A different Pan story...

Hoofdstuk 20: hello again

"Nou? Hoe lang bleef ie bij je?", herhaalt Anna tijdens de uitleg van de Duitse grammatica. "Uhm...", en Aurora kijkt haar aan. "De hele nacht zo'n beetje", zegt ze. "De hele nacht?!", zegt Anna iets te hard. "Anna en Aurora... Als jullie niet luisteren, kunnen jullie net zo goed buiten gaan wachten totdat de les is afgelopen", zegt de lerares met haar handen in haar zij. Anna rolt met haar ogen en zucht zo dat niemand het hoort. "Hij is bij je blijven slapen?", vraagt Anna zacht. "Ja, het moest wel. Hij kon het huis niet uit. De sleutel van het raam noch de deur kon hij vinden. Hij had zich rot gezocht en was doodmoe", zegt Aurora terwijl ze aantekeningen maakt in haar schrift van de les. Anna is stil en luistert naar de uitleg.

Het is acht uur en Aurora zit achter haar bureau in haar kamer. Ze kijkt filmpjes van haar favoriete youtuber. Ze zit in haar warme ochtendjas, want ze heeft het raam al een tijdje open staan en langzaam aan wordt het wel koud. Er wordt op de deur geklopt en haar moeder komt naar binnen lopen. "Lieverd, het is hier ijskoud. Zul je niet even het raam dichtdoen?" "Ik heb het niet koud en het schijnt ook zo te zijn dat je beter slaapt in een koude kamer", zegt Aurora en haar moeder loopt schuddend met haar hoofd weg. Aurora kijkt naar het raam en dan weer terug naar haar computer.

Het is tien uur en Aurora trekt haar witte lange nachtjapon aan. Ze maakt haar haar los en stapt haar bed in. Na drie kwartier is ze nog wakker en staart ze naar het open raam. Langzaam vallen haar ogen dicht.

"Felix, ik moet weg en jij neemt tijdelijk mijn plek in", zegt Peter. "Waarom ga je weg? Je ging gisteren ook al zo onverwachts weg. Je weet dat je mij alles kunt vertellen, hè?", zegt Felix met zijn armen over elkaar. "Ja, dat weet ik. Dit is iets wat niemand hoeft te weten. Misschien vertel ik het ooit," zegt Peter en hij klopt op de schouder van Felix. Hij vliegt weg.

Peter klimt het open raam binnen en ziet dat Aurora slaapt. Zou hij haar wakker maken? "Aurora...", fluistert Peter, maar ze wordt niet wakker. Hij loopt naar het bed en gaat aan de andere kant van het bed liggen. Hij legt zijn armen onder zijn hoofd en kijkt naar het plafond. Hij ziet dat er een poster op is geplakt. Op de poster ziet hij een landschap. Het ziet er nog magischer uit dan Neverland. Het lijkt op een andere wereld waar Peter ooit is geweest. Je had verschillende magische plekken/dimensies. Bijvoorbeeld Neverland, Middle-Earth, the wizarding world, Arendelle en ga zo maar door. Aurora draait zich om naar Peter en opent haar ogen. "Waarom duurde het zo lang?", vraagt ze. "Het is maar iets later geworden dan gisteren. Maar als je wil kan ik de volgende keer eerder komen", zegt Peter. "De volgende keer?", zegt ze slaperig. "Als je dat natuurlijk wilt", zegt Peter terwijl hij rechtop gaat zitten. Ze kijkt op de klok en ziet dat het bijna twaalf uur. "Ja, hoor", zegt ze uiteindelijk. "Oké," zegt Peter en hij gaat vol energie staan," wat zullen we eens gaan doen?" Aurora wrijft in haar ogen. Ze is veel te moe om iets actiefs te gaan doen. "Ik weet niet. Kunnen we niet gewoon niets doen?", zegt ze. Peter loopt naar de kant van het bed waar Aurora ligt en steekt zijn hand uit. "Kom", is het enige wat hij zegt. Aurora kijkt hem raar aan. Zal ze hem vertrouwen of niet?