja, da's waar. Nou... Laten we er maar eens eentje proberen dan!", zegt Aurora en denkt al bijna niet meer aan haar moeder. "Ho, ho! Wat ga je doen?", vraagt Peter die haar verschrikt aankijkt. "Uhm? Ik ga de jurk aantrekken?", zegt Aurora geschrokken van Peters reactie. "Nee, daar moeten eerst nog van die kousen onder." Aurora kijkt Peter raar aan. "Hoe weet jij dat nou?", vraagt Aurora. "Nou, ik weet het niet zeker. Maar heel vroeger moest ik een vrouw helpen met haar jurk en korset en ik heb er nog wat van onthouden, helaas." Peter pakt een paar witte kousen uit de kast en geeft ze aan Aurora. "Wil je even omdraaien?", vraagt ze aan hem en Peter draait zich braaf om. Aurora trekt haar kleding uit en doet de sokken aan. Dan pakt ze de jurk en stapt ze erin. Het korset zit nog helemaal los en ze drukt de bovenkant van het korset tegen zich aan. "Peter? Kun je helpen?", vraagt ze lief en met een lach. Peter draait zich weer om naar Aurora en kijkt haar aan. Ze lacht naar hem en Peter lacht terug. Hij loopt naar haar toe en begint met het het veteren van haar korset. "Ik ben bang dat dit wel even kan gaan duren," zegt Peter. Tijdens het dichtmaken van haar korset raken Peters vingers soms Aurora's rug. Haar rug voelt warm en zacht. Er volgt een tinteling door Peters lichaam en hij slikt. "Wat was dat?", denkt Peter. Dit gevoel had hij één keer eerder gehad en dat was toen hij met Aurora zoende. Maar dit was net iets anders. Peter ging dichterbij Aurora staan en zij voelde zijn warme lichaam steeds nader tot haar. Aurora voelt Peters adem in haar nek en ze krijgt het heet. Peter was nog niet eens op de helft met het dichtveteren van haar korset, maar daar dacht hij niet meer aan. Net voordat Peters lippen haar nek raken, deinst hij achteruit. Alsof iets hem tegenhoudt. "Wat is er?", vraagt Aurora. "Niks," zegt Peter, maar het lijkt erop dat Aurora daar geen genoegen mee heeft. "Zo snel ben je niet van me af," zegt ze met haar armen in haar zij. Peter lacht en zegt: "Nou, draai je om! Dan kan ik je korset nog vastmaken." Ontevreden draait Aurora zich om en strikt Peter verder. Na een paar minuten zegt hij: "Klaar!" Peter veegt de bovenkant van zijn hand over zijn voorhoofd alsof het dicht veteren hem veel inspanning en tijd kostte. "Dank je," zegt Aurora en loopt naar de spiegel. "OMG!", roept ze en Peter schrikt. "Wat is er?!", vraagt hij bezorgd. "Het staat zo anders," zegt ze en draait een rondje waardoor haar rok in de rondte zweeft. Peter is opgelucht. Hij dacht dat er iets aan de hand was. "OMG?", vraagt hij. "Ja, Oh My God," antwoordt ze, terwijl ze nog steeds naar haarzelf kijkt in de spiegel.